Με τους οπαδούς της Χρυσής Αυγής να φωνάζουν συνθήματα, τους αντιφασίστες να πραγματοποιούν πορεία και την Αστυνομία να βρίσκεται παντού πέριξ του Δημοτικού Θεάτρου, η ορκωμοσία του Γιάννη Μώραλη είχε κάτι από γήπεδο. Αλλά η γηπεδική ατμόσφαιρα δεν είναι άγνωστη στον νέο δήμαρχο του Πειραιά. Η δική του πορεία στην ομάδα του Λιμανιού ξεκίνησε το 1995 με τις ευλογίες του Σωκράτη Κόκκαλη, ο οποίος του ανέθεσε χρέη συνδέσμου μεταξύ της διοίκησης και των οργανωμένων οπαδών. Είναι κάτι που ακούγεται σαν ειδική αποστολή. Και εάν κρίνει κανείς από το γεγονός ότι 10 χρόνια αργότερα προβιβάστηκε σε υπεύθυνο επικοινωνίας της ΠΑΕ, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο Μώραλης τα κατάφερε μια χαρά στον χειρισμό των σκληροπυρηνικών της Θύρας 7. Το επόμενο σκαλί ήταν η αντιπροεδρία της ΠΑΕ που του προσέφερε ο Βαγγέλης Μαρινάκης. Από εκεί βρέθηκε στην προεδρία της Σούπερ Λίγκας.

Ολα αυτά, όμως, αφορούν τον κόσμο του ποδοσφαίρου, δηλαδή έναν κόσμο που και παράγκες έχει και σικέ ματς και αγαπούλες και διαλόγους στο λούμπεν στυλ του υποκόσμου, οι οποίοι δεν αφήνουν καθόλου αδιάφορη τη Δικαιοσύνη. Εξού και το ερώτημα: πώς θα πολιτευθεί ο Γιάννης Μώραλης; Σαν μπαρουτοκαπνισμένος του ποδοσφαίρου ή σαν νεόκοπος της πολιτικής; Θα είναι ο Ολυμπιακός απλώς η μεγαλύτερη ομάδα του Δήμου του Πειραιά ή θα μετατραπεί ο Πειραιάς σε δήμο του Ολυμπιακού; Θα γίνει ο δήμος το εφαλτήριο για τη δημιουργία ενός ερυθρόλευκου κράτους εν κράτει ή θα διατηρήσει το χρώμα της ποδοσφαιρικής ουδετερότητας που του επέτρεψε πριν από τέσσερα χρόνια να δεχθεί στον θώκο του τον «πράσινο» Βασίλη Μιχαλολιάκο;

Κακά τα ψέματα, η εκλογή Μώραλη στον Πειραιά, όπως και του Μπέου στον Βόλο, δίνει άλλο περιεχόμενο στον όρο «ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής». Δεν είναι πλέον μόνο η πόλωση που αμαυρώνει την εικόνα του πολιτικού συστήματος. Είναι και η άλωσή του από έναν κόσμο με άγριο παρελθόν και –ενδεχομένως –ποινικό μέλλον. Ο Γιάννης Μώραλης –για να θυμηθούμε τον Φρανσουά Μιτεράν –θα κριθεί από τον τρόπο που θα διαχειριστεί τα σύμβολα. Θα κριθεί από την πολιτική του σχέση με τον πρώτο σε σταυρούς δημοτικό του σύμβουλο, δηλαδή τον Βαγγέλη Μαρινάκη. Γιος πολιτικού με λαμπρό παρελθόν στο ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, ο Μώραλης γνωρίζει πιθανότατα πώς πρέπει να κινηθεί για να πείσει ως πρώτος πολίτης του Πειραιά, πώς πρέπει να πορευθεί για να δείξει ότι αντιλαμβάνεται πως είναι άλλο πράγμα, ας πούμε, να δίνει το «παρών» σε μια ορκωμοσία το «όλον» ΠΑΣΟΚ και άλλο ο «όλος» Ολυμπιακός.

Θα μπορούσε να δει κανείς σαν ενθαρρυντικό σημάδι τις χθεσινές δηλώσεις του νέου δημάρχου περί γόνιμης και δημοκρατικής συνεργασίας με όλους. Αλλά δεν αρκούν τα λόγια. Ειπωμένο με τρόπο που μπορεί να γίνει απολύτως κατανοητό, ο Γιάννης Μώραλης θα κριθεί μέσα στο γήπεδο.

Τελευταία Νέα