Είναι η Φρίντα Κάλο η ακριβότερη γυναίκα καλλιτέχνις εκθρονίζοντας την επί 11 χρόνια κάτοχο του τίτλου Τζόρτζια Ο’ Κιφ ή όχι; Το ερώτημα αυτό διχάζει από τα ξημερώματα της Παρασκευής (ώρα Ελλάδος) οπότε και το αινιγματικό αυτοπορτρέτο της Φρίντα Κάλο σημείωσε νέο ρεκόρ δημόσιας δημοπρασίας για τη μεξικανή καλλιτέχνιδα, όταν πουλήθηκε έναντι 55 εκατ. δολαρίων από τους Sotheby’s της Νέας Υόρκης.
Το έργο πωλήθηκε ύστερα από τετράλεπτη μάχη μεταξύ των υποψήφιων διεκδικητών. Το έργο απεικονίζει την καλλιτέχνιδα να κοιμάται σε ένα κρεβάτι με ουρανό και το σώμα της τυλίγεται με αναρριχώμενες κληματίδες, ενώ πάνω από τον ουρανό του κρεβατιού βρίσκεται ένας σκελετός τυλιγμένος με δυναμίτες και κρατώντας μια ανθοδέσμη. Φιλοτεχνήθηκε το 1940, σε μια εποχή που σπάνια έβρισκε γαλήνη ανάμεσα στον ταραγμένο γάμο της και τους χρόνιους πόνους που ταλάνιζαν το σώμα της.
«Το όνειρο (Το κρεβάτι)» αν και πωλήθηκε εντός των ορίων της αρχικής εκτίμησης – από 40 έως 60 εκατ. δολάρια – αποτελεί ρεκόρ για λατινοαμερικανό καλλιτέχνη. Και το θέμα που προκύπτει είναι αν πράγματι η Κάλο ξεπέρασε την Τζόρτζια Ο’ Κιφ η οποία με το έργο της «Jimson Weed/White Flower No. 1» (1932) διατηρούσε από το 2014 το ρεκόρ του ακριβότερου έργου με γυναικεία υπογραφή που έχει πωληθεί σε δημοπρασία. Οι απόλυτοι αριθμοί δίνουν την πρωτιά στην Κάλο εφόσον το έργο της πωλήθηκε προς 55 εκατ. δολάρια, ενώ της Ο’ Κιφ προς 44,4 εκατ. δολάρια. Οσοι όμως βλέπουν τα ποσά υπό το πρίσμα της τιμαριθμικής προσαρμογής υποστηρίζουν ότι η Κάλο υπολείπεται του ποσού της Ο’ Κιφ, καθώς εκτιμούν ότι τα 44,4 εκατ. δολάρια του 2014 αντιστοιχούν σε 60,5 εκατ. δολάρια σήμερα.
«Το όνειρο (Το κρεβάτι)» είχε πωληθεί από τους Sotheby’s το 1980 στον Νεσουχί Ερτεγκούν, τον τουρκοαμερικανό παραγωγό δίσκων και συνιδρυτή, μαζί με τον αδελφό του Αχμέτ, της Atlantic Records, έναντι 51.000 δολαρίων, χωρίς να είναι γνωστό αν από τη συγκεκριμένη συλλογή δόθηκε στη δημοπρασία ή αν στο ενδιάμεσο είχε αλλάξει χέρια, καθώς οι Sotheby’s δεν αναφέρουν το όνομα του ιδιοκτήτη, παρά μόνο ότι το έργο βρίσκεται επί 45 χρόνια σε ιδιωτική συλλογή.
Το αποτέλεσμα της δημοπρασίας μαρτυρά τη «δίψα» της αγοράς για έργα της Κάλο καθώς ελάχιστα έχουν κυκλοφορήσει στις διεθνείς δημοπρασίες από το 1984 οπότε το Μεξικό κήρυξε το έργο της ως «μνημείο», απαγορεύοντας την εξαγωγή του εκτός Μεξικού. Το προηγούμενο ρεκόρ για έργο της Φρίντα Κάλο είχε καταγραφεί πριν από τέσσερα χρόνια. Επρόκειτο για το «Ο Ντιέγκο και εγώ» (1949) που είχε πουληθεί προς 34,9 εκατ. δολάρια.
Ντα Βίντσι, Κλιμτ, Πικάσο, η ακριβότερη τριάδα
Με το δεξί και με ρεκόρ ξεκίνησε ο οίκος Sotheby’s τις δημοπρασίες στη νέα του έδρα στη Νέα Υόρκη καθώς το ολόσωμο πορτρέτο της Ελισάβετ Λέντερερ του Γκούσταβ Κλιμτ έγραψε ιστορία ως ένα από τα ακριβότερα έργα τέχνης που έχουν πωληθεί ποτέ σε δημοπρασία αφού διεκδικήθηκε για 236,4 εκατ. δολάρια.
Η αρχική εκτίμηση για το κορυφαίο από τα 55 έργα της συλλογής του Λέοναρντ Λόντερ που δημοπρατήθηκαν συνολικής αξίας άνω των 527 εκατ. δολαρίων ανερχόταν κοντά στα 150 εκατ. δολάρια.
Με την τιμή ρεκόρ του πορτρέτου της Ελισάβετ Λέντερερ ο Κλιμτ αποκαθήλωσε το έργο του Πάμπλο Πικάσο «Γυναίκες του Αλγερίου (Εκδοχή Ο)» (1955) από τη δεύτερη θέση του πιο ακριβού έργου που έχει πωληθεί ως τώρα σε δημοπρασία – 179,4 εκατ. δολάρια το 2015. Ακριβότερο έργο που έχει δημοπρατηθεί παραμένει ο «Σωτήρας του Κόσμου» του Λεονάρντο Ντα Βίντσι που πωλήθηκε προς 450 εκατ. δολάρια το 2017 και έκτοτε αγνοείται η τύχη του.
Ο «Εσατζής» του Τσαρούχη ξεχώρισε για τους Bonhams
O «Εσατζής με φύλλα φοινικιάς και σημαιάκια», του Γιάννη Τσαρούχη, αναδείχθηκε, όπως αναμενόταν, το ακριβότερο έργο της δημοπρασίας ελληνικών έργων τέχνης που πραγματοποίησε την Τετάρτη ο οίκος δημοπρασιών Bonhams στο Παρίσι. Το έργο, που φιλοτεχνήθηκε το 1949 άλλαξε χέρια για 508.400 ευρώ, εντός της αρχικής εκτίμησης που είχε οριστεί μεταξύ 400.000 και 600.000 ευρώ. Στη δημοπρασία που διοργανώνει η Art Expertise προσφέρθηκαν 150 έργα ελλήνων καλλιτεχνών του 19ου και 20ού αιώνα εκ των οποίων πωλήθηκαν τα 129 (ποσοστό 86%) με συνολικό τζίρο 3.650.066 ευρώ.
Το «Επιθαλάμιο, 1971», του Γιάννη Μόραλη που είχε εκτιμηθεί μεταξύ 200.000 και 300.000 ευρώ τελικά κατοχυρώθηκε στον νέο του ιδιοκτήτη προς 381.400 ευρώ, ενώ η πρώτη τριάδα έκλεισε όχι βάσει των εκτιμήσεων με τις «Λουόμενες» του Κωνσταντίνου Παρθένη, μια ελαιογραφία διαστάσεων 170 x 160 εκ. (με την κατώτατη εκτίμηση να είναι στις 150.000 ευρώ και την υψηλότερη στις 200.000 ευρώ) που δεν βρήκε αγοραστή, αλλά με το έργο του Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα «Τοπίο της Υδρας» (1949) που πωλήθηκε σε τιμή σχεδόν πενταπλάσια της ανώτατης αρχικής εκτίμησης, δηλαδή προς 330.600 ευρώ ενώ η αρχική του εκτίμηση κυμαινόταν μεταξύ 40.000 και 60.000 ευρώ.
