Αναζήτηση
Πληροφορούμαι ότι το ίδιο ερωτηματολόγιο απέστειλε και σε άλλους, αλλά ποσώς με αφορά το γεγονός –εγώ είμαι εγώ, και το παίρνω εντελώς προσωπικά. Τούτων δοθέντων, θα απαντήσω δημοσίως στα ερωτήματα –αν όχι όλα, σε τρία εξ αυτών –που μου τέθηκαν, διότι εμένα δεν μου αρέσουν οι μυστικοπάθειες.
ΕΡΩΤΗΜΑ 1ον: Είστε αισιόδοξος ότι η ανασυγκρότηση της ευρύτερης Δημοκρατικής Παράταξης θα επιτευχθεί σύντομα;
Αααα, πάρα πολύ αισιόδοξος. Ειδικά δε με όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα, τολμώ να αναφέρω ότι κυριαρχεί μέσα μου μια υπεραισιοδοξία για την ανασυγκρότηση. Θα εισηγούμουν δε να συνεχίσετε, κύριε πρόεδρε, με τον ίδιο ζήλο (τις κόντρες με καλικαντζαραίους, παράσιτα κ.λπ.)
ΕΡΩΤΗΜΑ 2ον: Ποιο κόμμα ή σχήμα πρέπει να αναλάβει την πρωτοβουλία ανασυγκρότησης της Παράταξης;
Μα θέλει ερώτημα; Το ΠΑΣΟΚ! Φυσικά υπό την εμπνευσμένη ηγεσία του ακαταπόνητου φωτισμένου σημερινού προέδρου του, Ευάγγελου Βενιζέλου, αυτοπροσώπως…
ΕΡΩΤΗΜΑ 3ον: Ποιος θα θέλατε να ηγηθεί της Δημοκρατικής Παράταξης και να την οδηγήσει στις ερχόμενες βουλευτικές εκλογές;
Εύκολο. Οπως και προηγουμένως δήλωσα, ο φωτισμένος σημερινός πρόεδρος Βαγγέλης, ο άνθρωπος-θυσία για την παράταξη και τη χώρα!
Ελπίζω να συνέβαλα με τις απαντήσεις αυτές σημαντικά στη διαμόρφωση της γνώμης του προέδρου που έχουμε εμείς η βάση της Παρατάξεως για τον ίδιο και τις προσπάθειές του. Ελπίζω…
Εν οίδα ότι ουδέναν οίδα
Δεν ξέρω αν συμφωνείτε μαζί μου, αλλά έχω τη γνώμη ότι και τα άλλα κόμματα είτε με το ΠΑΣΟΚ ασχολούνται είτε με τους ανθρώπους του. Παράδειγμα της τελευταίας στιγμής η ΔΗΜΑΡ. Μια δήλωση, συγκεκριμένα, του πρώην βουλευτή του ΠΑΣΟΚ και νυν στελέχους της ΔΗΜΑΡ Γιάννη Αμοιρίδη ότι ο άρτι αποχωρήσας Σπύρος Λυκούδης «είναι πια σε άλλο κόμμα».
Δεδομένου ότι αυτό αν είχε συμβεί θα το γνώριζα (εκ του ρεπορτάζ και όχι μόνο), μίλησα με Αμοιρίδη, σε ένα… διάλειμμα των τηλεοπτικών του εμφανίσεων στη «Δίκη» του Θωμαΐδη στον Σκάι, όπου διατηρεί μόνιμο στασίδι:
–Σε ποιο κόμμα έχει πάει ο Λυκούδης, διότι δεν έχω ακούσει κάτι, τον ρώτησα…
–Δεν είπα ότι έχει πάει σε κόμμα…
–Μα αυτό είπατε…
–Εννοούσα ότι από τη στιγμή που έφυγε από τη ΔΗΜΑΡ και δεν είναι σ’ εμάς είναι σε άλλο κόμμα…
Επίμονος τύπος όπως είμαι, φυσικά δεν το άφησα έτσι. Τελικά, με τα πολλά, ο Αμοιρίδης μου έσκασε το μυστικό για (το τι πιστεύει για) τον Λυκούδη:
–Αδερφέ, τι να λέμε τώρα; Από την στιγμή που βλέπεις ότι ο Γεωργάτος εκπροσωπεί Το Ποτάμι στα πάνελ, να περιμένεις ότι και ο Λυκούδης με τους υπόλοιπους Ποτάμι θα πάνε, και θα ελέγξουν και την προεδρική εκλογή.
–Μα ακούω για άλλο κόμμα, πρωτοβουλίες και τα λοιπά.
–Στο Ποτάμι, άκουσε με. Ο Γεωργάτος δεν θα έκανε τίποτε χωρίς την έγκριση του Λυκούδη. Δεν τους ξέρεις…
Δεν τους ξέρω, όντως…
Μαθήματα Ιστορίας
Δεν γνωρίζω επίσης τι ακριβώς σκέφτεται να κάνει με τον εκλογικό νόμο το ταλαντούχο και τόσο σκερτσόζο ντουέτο «Αμποτ και Κοστέλο» που μας κυβερνά. Ακούω εδώ και εκεί διάφορα, τα οποία θέλω να πιστεύω ότι δεν έχουν την παραμικρή βάση και ότι αποτελούν μάλλον ασκήσεις επί χάρτου. Αλλιώς…
Διότι αλλαγή του εκλογικού νόμου τώρα, σε αυτή τη βάση της κουβέντας μάλιστα (κατάργηση του bonus των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα) ισοδυναμεί κατ’ εμέ με
α) παραδοχή από πλευράς κυβερνητικής πλειοψηφίας ότι επέρχεται ήττα και μάλιστα δεινή
β) πολιτικό ατόπημα, unfair που λένε και οι Αγγλοι, το οποίο θα στοιχίσει κόσμο στον ΣΥΡΙΖΑ που ενδεχομένως δεν θα τον ψήφιζε ποτέ
γ) προδιαγεγραμμένη ακυβερνησία…
Επειδή δε ορισμένοι –καλά, από τον Σαμαρά δεν έχω απαιτήσεις –έχουν κοντή μνήμη ή και αμνησία μπορώ να σου πω, θα θυμίσω στο σεβαστό κοινό και μέσω αυτού σε εκείνους που το παραγνωρίζουν (Βαγγέλη μου) το τι έπαθε ο Μητσοτάκης με τον «νόμο Κούβελα» (γεια σου Σωτήρη).
Ο Κούβελας, υπουργός Εσωτερικών το 1990, είχε φτιάξει έναν εκλογικό νόμο με τον οποίο το πρώτο και το τρίτο κόμμα αφαίμασσαν κανονικά το β’ κόμμα, με το α’ κόμμα να τα παίρνει σχεδόν όλα. Ο νόμος ψηφίστηκε εσπευσμένα τον Νοέμβριο του 1990 γιατί ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης και οι περί αυτόν πίστευαν ότι θα πέθαινε ο εξουθενωμένος Ανδρέας και το ΠΑΣΟΚ χωρίς αρχηγό θα συντριβόταν. Αλλά ο Ανδρέας, σκληρό καρύδι, δεν πέθανε, με αποτέλεσμα να οδηγήσει αυτός το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του φθινοπώρου του 1993, και να συντρίψει αυτός, σαν άλλος Ελ Σιντ, τη Νέα Δημοκρατία χάρη και στον «νόμο Κούβελα». Ακόμη και σήμερα λέει ο Μητσοτάκης «αν είχα κάνει εκλογές το ’90 σήμερα τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά». Δεν θα μάθουμε ποτέ αν όντως τα πράγματα θα ήταν έτσι. Αλλά η Ιστορία, Βαγγέλη μου, (πρέπει και να) διδάσκει.
Ακου αλλαγή εκλογικού νόμου παραμονές εκλογών. Βγάλτε πρώτα Πρόεδρο και μετά αλλάξτε τον νόμο. Αυτό είναι το δίκαιο και το σωστό…
Αναμείνατε στο ακουστικό σας
Και όμως υπάρχουν ανάπηροι πολέμου που λογικά θα δικαιούνταν μια έκπτωση ή και απαλλαγή από τον ΕΝΦΙΑ, με ενημερώνει ο Λαρίσης Θεσσαλιώτιδοςκαι Φαναριοφερσάλων Μάξιμος (Χαρακόπουλος), με αφορμή το σχετικά ευγενικό «πέσιμο» που του έκανα όταν είπε κάτι αντίστοιχο στη Βουλή προ ημερών. Με ενημέρωσε λοιπόν για την περίπτωση ενός αναπήρου εν καιρώ ειρήνης, στη δεκαετία του ’50, ο οποίος έμεινε τυφλός κατά την αποναρκοθέτηση μιας περιοχής στη Μακεδονία. Τον ρώτησα αν υπάρχουν άλλοι. Μου απάντησε ότι δεν το ξέρει, και πως καταθέτει σχετική ερώτηση στη Βουλή. Ενημερώνω ότι ήδη την κατέθεσε. Με το ίδιο περιεχόμενο: έκπτωση ή και εξαίρεση από τον ΕΝΦΙΑ. Περιμένω να μου στείλει την απάντηση των αρμόδιων υπουργείων…
Διαμαρτυρία
Κλείνω όπως ξεκίνησα: με προσωπικού χαρακτήρα αναφορές. Ενώνω λοιπόν τη φωνή μου, στεντόρεια φωνή διαμαρτυρίας, κατά του αποτρόπαιου παρακράτους το οποίο εκτόξευσε απειλές κατά της ζωής της Αυτής Υψηλότητος Ρένας. Αίσχος και ντροπή τους, οι ελεεινοί. Πώς τόλμησαν; Πώς; Διερωτώμαι. Θα μας βρουν απέναντί τους, όλους εμάς τους δημοκράτες αντιφασίστες!
[Διευκρινίζω ότι από μια αγαθή(;) συγκυρία οι απειλές κατά της ζωής της Αυτής Υψηλότητος Ρένας γνωστοποιήθηκαν λίγες μόνο ημέρες μετά τις δηλώσεις της Κριστίν Λαγκάρντ ότι και αυτής η ζωή απειλήθηκε…]
