Το 2007 ήταν η τελευταία καλή χρονιά για τον Νίκο Καραχάλιο. Τουλάχιστον πολιτικά. Είχε ξεκινήσει με τους καλύτερους οιωνούς για το μέλλον του στην πολιτική, οι μετοχές του στο γαλάζιο στρατόπεδο είχαν εκτοξευθεί στα ύψη ενώ προετοίμαζε μεθοδικά τη μεταπήδηση από τη Ρηγίλλης στη Βουλή. Αυτά μέχρι τις αρχές του καλοκαιριού. Γιατί στο τέλος εκείνης της χρονιάς, παρότι είχε μεσολαβήσει και μία νικηφόρα εκλογική μάχη για τη ΝΔ που εξασφάλιζε δεύτερη θητεία στην κυβέρνηση Καραμανλή, οι περισσότεροι είχαν κατατάξει τον Καραχάλιο στους χαμένους. Το 2007 το προσωπικό πολιτικό σχέδιο του τότε γραμματέα Πολιτικού Σχεδιασμού της ΝΔ μπήκε στο ψυγείο και ο ίδιος βρέθηκε απότομα στη άγονη γραμμή της πολιτικής, δημιουργώντας και την πρώτη ομίχλη με σενάρια γαλάζιων συνωμοσιών εις βάρος του.

Οσα διαδραματίζονται τις τελευταίες ημέρες με φόντο την καρατόμησή του από τη θέση του γενικού γραμματέα του ΕΟΤ, τις πλαστογραφημένες επιταγές του οργανισμού, τις καταγγελίες για σκανδαλώδη διαχείριση και τον ανοικτό πόλεμο με την αρμόδια υπουργό Ολγα Κεφαλογιάννη, σχεδόν όλοι στη ΝΔ εκτιμούν ότι δεν βάζουν απλώς τέλος στην προσπάθεια πολιτικής επανάκαμψης του Καραχάλιου αλλά δημιουργούν ρήγματα που τον οδηγούν εκτός κόμματος και σε μια ιδιότυπη πολιτική απομόνωση. Το κλίμα για τον Καραχάλιο, άλλωστε, έχει βαρύνει επικίνδυνα και στο Μέγαρο Μαξίμου –όχι μόνο επειδή η υπόθεση του ΕΟΤ αποτελεί το πρώτο σκάνδαλο που καλείται να διαχειρισθεί και χρεώνεται πολιτικά η κυβέρνηση Σαμαρά.

ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ. Στις αρχές του 2007, ο Καραχάλιος είχε εξελιχθεί ατύπως σε Νο 3 της ΝΔ, πίσω από τον Καραμανλή και τον γραμματέα του κόμματος Λευτέρη Ζαγορίτη. Η Γραμματεία Πολιτικού Σχεδιασμού ήταν ένα διαβατήριο για μεγάλη διαδρομή στην πολιτική. Αρκεί να αναλογισθεί κανείς ότι ο Καραχάλιος στη θέση αυτή είχε διαδεχθεί τον Απρίλιο του 2004 τον Γιώργο Σουφλιά και επί τρία χρόνια μετείχε στον πρωινό καφέ του Μαξίμου ενώ είχε κεντρικό ρόλο στην προεκλογική ετοιμασία του κόμματος. Από τον Μάιο του 2007, γνώριζε την απόφαση Καραμανλή για τις πρόωρες κάλπες του Σεπτεμβρίου και τον Ιούλιο, όταν ακόμη και πρωτοκλασάτοι υπουργοί ήταν πεπεισμένοι ότι δεν θα γίνουν εκλογές, ο Πολιτικός Σχεδιασμός της Ρηγίλλης είχε ήδη έτοιμα τα πρώτα διαφημιστικά σποτ.

Την άνοιξη εκείνης της χρονιάς, μάλιστα, είχε λάβει το πράσινο φως για τη συμμετοχή του στα ψηφοδέλτια του κόμματος και άρχισε να οργώνει την περιφέρεια Αττικής για να συγκροτήσει τη δική του εκλογική ομάδα με τοπικούς κομματικούς παράγοντες και υποστηρικτές. Το σχέδιο ματαιώθηκε όταν την ίδια περιφέρεια διάλεξε και ο Θόδωρος Ρουσόπουλος. Ο Καραχάλιος αναγκάστηκε να παραμείνει στο κόμμα, αν και πίστευε ότι χωρούσαν και οι δύο στο ψηφοδέλτιο. Τον Αύγουστο ακολούθησαν κάποιες παρασκηνιακές κινήσεις για την ένταξή του στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας αλλά τότε ήρθαν οι φωτιές. Οι φλόγες που έκαψαν την Πελοπόννησο έφεραν άρον άρον τον Ρουσόπουλο πίσω στο Επικρατείας και ο Καραχάλιος βρέθηκε μετέωρος, έχοντας χάσει πλέον και την προθεσμία να ενταχθεί στη λίστα του υπολοίπου Αττικής.

ΠΟΛΕΜΟΣ. Από εκείνη τη στιγμή κλιμακώθηκε και ο υπόγειος πόλεμος με τον Ρουσόπουλο που σοβούσε ήδη από το 2004, καθώς ο Καραχάλιος είχε συνταχθεί με τον Ευάγγελο Μεϊμαράκη στη μεγάλη κόντρα του τότε γραμματέα της ΝΔ με τον πανίσχυρο υπουργό Επικρατείας. Μπροστά στην εκλογική μάχη του 2007 οι τόνοι παρέμειναν χαμηλοί αλλά στο γαλάζιο επιτελείο κατέγραψαν ένα ακόμη χτύπημα που ήρθε κατευθείαν από τον Καραμανλή και ερμηνεύθηκε ως η αρχή του τέλους για τον Καραχάλιο στη Ρηγίλλης: Αν και ο ίδιος φιλοδοξούσε να αναλάβει στην προεκλογική περίοδο χρέη εκπροσώπου του κόμματος, ο τότε πρωθυπουργός επέλεξε τον Κωνσταντίνο Αρβανιτόπουλο. Η έξοδος από τη Ρηγίλλης ήρθε λίγους μήνες αργότερα, με πρόσχημα δηλώσεις του Καραχάλιου στη «Χέραλντ Τρίμπιουν» που συνοδεύονταν με αιχμές για το Βατοπέδι και σχόλια που τροφοδοτούσαν τη συζήτηση για τη μετακαραμανλική εποχή.

Κολεγιόπαις με σπουδές στο εξωτερικό και ένα πέρασμα από την οργανωτική επιτροπή του Αθήνα 2004, ο Καραχάλιος εμφανίστηκε στη Ρηγίλλης λίγο πριν από το 2000. Ως έναν βαθμό ήταν μέλος της μεγάλης ομάδας των γαλάζιων γκόλντεν μπόι (με Χατζηεμμανουήλ, Κλαδά κ.ά.) που είχαν ρόλο και άποψη για τα επικοινωνιακά της ΝΔ, και με τους οποίους επίσης συγκρούστηκε. Προέρχεται, ωστόσο, από μικροαστική οικογένεια της Κυψέλης –στο κολέγιο βρέθηκε επειδή ο πατέρας του ήταν εκεί καθηγητής. 0 45χρονος, σήμερα, επικοινωνιολόγος είχε ενταχθεί αρχικά στην ομάδα του Αρη Σπηλιωτόπουλου, μετέπειτα όμως συνδέθηκε στενά με τον κ. Μεϊμαράκη στον οποίο οφείλει εν πολλοίς και την ανέλιξη στον Πολιτικό Σχεδιασμό ενώ απέκτησε και άμεση πρόσβαση στον Καραμανλή. Οι εσωκομματικοί αντίπαλοι που απέκτησε στην πορεία του τον κατηγορούν για επιπολαιότητα, οι φίλοι του θεωρούν ότι προσέγγισε την πολιτική με ρομαντισμό και γι’ αυτό δεν κατάφερε να στεριώσει στις θέσεις που ανέλαβε.

ΤΟ ΦΟΡΟΥΜ. Η εικόνα ενός μπον βιβέρ που ακολουθεί κυρίες του μόντελινγκ και του λάιφσταϊλ, έστω και αν είναι πλασματική όπως ο ίδιος υποστηρίζει, είναι δεδομένο ότι τορπίλιζε την εικόνα ενός νέου πολιτικού με φιλελεύθερο στίγμα που προσπαθούσε την ίδια στιγμή να φιλοτεχνήσει. Αποχωρώντας από την Ρηγίλλης, δημιούργησε το φόρουμ Ελλάδα 2020, στήριξε την Ντόρα Μπακογιάννη και συνεργάστηκε με τον εφοπλιστή Βαγγέλη Μαρινάκη, αναλαμβάνοντας καθήκοντα αντιπροέδρου στον Ερασιτέχνη Ολυμπιακό. Και αυτή η συνεργασία πάντως δεν μακροημέρευσε.

Τελευταία Νέα