Αναζήτηση
Πόσοι από εμάς θυμόμαστε την ιδιοφυή προφητεία του Βικτόρ Ουγκώ, το 1855, για
το κοινό νόμισμα, και πόσοι είχαμε πιστέψει πως θα μπορούσαμε να το
πετυχαίναμε;
Όπως κάθε αλλαγή, το πέρασμα στο ευρώ κλείνει μέσα του μερικές δυσκολίες.
Όμως, ας μη γελιόμαστε, τα πλεονεκτήματα είναι πολύ πιο σημαντικά. Απλότητα,
σταθερότητα, ασφάλεια. Τέλος στις προμήθειες συναλλάγματος. Με πληθωρισμό κάτω
του 2% στην ευρωζώνη, το ευρώ μάς προστατεύει από τις χρηματοπιστωτικές
αναταράξεις και τις εξωτερικές νομισματικές κρίσεις. Δύο είναι οι δρόμοι που
ανοίγονται τώρα μπροστά μας. Πρώτα από όλα, ο δρόμος του συντονισμού και της
οικονομικής διακυβέρνησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρόοδος έχει σημειωθεί στη
συγκρότηση της ευρωζώνης, στη σύγκλιση των οικονομικών πολιτικών, στην κοινή
στρατηγική εξωτερικού εμπορίου. Παρ’ όλα αυτά, μολονότι διαθέτουμε
ομοσπονδιακά όργανα νομισματικής πολιτικής, ο δημοσιονομικός συντονισμός μας
είναι ανεπαρκής. Γι’ αυτό έχει διατυπωθεί η ιδέα να συγκροτηθούν μερικά όργανα
που θα συντονίζουν τη φορολογική πολιτική. Αυτό είναι το λογικό επακόλουθο του
ευρώ. Ο άλλος δρόμος αφορά στο συνταγματικό πλαίσιο. Είναι ένας από τους
στόχους οι οποίοι ετέθησαν στη Σύνοδο Κορυφής του Λάακεν και θα απασχολήσουν
τη διακυβερνητική διάσκεψη του 2004. Πρόκειται για την Ευρώπη των 25 ή των 30.
Αυτό προϋποθέτει ότι θα αναθεωρηθεί ο τρόπος λήψης αποφάσεων στο θεσμικό
τρίγωνο Κομισιόν, Συμβούλιο, Κοινοβούλιο. Προϋποθέτει επίσης ένα ευρωπαϊκό
Σύνταγμα, το οποίο θα αποτελέσει σημείο αναφοράς και παράγοντα ολοκλήρωσης που
θα είναι ισχυρότερος από τις ισχύουσες συνθήκες. Σήμερα, το ευρώ αποτελεί το
πιο προωθημένο παράδειγμα προσέγγισης και συνεργασίας. Οι χώρες που έχουν ήδη
κάνει την επιλογή τού ευρώ είναι οι πιο κατάλληλες για να προωθήσουν την
εμβάθυνση της Ε.Ε.
Ο Laurent Fabius είναι υπουργός Οικονομικών και Βιομηχανίας της Γαλλίας.
