Το πολυπόθητο κλείσιμο της πρώτης αξιολόγησης πέραν των συμβολισμών που έχει για το Μαξίμου αποκτά και πρακτικό περιεχόμενο για την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα. Η εκκρεμότητα της ανοιχτής διαπραγμάτευσης διατηρεί στην κατάψυξη σχεδόν το σύνολο του κυβερνητικού σχεδιασμού και των προσωπικών στοχεύσεων του Πρωθυπουργού και προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, βάζοντας πρόσθετες δυσκολίες στην προοπτική ανάκαμψης του κυβερνώντος κόμματος.

Πέραν των προφανών συνεπειών που έχει στην οικονομία, την αγορά και την ψυχολογία των πολιτών η διαρκής περιδίνηση της χώρας από τα πηγαινέλα των τροϊκανών στην Αθήνα, ο Αλέξης Τσίπρας δεν κρύβει στους συνομιλητές του ότι αισθάνεται με «δεμένα τα χέρια». Η αβεβαιότητα που συντηρείται γύρω από το τρίτο πρόγραμμα προκαλεί ανεπανόρθωτες καθυστερήσεις στη στρατηγική της κυβέρνησης και πρωτίστως στην εφαρμογή του αναπτυξιακού σχεδίου που παραμένει στα συρτάρια του Μαξίμου με τον τίτλο «οδικός χάρτης». Και φυσικά ακυρώνει κάθε σκέψη για έκδοση ομολόγων δεκαετούς διάρκειας και σταδιακή έξοδο της χώρας στις αγορές.

Ο ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ. Είναι αλήθεια πως ο Πρωθυπουργός θα ήθελε να κάνει κυβερνητικό ανασχηματισμό, αλλά στην παρούσα φάση δεν μπορεί. Μεσούσης της διαπραγμάτευσης με τους θεσμούς και της κρίσιμης αξιολόγησης ο Αλέξης Τσίπρας εκ των πραγμάτων δεν ρισκάρει να ανακατέψει την κυβερνητική τράπουλα κάνοντας διορθώσεις σ’ ένα σχήμα που δείχνει πως έχει σημαντικά κενά. Η παράταση της διαπραγμάτευσης εμποδίζει τον Πρωθυπουργό να ενισχύσει τα αναπτυξιακά υπουργεία, να προχωρήσει σε βελτιωτικές αλλαγές σε κομβικά υπουργεία ή ακόμη και να εξοστρακίσει κυβερνητικά στελέχη που δεν έχουν αποδώσει τα αναμενόμενα ή έχουν εκθέσει το Μαξίμου με τη συμπεριφορά τους. Επιπλέον δεν μπορεί να εμφανιστεί καν συνεπής στις υποσχέσεις που δόθηκαν προς τον κυβερνητικό εταίρο των ΑΝΕΛ σε αντάλλαγμα της εκτόνωσης της κρίσης για την περίπτωση Μουζάλα.

Είναι ενδεικτικό πως ακριβώς εξαιτίας της ανοιχτής αξιολόγησης και του κεντρικού ρόλου που έχει το ΤΑΙΠΕΔ στην εφαρμογή του προγράμματος των ιδιωτικοποιήσεων με εντολή Τσίπρα η κυβερνητική εκπρόσωπος εξέδωσε ανακοίνωση που έμοιαζε με άδειασμα του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας για να συγκρατήσει τον μαινόμενο Στέργιο Πιτσιόρλα που απειλούσε όχι μόνο με παραίτηση αλλά και με μηνύσεις μετά τις εκρηκτικές δηλώσεις του Πάνου Σκουρλέτη για τον ρόλο του. Σημειωτέον πάντως ότι το θέμα με την κόντρα Σκουρλέτη – Πιτσιόρλα δεν έχει λήξει αλλά θα εξεταστεί μετά το πέρας της αξιολόγησης.

Σε ό,τι αφορά την ουσία ενός ανασχηματισμού, αυτός για τον Αλέξη Τσίπρα θα αποτελούσε μία καλή ευκαιρία ώστε να διευρύνει το υπουργικό σχήμα με πρόσωπα, π.χ. η ένταξη του Φώτη Κουβέλη και της Κίνησής του αρχικά στην κυβέρνηση και αργότερα και στον ΣΥΡΙΖΑ. Επίσης, ο ανασχηματισμός θα ξεκαθαρίσει και το εσωτερικό τοπίο στην Κουμουνδούρου καθώς από τις όποιες μετακινήσεις θα φανούν και οι προθέσεις της ομάδας των 53, στην οποία ως γνωστόν ανήκει ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος. Ο Τσακαλώτος χαρακτηρίζει ευφάνταστα τα σενάρια που τον εμφανίζουν συχνά να παραιτείται στον Πρωθυπουργό και όπως ο ίδιος λέει στους συνομιλητές του η παραμονή του στο υπουργείο εξαρτάται από το πόσο ο ίδιος θεωρεί βιώσιμο το πρόγραμμα-μοντέλο που καλείται η χώρα να εφαρμόσει για την αντιμετώπιση της κρίσης.

ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ. Ολα αυτά βεβαίως βρίσκονται σε άμεση συνάρτηση και με το 2ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο λόγω της παρατεινόμενης διαδικασίας της αξιολόγησης είναι άγνωστο πότε θα πραγματοποιηθεί. Η απόφαση για πραγματοποίησή του τον Απρίλιο έπεσε νωρίς στο κενό αφού ακόμη και στις αρχές του περασμένου Μαρτίου δεν ήταν γνωστό εάν και πότε επρόκειτο να επιστρέψει η τρόικα στην Αθήνα για τη συνέχιση της διαπραγμάτευσης.

Οργανωτικά η Κουμουνδούρου δηλώνει έτοιμη για το Συνέδριο, ωστόσο σύμφωνα με αρμόδιες κομματικές πηγές δύσκολα ένα Συνέδριο μπορεί να διεξαχθεί μετά τις 15 Ιουλίου. Σε περίπτωση που συνεχιστούν οι καθυστερήσεις το Συνέδριο θα μετατεθεί για τον προσεχή Σεπτέμβριο και αν.

Ο Αλέξης Τσίπρας επιθυμεί πάντως την πραγματοποίηση του Συνεδρίου όχι μόνο για να καταγραφούν οι εσωκομματικοί συσχετισμοί. Αντιθέτως μέσα από ένα Συνέδριο του νέου ΣΥΡΙΖΑ θα επιδιώξει τη διεύρυνση του κόμματος στην κοινωνία και την ενσωμάτωση των ψηφοφόρων του που σήμερα δεν είναι κομματικά ενταγμένοι. Επομένως με την παρουσία τους θα αποδυναμώσουν τη δύναμη των όποιων κομματικών τάσεων. Επίσης ο Τσίπρας θα επανεκλεγεί θεωρητικά χωρίς να έχει απέναντί του κάποιον αντίπαλο εδραιώνοντας την αρχηγία του στον νέο ΣΥΡΙΖΑ που έχει απαλλαγεί ήδη από την Αριστερή Πλατφόρμα του Λαφαζάνη και τις μικρές ομάδες που ψήφιζαν παραδοσιακά «όχι» στις συλλογικές αποφάσεις.