Δεξιότερα, Προκόπη!

Εν αρχή ην η σκηνοθεσία. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ζήτησε συνάντηση από τον Προκόπη Παυλόπουλο –κάτι που συνιστά από μόνο του γεγονός. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν πήρε απλώς την πρωτοβουλία. Καθόρισε, όπως φαίνεται ότι ήταν η πρόθεσή του, και το πολιτικό πλαίσιο του ραντεβού στην Προεδρία. Πώς; Διευκρινίζοντας με το καλημέρα σας ότι δεν θα τηρήσει το πρωτόκολλο πολιτικής επικοινωνίας, που θέλει τον Πρόεδρο και τον επισκέπτη να ανταλλάσσουν κάποιες ευχάριστες φράσεις εις επήκοον των δημοσιογράφων και ενώπιον των καμερών.

Αν πολιτική είναι η διαχείριση των συμβόλων, το μήνυμα ήταν σαφές: η συγκυρία ήταν πολύ σοβαρή για να λάβει η συνάντηση τα συνήθη κοινότοπα χαρακτηριστικά. Αναμφίβολα –ο Κυριάκος ήθελε και να τραβήξει την προσοχή. Ή μήπως όχι; Διότι, πέραν της δήλωσης περί εκλογών που έκανε εξερχόμενος ο Μητσοτάκης, η ΝΔ χειρίστηκε τη συνάντηση με όρους κοινότοπης πολιτικής επικοινωνίας. Λογικό. Οταν μια κουβέντα γίνεται από δύο άτομα, τότε δεν μπορεί παρά να διαρρεύσει από το ένα ή από το άλλο. Κάτι που θα δημιουργήσει μεταξύ τους πρόβλημα εμπιστοσύνης.

Η λέξη εμπιστοσύνη είναι ίσως το κλειδί. Δεν είναι κάτι που συνδέει τον αρχηγό της ΝΔ με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Και δεν χρειάζεται να πάει κανείς πολύ βαθιά στο ρεπορτάζ για να το διαπιστώσει. Ο μεν Κυριάκος δεν ψήφισε τον Προκόπη για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ο δε Παυλόπουλος, παρότι επισήμως αμέτοχος, δεν ήταν εξ αυτών που περίμεναν να νικήσει ο Κυριάκος μια κρύα Κυριακή του Ιανουαρίου.

Εκτοτε, η συνύπαρξη δεν έχει χαρακτηριστεί από μεγάλη θερμότητα. Στο δε περιβάλλον συνομιλητών του αρχηγού της ΝΔ ο Προκόπης θεωρείται παράγων που, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, συνδράμει πολιτικά και άλλως πώς την κυβέρνηση –ιδίως τον Πρωθυπουργό. Ηταν μια εντύπωση που υπήρχε και για τον Κώστα Καραμανλή. Ωσπου εκείνος άρχισε να λέει σε αυτούς που τον επισκέπτονταν στο γραφείο του ότι δεν στηρίζει την κυβέρνηση. Κάτι που έλαβε πρόσφατα και χαρακτήρα διαρροής προς το ΑΠΕ με αφορμή την πρόταση του Μαξίμου να αναλάβει ο Βύρων Πολύδωρας το ΕΣΡ.

Ο πρύτανης των καραμανλικών Πέτρος Μολυβιάτης έχει ως μια από τις αγαπημένες φράσεις του το «no news is good news» –το να μην υπάρχουν ειδήσεις είναι καλή είδηση. Η επίσκεψη του Κυριάκου στον Πρόεδρο ήταν σχεδιασμένη για να μη βγάλει είδηση από μέσα. Με τρόπο που να δίνει την εντύπωση ότι δεν έγινε εντός το είδος της συζήτησης που μπορεί να διακοινωθεί. Τι ειπώθηκε λοιπόν; Ο Μητσοτάκης εκδήλωσε την πεποίθησή του ότι η κυβέρνηση είναι σε αποδρομή και την αποφασιστικότητά του να εντείνει την πολιτική πίεση ώστε αυτό να επέλθει όσο γίνεται πιο γρήγορα. Κοινώς, «είναι επικίνδυνοι, πρέπει να φύγουν». Ο αέρας των δημοσκοπήσεων δεν είναι άσχετος με την αυτοπεποίθηση αυτή. Ο αρχηγός της ΝΔ και οι άνθρωποί του εμφανίζονται ιδιαίτερα ενθαρρυμένοι από το γεγονός ότι αυτή εμφανίζεται να κερδίζει, με όρους αυτοδυναμίας, ακόμη και σε δημοσκοπήσεις που δεν γίνονται για λογαριασμό της ή από δημοσκόπους που έχουν συνεργαστεί ή πρόκειται ποτέ να συνεργαστούν μαζί της.

Από εκείνο το σημείο και μετά, αρχίζει το λεπτότερο κομμάτι της κουβέντας –ο λόγος για τον οποίο ο επισκέπτης ήθελε, όπως είπε μπροστά στις κάμερες, «να τα πούμε κατ’ ιδίαν». Ο Κυριάκος δεν θέλει να πιστέψει τα λεγόμενα ότι η Προεδρία είναι μαζί με την κυβέρνηση και βοηθά ενεργά –κάτι που δεν θα ήταν ωφέλιμο ούτε για τον Πρόεδρο και την ιστορία του ούτε για την παράταξη από την οποία προέρχεται. Ο Παυλόπουλος φέρεται να ακούει προσεκτικά και να γνέφει ευγενώς. Το περιεχόμενο της κουβέντας αλλά και η κινησιολογία αρμόζουν σε δύο πρόσωπα που προσπαθεί το ένα να «διαβάσει» το άλλο, αλλά και που οσφραίνεται το ένα το άλλο, αναζητώντας ένα modus vivendi.

Ελύθησαν λοιπόν οι παρεξηγήσεις; Αν όχι, σίγουρα πάντως αντηλλάγησαν τα αναγκαία μηνύματα. Ούτως ή άλλως η Προεδρία, όπως και όλοι οι νομογνώστες, θεωρούσε τον νόμο Παππά αντισυνταγματικό –κάτι που φαίνεται να είχε μεταδοθεί ευγενώς και από την άλλη μεριά της οδού Βασιλέως Γεωργίου, δηλαδή στο Μέγαρο Μαξίμου. Ενώ φίλοι του Προέδρου εξηγούσαν ότι δεν είχε καμία ανάμειξη στα του ΣτΕ, ο δε πρόεδρός του δεν ήταν επιρροής του –στον Αρχιεπίσκοπο πιστώνεται ή, τέλος πάντων, χρεώνεται. Ασχέτως όλων αυτών, η πολιτική αποσύνδεση Παυλόπουλου από το κυβερνητικό άρμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι σταθερή επιδίωξη του Κυριάκου και των ανθρώπων του. Δεν είναι βέβαιο ότι επετεύχθη χθες –έστω κι αν ακούστηκε η λέξη «μαντάρα» για την τηλεοπτική αδειοδότηση, η μεθοδολογία της οποίας προκάλεσε επιφυλάξεις και ανησυχία στην Προεδρία.