Τελικώς ο Εμανουέλ Μακρόν, σε αντίθεση με τον Αλέξη Τσίπρα, δεν κατάφερε να κρατήσει μυστικό τον τόπο των θερινών του διακοπών. Στην αρχή το επιχείρησε. Οταν όμως οι δημοσκόποι τον διαβεβαίωσαν ότι δεν αρέσει στους Γάλλους να μη γνωρίζουν πού βρίσκεται ο πρόεδρός τους, φόρεσε τη φόρμα του τζόγκινγκ και έτρεξε στην παραλία του Πράντο. Λίγο αργότερα όλη η Γαλλία γνώριζε πως ο πρόεδρος και η σύζυγός του βρίσκονται κάπου κοντά στη Μασσαλία…

Η επιστροφή στην πεζή πραγματικότητα της προεδρίας δεν υπήρξε πάντως εύκολη υπόθεση για τον Μακρόν. Η «περίοδος χάριτος», που είθισται να απολαμβάνουν στη Γαλλία τις πρώτες 100 μέρες της θητείας τους οι νεοεκλεγμένοι πρόεδροι, έχει παρέλθει και ο Μακρόν οφείλει πλέον να αποδείξει αν όσα έλεγε προεκλογικά τα εννοούσε. Γνωρίζοντας δε ότι τα περισσότερα από τα προβλήματα που θέλει να επιλύσει έχουν και ευρωπαϊκή διάσταση, φρόντισε να συναντηθεί μέσα στο διάστημα των τελευταίων δέκα ημερών με τους πρωθυπουργούς 12 κρατών-μελών της ΕΕ, αφήνοντας για το τέλος την Ελλάδα.

Σε ό,τι αφορά τα ζητήματα της οικονομικής διακυβέρνησης στην Ευρώπη, η Ανγκελα Μέρκελ δεν δείχνει διατεθειμένη να ανοίξει τα χαρτιά της πριν από τις επερχόμενες εκλογές στη Γερμανία. Δεν αποκλείει το ενδεχόμενο δημιουργίας στο μέλλον ενός προϋπολογισμού της ευρωζώνης, ο οποίος θα μπορούσε να αποτελέσει τη βάση για την έκδοση κάποιας μορφής ευρωομολόγων, ούτε όμως το επιβεβαιώνει. Δεν δείχνει να διαφωνεί με την τοποθέτηση του προερχόμενου από τη Δεξιά γάλλου υπουργού Οικονομίας Μπρουνό Λε Μερ στην προεδρία του Eurogroup, ούτε όμως ανακοινώνει την προτίμησή της. Προς μεγάλη, φυσικά, απογοήτευση του Μακρόν.

Σε ό,τι αφορά το ζήτημα των λεγόμενων «αποσπασμένων εργατών», δηλαδή των εργατών από τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης που υπό μορφήν απόσπασης εργάζονται σε χώρες της Δυτικής Ευρώπης, με μισθούς και ασφάλιστρα ανατολικού τύπου, ο Μακρόν συναντά μεγαλύτερη κατανόηση τόσο στην Κεντρική και τη Βόρεια Ευρώπη, όσο και στην Ελλάδα. Στόχος του είναι να υποχρεωθούν οι επιχειρήσεις από την Πολωνία ή την Ουγγαρία να καταβάλλουν σε αυτούς τους εργαζομένους μισθούς σχετικώς συμβατούς με αυτούς που ισχύουν στη χώρα στην οποία δραστηριοποιούνται.

Οι επενδύσεις και η Κίνα

Αντιθέτως όμως η ελληνική κυβέρνηση δεν φαίνεται να συμφωνεί με τις αντιλήψεις, τόσο του Μακρόν, όσο και της Μέρκελ, περί ελέγχου των μεγάλων επενδύσεων στην Ευρώπη από χώρα εκτός ΕΕ. Είναι σαφές ότι στόχος των μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων είναι η Κίνα, για την Ελλάδα ωστόσο οι κινεζικές επενδύσεις όχι μόνο είναι ευπρόσδεκτες αλλά και αναγκαίες στην παρούσα φάση.

Με ενδιαφέρον αναμένει εξάλλου η Αθήνα τα δείγματα γραφής του Μακρόν στο θέμα της ενίσχυσης της συνεργασίας των χωρών της Νότιας Ευρώπης που ήταν ψηλά στην ατζέντα του Ολάντ…