Την άνοιξη του 1975 δημοσιεύτηκε το πρώτο του μυθιστόρημα «Η αλήθεια για την υπόθεση Σαβόλτα» (Ζαχαρόπουλος, 1992), έργο που θεωρήθηκε ανατρεπτικό για την ισπανική λογοτεχνία και «μεταβατικό» προς τη δημοκρατία (ο αρχικός του τίτλος «Οι στρατιώτες της Καταλωνίας» είχε απορριφθεί από τη λογοκρισία του φρανκικού καθεστώτος). Τον επόμενο χρόνο μάλιστα του απονεμήθηκε το Βραβείο Κριτικής. Τέσσερις δεκαετίες αργότερα ο Εδουάρδο Μεντόθα κερδίζει το Βραβείο Θερβάντες, το λεγόμενο και «ισπανικό Νομπέλ», που συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 125.000 ευρώ. Ο γεννημένος στη Βαρκελώνη το 1943 γιος ενός δικηγόρου και μιας νοικοκυράς θα ανακάλυπτε αργότερα το ταλέντο του στη μαύρη λογοτεχνία και την παρωδία. Είναι στοιχεία που ο αναγνώστης ανακαλύπτει στο μυθιστόρημα του 1979 «Το μυστήριο της στοιχειωμένης κρύπτης» (Αστάρτη, 1984), αλλά κυρίως στον «Λαβύρινθο με τις ελιές», που εκδόθηκε το 1982, με κεντρικό χαρακτήρα έναν ιδιόρρυθμο ντετέκτιβ και ταυτόχρονα τρόφιμο ψυχιατρείου. Ο ίδιος ήρωας πρωταγωνιστεί και στο τελευταίο μυθιστόρημά του «Καλλιτέχνης γυναικών» (Σύγχρονοι Ορίζοντες 2003), το οποίο κυκλοφόρησε στην Ισπανία τον Φεβρουάριο του 2001. Ο Μεντόθα πέρσι είχε κερδίσει επίσης το Βραβείο Φραντς Κάφκα. Αλλα έργα του στα ελληνικά είναι: «Η πόλη των θαυμάτων» (Ζαχαρόπουλος 1995), «Στα χρόνια της πλημμύρας» (Ψυχογιός 1996), «Μια ανάλαφρη κωμωδία» (Καστανιώτης 1999), «Το θαυμαστό ταξίδι του Πομπώνιου Φλάτου» (Πάπυρος 2009).

Τελευταία Νέα