Ο 38χρονος Κώστας Φάτσης είναι ακόμη ένα πρόσωπο που δοκιμάζεται στις τεχνικές του animation. Σκηνοθέτης και επαγγελματίας στη διαφήμιση έχει κάνει πολλά τηλεοπτικά σποτ, ενώ είναι εξοικειωμένος με τα γραφικά.

«Εκανα την ταινία μόνος μου πέρυσι, είχα χρόνο, μου πήρε εννέα – δέκα μήνες αφού παράλληλα εργαζόμουν. To animation έχει μια κανονική δομή ταινίας, κάνεις ρεπεράζ, βρίσκεις τους χώρους, τους βάφεις, τους φωτίζεις, όλο στο χέρι. Χρειάζεται βέβαια αρκετή υπολογιστική ισχύ και μπόλικο προσωπικό χρόνο», μας λέει. Η ταινία του «The Fatrist» (περίπου τέσσερα λεπτά) πραγματεύεται ένα περίεργο θέμα: ένας έφηβος παρακολουθεί τις διαδηλώσεις στην τηλεόραση. Αποφασίζει να φτιάξει μια βόμβα μολότοφ και να λάβει μέρος στα επεισόδια. Στην πορεία κάτι συμβαίνει και αλλάζει γνώμη. «Εμπνέεσαι από τα δρώμενα, εγώ ας πούμε είχα μεγάλο πόνο όταν κάηκε ο κινηματογράφος Αττικόν και έτσι έκανα την ταινία. Η τάση πάντως είναι προς το 3D αφού το καρτούν έχει μειωθεί, θυμίζει λίγο τα βινύλια. Με το animation, το παραδοσιακό, ζωγραφίζεις κάθε καρέ με το χέρι (το κάθε δευτερόλεπτο έχει 25 καρέ) και σε σειρά δημιουργεί την ψευδαίσθηση της κινούμενης εικόνας. Αυτή είναι η βάση, το 3D πάντως είναι το κυρίαρχο σιγά σιγά», μας λέει.

Τα αδέλφια Ζήνα και Πέτρος Παπαδόπουλος δεν είναι η πρώτη φορά που συμμετέχουν με ταινίες στο φεστιβάλ animation. Με την ταινία «Eight Minute Deadline» όμως φτάνουν στην Ταινιοθήκη με την πιο ολοκληρωμένη δουλειά τους, η οποία μάλιστα βραβεύτηκε στη Δράμα και από την Ομοσπονδία Κινηματογραφικών Λεσχών.

Εδώ οι δύο νέοι δημιουργοί χρησιμοποίησαν μεικτές τεχνικές όπως live action ηθοποιών και animation.

«Ξεκίνησα στο χέρι, στο χαρτί, πήρα τις βάσεις και μετά πήγα στο 3D. Mου αρέσει η ελευθερία έκφρασης του animation. Οταν φτιάχνεις ταινία έχεις περιορισμούς, ενώ εδώ μπορείς να εμψυχώσεις ακόμη και μια καρέκλα. Το 2D animation είναι βίντεο και animation μαζί», μας εξηγεί η Ζίνα.