Κυριακή, 7 Απριλίου. Βρίσκομαι ακόμη, μαζί με σαράντα άλλους ακτιβιστές, στο

αρχηγείο του Γιάσερ Αραφάτ στη Ραμάλα, πολιορκημένος, μαζί με αυτόν, από τα

ισραηλινά στρατεύματα. Χθες ήρθε ξανά το ρεύμα, το νερό όμως είναι κομμένο εδώ

και μία εβδομάδα. Νωρίς το απόγευμα, οι Ισραηλινοί επέτρεψαν στα παλαιστινιακά

ασθενοφόρα να μας φέρουν μερικά τρόφιμα και πόσιμο νερό. Σήμερα, για

παράδειγμα, φάγαμε ρύζι και φασόλια. Ένα μόνο γεύμα ανά ημέρα. Οι Ισραηλινοί

υποστηρίζουν ότι μας προμηθεύουν με τρόφιμα – λένε ψέματα. Όλα είναι

παλαιστινιακής προέλευσης.

Ξέρετε τι συνέβη χθες; Οι Ισραηλινοί έβαλαν εναντίον μιας πτέρυγας του

αρχηγείου. Τέσσερις Παλαιστίνιοι τραυματίστηκαν, ο ένας σοβαρά. Ένα ασθενοφόρο

της παλαιστινιακής Ερυθράς Ημισελίνου προσπάθησε να τον μεταφέρει στο

νοσοκομείο. Οι Ισραηλινοί το σταμάτησαν και έκτοτε δεν έχουμε νέα. Οι τρεις

άλλοι τραυματίες παρέμειναν εδώ. Υπάρχει ένας ιατρός για τις πρώτες βοήθειες.

Τα φάρμακα είναι λιγοστά, ο ιατρικός εξοπλισμός ανύπαρκτος. Λίγα λεπτά πριν

από την ισραηλινή επίθεση, βρισκόμασταν στο δωμάτιο που χτυπήθηκε. Θα σας

περιγράψω μία σκηνή χαρακτηριστική της συμπεριφοράς του ισραηλινού στρατού:

Σήμερα το πρωί, ένα άρμα μάχης συνέθλιψε ένα από τα παλαιστινιακά αυτοκίνητα

που είναι σταθμευμένα έξω από το παλαιστινιακό αρχηγείο. Έτσι, χωρίς σοβαρό

κίνητρο. Διασκεδάζουν περνώντας και ξαναπερνώντας πάνω από τα αυτοκίνητα,

μέχρι να τα λειώσουν. Είναι, αναμφισβήτητα, μέρος του ψυχολογικού πολέμου.

Ο Samir Abdallah είναι Γάλλος κινηματογραφιστής, μέλος της Διεθνούς

Εκστρατείας Πολιτών για την Προστασία του Παλαιστινιακού Λαού. Η μαρτυρία του

δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Le Monde».

Τελευταία Νέα