Σύμφωνα με τη βιογραφία του, που έχει υπογράψει η Λοράνς Μπενάιμ (εκδ. Grasset), η περίπτωση Αζαντίν Αλαϊά υπήρξε η ιστορία ενός παθιασμένου ανθρώπου ο οποίος ονειρευόταν να φτιάξει φορέματα «που κάποια μέρα θα στέκονταν όρθια σαν το γράμμα γιώτα…». Κάπου μεταξύ φαντασίας, μεθόδου και ιδιοσυγκρασιακής δημιουργικότητας έλαμψε ο γάλλος σχεδιαστής, γεννημένος στην Τυνησία, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 77 ετών. Το στυλ που επέβαλε ποτέ δεν υπάκουσε στους κανόνες και τα πρωτόκολλα. Ο ίδιος άλλωστε λέγοντας ψέματα για την ηλικία του μπήκε στην Σχολή Καλών Τεχνών της Τύνιδας με σκοπό να σπουδάσει γλυπτική. Εφυγε τελικά για το Παρίσι και δούλεψε στα ατελιέ των Κριστιάν Ντιόρ, Γκι Λαρός και Τιερί Μιγκλέρ. Ανάμεσα στις πρώτες του πελάτισσες οι Μαρί Ελέν ντε Ροθτσίλντ και Γκρέτα Γκάρμπο. Η επίσημη χρονιά έναρξης των συλλογών Azzedine Alaia ήταν το 1979. «Στην αρχή είχα απαλλαγεί από όλα τα χρώματα. Ηθελα μόνο το μαύρο. Για μένα είναι το πιο σημαντικό χρώμα» έλεγε σε μια συνέντευξή του. Δεν ενδιαφερόταν, εξάλλου, για τις εβδομάδες μόδας στο Παρίσι. Οταν αισθανόταν ότι έχει ολοκληρώσει την ιδέα της δημιουργίας μιας νέας συλλογής, καλούσε φίλους και δημοσιογράφους για να την παρουσιάσει στο Μαρέ. Ο παγκόσμιος Τύπος αναφερόταν συχνά στον «καθιστό νομάδα» και τον «άκαμπτο επικούρειο», ο οποίος είχε επισκεφτεί και την Αθήνα για να συμμετάσχει σε συζητήσεις για τη μόδα και την τέχνη, όπως το 2014. Ε.Φ.

Τελευταία Νέα