Ήταν 5 Μαΐου του 2002 όταν ο Παναθηναϊκός έδωσε το τελευταίο παιχνίδι του σε

φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας και για το επόμενο θα πρέπει να περιμένει

τουλάχιστον ώς το 2005. Στην Μπολόνια, όπου και στέφθηκε (για τρίτη φορά)

πρωταθλητής Ευρώπης, η διοίκηση της KAE είχε φροντίσει να έχει ο Ομπράντοβιτς

στα χέρια του παίκτες όπως οι Μποντίρογκα, Κουτλουάι, Μουλαομέροβιτς, Ρότζερς,

Παπαδόπουλος και τρίτο πλέι μέικερ τον βασικό της Εθνικής Αργεντινής, Πέπε

Σάντσεζ. Ακόμα και με αυτούς τους παίκτες ο ΠΑΟ εθεωρείτο αουτσάιντερ κόντρα

σε Μακάμπι και Κίντερ.

Οι ημέρες εκείνες έχουν αρχίσει να μοιάζουν με ωραίο παραμύθι και ο

αποκλεισμός από το φετινό φάιναλ φορ μόνο ευεργετικά μπορεί να λειτουργήσει.

Αν ο Ομπράντοβιτς οδηγούσε την ομάδα στο Τελ Αβίβ, στην «πράσινη» KAE υπήρχε ο

κίνδυνος να επαναπαύονταν και να ζούσαν με την ψευδαίσθηση ότι έχουν βρει

την… κότα που κάνει τα χρυσά αυγά. Ο Σέρβος είναι μάγος αλλά δεν μπορεί να

γυρίσει και τον κόσμο ανάποδα.

Ούτε το χειροκρότημα των οπαδών του Παναθηναϊκού μετά τις ήττες από ΤΣΣΚΑ,

Μακάμπι και Μπαρτσελόνα να ξεγελά τους αδελφούς Γιαννακόπουλους. Στον κόσμο

του Παναθηναϊκού δεν αρκούν οι εγχώριοι τίτλοι. Το έδειξε και στον αγώνα με

την Μπαρτσελόνα, όταν για πρώτη φορά χρησιμοποίησε προστακτική, όχι για ικεσία

(«Παύλο, Θεέ, πάρε την ΠΑΕ») αλλά για απαίτηση: «Φέρ’ τον Ντέγιαν πίσω,

Γιαννακόπουλε».

H φυγή από το προβληματικό Σπόρτιγκ κάνει ακόμη μεγαλύτερη την απαίτηση για

μεγαλύτερες επενδύσεις, ώστε να επιστρέψουν στις κερκίδες θεατές που είχαν δύο

χρόνια να εμφανιστούν στους αγώνες του ΠΑΟ!