Η κυβέρνηση βρήκε (έτοιμο) το «κόλπο» προκειμένου να εκτονωθούν τωρινές αλλά και μελλοντικές αντιδράσεις των εργαζομένων στις κρατικές εταιρείες που (μνημονιακά) οδηγούνται σε ιδιωτικοποίηση: και αυτό είναι το μοντέλο Ολυμπιακής.

Οπως με πληροφόρησε ο αρμόδιος συνάδελφος Γιώργος Φιντικάκης, οι μετατάξεις α λα Ολυμπιακή σε άλλες κρατικές εταιρείες είναι το καθεστώς για το οποίο έχει δεσμευθεί η κυβέρνηση στους εργαζομένους του ΟΛΠ, του ΟΛΘ, δίχως να αποκλείει να αποτελέσει «μπούσουλα» και για άλλες υπό αποκρατικοποίηση εταιρείες.

Θα ήταν, λέω εγώ, κοινωνικά υπεύθυνο το κυβερνητικό σχέδιο καθώς οι ανάγκες στο Δημόσιο είναι μεγάλες (Υγεία και Παιδεία, για παράδειγμα, έχουν προ πολλού χτυπήσει κόκκινο), αλλά όσοι φύγουν από τα λιμάνια πρέπει πρώτα να αξιολογηθούν αν πληρούν τις προϋποθέσεις, προκειμένου να μην επαναληφθεί το προηγούμενο της Ολυμπιακής, όπου άσχετες υπηρεσίες γέμισαν φροντιστές και αεροσυνοδούς!

Η κυβερνητική δέσμευση δεν παύει να είναι μια «υπόσχεση» για να εκτονώσει ανησυχίες, γιατί επιπρόσθετα οι θεσμοί μπορεί να ασκήσουν βέτο και η «λύση» να μείνει μία (ακόμα) αυταπάτη… Οταν μάλιστα δεν είναι λίγοι –και εντός ΣΥΡΙΖΑ μαθαίνω –όσοι ασκούν έντονη κριτική στην κυβερνητική «ιδέα» καθώς οι άνεργοι στον ιδιωτικό τομέα ξεπερνούν το 1,5 εκατομμύριο.

Σε αυτό το ασαφές τοπίο, να σας πω πάντως ότι το επικρατέστερο σενάριο προβλέπει δικαίωμα μετατάξεων σε άλλους φορείς του ευρύτερου Δημοσίου για τους εργαζομένους στα δύο λιμάνια (1.100 στον ΟΛΠ και 420 στον ΟΛΘ) εντός της επόμενης διετίας. Ταυτόχρονα θα ορίζονται ένας μίνιμουμ και ένας μέγιστος αριθμός υποψηφίων, κριτήρια, καθώς και το θέμα των μισθολογικών τους απολαβών.

Η σύμβαση του ΟΛΠ

Τα παραπάνω θα περιγράφονται όπως αναμένεται σε ειδικό κεφάλαιο του κυρωτικού νόμου για την έγκριση σύμβασης παραχώρησης του ΟΛΠ, που αναμένεται από ημέρα σε ημέρα να κατατεθεί στη Βουλή και να ψηφιστεί το ταχύτερο ώστε ο Πρωθυπουργός να ταξιδέψει την Παρασκευή προς το Πεκίνο με κλεισμένο το θέμα του Πειραιά στις βαλίτσες του. Αλλά η κατάθεση της σύμβασης καθυστερεί, όπως έμαθα από τη Βουλή, ακριβώς επειδή οι μετατάξεις που προωθεί η κυβέρνηση είναι αρκετά περίπλοκο εγχείρημα.

Αλλωστε η κίνηση αυτή έρχεται μόλις έναν μήνα μετά την ψήφιση του δημοσιονομικού κόφτη, επομένως οι κυβερνητικές «υποσχέσεις» πρέπει να ιδωθούν και με αυτό το πρίσμα, του τι επιπλέον κόστος θα σημάνει μια τέτοια ρύθμιση για το Δημόσιο. Πόσω μάλλον όταν εμπίπτει στη σχέση 1 προς 5 (σ.σ. για να προσληφθεί ένας στο Δημόσιο πρέπει να φύγουν πέντε).

Το συνολικό κόστος μισθοδοσίας του ΟΛΠ ανήλθε πέρυσι σε 52 εκατ. ευρώ. Επομένως, μόνο το μισό προσωπικό να αποχωρήσει από τον ΟΛΠ (550 από τους 1.100), αριθμός που ευρέως ακούγεται στο λιμάνι, οι δημόσιοι φορείς όπου θα μεταταγούν, θα επωμιστούν ένα ετήσιο επιπλέον κόστος ύψους 26 εκατ. ευρώ. Την ίδια ώρα το αντίστοιχο του ΟΛΘ εκτιμάται σε 19 εκατ. ευρώ για 420 εργαζομένους.

Το ερώτημα είναι επίσης με ποιες αποδοχές θα μεταταγούν οι εργαζόμενοι αυτοί. Ειδικά στα ανώτερα στελέχη, ο ΟΛΠ θεωρείται ότι έχει από τους καλύτερους μισθούς στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Οι μεικτές απολαβές ξεπερνούν τα 3.000 ευρώ. Αρα, οι απολαβές ενός εργαζομένου του ΟΛΠ θα τον ακολουθήσουν αν για παράδειγμα μεταταγεί στην ΕΥΔΑΠ ή σε κάποιον ΟΤΑ;

Τα ερωτήματα είναι πολλά, όπως επίσης και αν το μοντέλο θα λειτουργήσει ως μπούσουλας και για τις εταιρείες που περνούν στο νέο υπερταμείο, όπως για παράδειγμα τον ΟΣΕ. Ούτως ή άλλως, όσες επιχειρήσεις περνούν στο νέο Ταμείο θα πρέπει σύμφωνα με τον νόμο να γίνουν πιο αποτελεσματικές. Ο επικεφαλής του πρέπει να πιάσει εταιρεία εταιρεία, δηλαδή τον ΟΑΣΑ, την ΟΣΥ (τρόλεϊ, θερμικά λεωφορεία), τη ΣΤΑΣΥ (μετρό, τραμ, ηλεκτρικός), τα ΕΛΤΑ, τον ΟΣΕ, το ΟΑΚΑ, να βελτιώσει την αποτελεσματικότητά τους, να μειώσει τα λειτουργικά τους έξοδα, να αξιοποιήσει την καινοτομία ή να αυξήσει τα έσοδα μέσω επέκτασης της πελατειακής τους βάσης.

Τελευταία Νέα