Θλίψη και στενοχώρια έσπειρε η είδηση του θανάτου της δημοσιογράφου και παρουσιάστριας, Ρίκας Βαγιάννη. Η γνωστή δημοσιογράφος, αλλά και ηθοποιός έχασε τη μάχη της για τη ζωή σήμερα, σε ηλικία 56 ετών, μετά από μακρά περίοδο νοσηλείας.

Η καριέρα της

Η δημοσιογράφος είχε μια λαμπρή καριέρα αφού διετέλεσε αρχικά ως συντάκτης και στη συνέχεια ως διευθύντρια σύνταξης σε γνωστά περιοδικά όπως το «Cosmopolitan» και το «Colt». Παράλληλα, αρθρογραφούσε στα περιοδικά «Ένα», «Και», «Τέταρτο». Από το 1994 ασχολούνταν με την καθημερινή στήλη στην Απογευματινή, ενώ από το 2005 στο Έθνος.

Η ίδια όμως δεν αρκέστηκε στο δημοσιογραφικό της ρόλο, αφού ανακάλυψε και τα μονοπάτια της ηθοποιίας, γνωρίζοντας καλύτερα πια και το χώρο της τηλεόρασης. Από το 1986 ανέλαβε δε και χρέη παρουσιάστριας, στελεχώνοντας διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές σε μεγάλα κανάλια, όπως το Mega, το Star, το Seven 7 και το Κανάλι 5. Αργότερα, από το 1997 ξεκίνησε να συνεργάζεται με την ΕΡΤ, από την απολαμβάναμε στους δέκτες μας μέχρι και το 2012.

https://www.youtube.com/watch?v=90awLIl9GKg

https://www.youtube.com/watch?v=Me_VNdIrDxs

Τι της αποκάλυψε το ταξίδι της στην Αυστραλία

Η δημοσιογράφος είχε φύγει στις αρχές του 2011 για το Περθ της Αυστραλίας, μαζί με τον πανεπιστημιακό σύζυγό της, Νίκο Στεφανή (γιο του Κώστα Στεφανή υπουργού Υγείας του ΠΑΣΟΚ).

Ήταν παθιασμένη με την καριέρα της και τη δουλειά της. Το ταξίδι της στην Αυστραλία τη βοήθησε να ανακαλύψει περισσότερα πράγματα για τον εαυτό της, αλλά και να εκτιμήσει τις ομορφιές της Ελλάδας. Η ίδια πίστευε ότι δε θα της έλειπε καθόλου η δουλειά της όσο διέμενε στην Αυστραλία, αλλά τελικά βρέθηκε προ εκπλήξεως τονίζοντας στην εκπομπή «JOY» του ΣΚΑΪ ότι: «Είχα μάθει από παιδάκι, 17 χρονών και εργασία και σπίτι. Μοιραζότανε η ζωή. Νόμιζα ότι επειδή είχα δουλέψει αρκετά, ότι αυτό (η εργασία) δε θα μου έλειπε και ότι θα μπορούσα να κάτσω να ποτίζω τις μπιγκόνιες. Έκανα λάθος».

https://www.youtube.com/watch?v=K9TVOp-ld9Y

Πάντα ονειροπόλα

Η δημοσιογράφος φαίνεται πως ήταν μια παντοτινή ονειροπόλα, που πίστευε στα όνειρα, εκείνα που δε χρειάζονται κανένα αντάλλαγμα ή χρήματα. Δε φοβήθηκε να ξεδιπλώσει τις σκέψεις της για τα όνειρα και τι μπορεί να κάνει τον καθέναν από εμάς ευτυχισμένους, λέγοντας: «Εμένα αυτό με φοβίζει πιο πολύ. Κινδυνεύουμε να αρχίσουμε να ζούμε μια ζωή χωρίς όνειρα. Γιατί; Ε, φταίμε λίγο κι εμείς γιατί τα όνειρά μας θα είναι πάντα υλικά, ενώ εάν τα όνειρά σου έχουν μέσα και λίγη αγάπη και λίγη πλάκα και λίγα πράγματα που δε πληρώνονται με χρήματα, όποια κι αν είναι αυτά. Μπορεί να είναι ρε παιδί μου να πάρει η ομάδα σου το πρωτάθλημα, ποιος θα σου την κόψει αυτή τη χαρά; Μπορεί να είναι να γνωρίσεις τον έρωτά σου ή να δεις το παιδάκι σου όπως το θέλεις. Είναι και μερικά όνειρα που δε πληρώνονται με λεφτά κι αυτά δε μπορεί να μας τα κόψει κανένας.