Παρά τους κομπασμούς και τους δεκάρικους της κυβέρνησης περί διαφάνειας οι μεσάζοντες ζουν και βασιλεύουν και έχουν δώσει το βροντερό «παρών» τους στη συγκεκριμένη υπόθεση της πώλησης των πυρομαχικών στη Σαουδική Αραβία. Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους και είναι καταλυτικά.

Υπάρχουν σημεία στα οποία ο υπουργός Αμυνας οφείλει να δώσει απαντήσεις: Πρώτον, για ποιον λόγο διαπραγματεύτηκε μία διακρατική συμφωνία με έναν ιδιώτη μεσάζοντα, εν προκειμένω τον Βασίλη Παπαδόπουλο. Δεύτερον, με δεδομένο ότι ο εν λόγω μεσάζων στη συνέχεια αποκηρύχθηκε από την επίσημη αντιπροσωπεία του Βασιλείου της Σαουδικής Αραβίας, πώς και γιατί διαπραγματεύτηκε μ’ έναν ψευδοπληρεξούσιο. Και εδώ υπάρχει ένα πολύ σοβαρό ζήτημα. Ή υπήρχαν ιδιαίτεροι και σκοτεινοί προς τούτο λόγοι ή ο υπουργός Εθνικής Αμυνας καταλήφθηκε από σύνδρομο αλαζονείας, προκειμένου να εξυπηρετήσει κάποιους. Και, τρίτον και ακόμη σπουδαιότερο, με τίνος εντολή χάλασε η κανονική συμφωνία με τους πραγματικούς εκπροσώπους του Βασιλείου της Σαουδικής Αραβίας, από την οποία η ελληνική πολιτεία θα εισέπραττε το καθόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 66 εκατομμυρίων ευρώ. Μήπως με τη δική του;

«Είναι θέμα διαφθοράς ή είναι θέμα Υεμένης;». Το πρώτο ζήτημα θα το διερευνήσουν οι δικαστικοί λειτουργοί που έχουν επιληφθεί με κατεπείγουσα παραγγελία της Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, αλλά και οι λειτουργοί της στρατιωτικής Δικαιοσύνης. Το μόνο που μπορώ να σχολιάσω ως νομικός σ’ αυτό το πρώτο στάδιο της διερεύνησης της υπόθεσης είναι ότι υπάρχουν ενδείξεις για την τέλεση του αδικήματος της απιστίας κακουργηματικού χαρακτήρα εις βάρος του ελληνικού Δημοσίου. Δηλαδή ότι το ελληνικό Δημόσιο ζημιώθηκε. Για το δεύτερο σκέλος της ερώτησής σας, αυτό ανήκει καθαρά στη σφαίρα της διεθνούς πολιτικής και γεωπολιτικής και γι’ αυτό δεν θέλω να πάρω θέση δημοσίως.

Δεν ξέρω τι ήταν αυτό που ώθησε τον Νίκο Κοτζιά να κάνει λόγο για ποινές φυλάκισης. Οσο και να προσπαθήσω δεν μπορώ να ερμηνεύσω τον τρόπο σκέψης ενός ανθρώπου που αντιλαμβάνομαι πως δεν γνωρίζει την αρχή της διάκρισης των λειτουργιών – εξουσιών. Ευτυχώς για μένα αλλά και για τους συντριπτικά περισσότερους Ελληνες «τις ζωές των άλλων» δεν μπορούμε να τις καταλάβουμε. Σε κάθε περίπτωση όμως οι απειλές του κ. Κοτζιά όχι μόνο για πολιτικούς αλλά και για δημοσιογράφους και την ελευθερία του λόγου είναι βαθύτατα αντιδημοκρατικές και αντικοινοβουλευτικές. Και οπωσδήποτε ούτε γνωρίζει τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες ούτε μπήκε στον κόπο να διαβάσει τι διημείφθη στην Βουλή. Οσο για τις απειλές του, είναι φλυαρίες συμβατές με άλλες κακές εποχές.

Προφανώς, στη Βουλή υπάρχει παραβίαση του εθίμου που δημιουργήθηκε με συνεχή πρακτική, αλλά δεν είναι εκεί το θέμα. Και επειδή «ετίμων τον κ. Βούτση» θα ήθελα να τον παρακαλέσω να είναι πολύ προσεκτικός γιατί διακυβεύει την υστεροφημία του και την προσωπική πολιτική του αξιοπρέπεια. Με τις επιλογές του στη συγκεκριμένη, υπόθεση αλλά όχι μόνο μ’ αυτές, έχει βρεθεί πολύ κοντά στη γέφυρα του Ρουβίκωνα και είναι έτοιμος να διαβεί αυτό τον μοιραίο ποταμό και από Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων να γίνει πρόεδρος της κυβερνητικής πλειοψηφίας.

Δείχνει η κυβέρνηση με τη στάση της ότι έχει κάτι να κρύψει; Ολη η συμπεριφορά των κυβερνητικών παραγόντων με τις συνεχείς αντιφάσεις, διαψεύσεις, απειλές και υπαναχωρήσεις είναι όχι απλώς ενδεικτική αλλά πλήρως αποδεικτική ότι η κυβέρνηση θέλει να συγκαλύψει δύο πράγματα: τις σκοτεινές επαφές τρίτου τύπου με μεσάζοντες και την αποτυχία της να ολοκληρώσει με διαφανείς όρους μια διακρατική συναλλαγή που θα απέβαινε εις όφελος της χώρας.

Οσο δύσκολο είναι για έναν παθολογικά εξουσιομανή να αποχωριστεί την εξουσία, άλλο τόσο δύσκολο είναι για τον Πρωθυπουργό να απογαλακτιστεί από τον κυβερνητικό του εταίρο. Γιατί αυτή τη στιγμή οι ισορροπίες έχουν αντιστραφεί και ο Πάνος Καμμένος έχει τον πρώτο ρόλο: «Εάν με πειράξεις, αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις». Και όλοι γνωρίζουμε ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν είναι Μάρκος Αντώνιος, αλλά ένας αρχολίπαρος πολιτικός. Για τους λόγους που αμέσως παραπάνω ανέφερα δεν νομίζω ότι η υπόθεση της Σαουδικής Αραβίας μπορεί να οδηγήσει σε εκλογές. Αλλά «το ρολόι γράφει» και «θα γράφει» και μετά τις εκλογές να ξέρετε.

Αν ο Πρωθυπουργός αύξανε τις επιθέσεις φιλίας προς την Κεντροαριστερά θα εισέπραττε καθολική κι απότομη μπορώ να πω άρνηση. Η Ελλάδα υποφέρει από τα τραγικά λάθη του κ. Τσίπρα.

Τελευταία Νέα