Ενα διαχρονικό χαρακτηριστικό της πολιτικής απατεωνιάς είναι ότι δεν ασχολείται ποτέ με τις λεπτομέρειες. Παρουσιάζει τα πράγματα απλά, μεταφυσικά, με δήθεν ιδεολογικές γραμμές και συμψηφισμούς, δίνει «αποφασιστικές λύσεις» κι έχει πάντα έναν απαξιωτικό λόγο για όποιον τολμήσει να αντιπαραβάλει τις ενοχλητικές τεχνικές πτυχές του εκάστοτε ζητήματος.

Για τους σκοπούς της επιστρατεύει, μάλιστα, διάφορα σύνεργα καθαρισμού, πλυντήρια και παρκετέζες. Τα οποία, ελλείψει επιχειρημάτων (αφού υποτιμούν το κοινό τους), λιβανίζουν ή ασχημονούν με ύφος καφενείου. Κάνουν, δηλαδή, την ντροπιαστική δουλειά για να μην πέσουν χαμηλά οι πολιτικοί που έχουν καλύτερο ένστικτο αυτοσυντήρησης. Γενναίο, αν μη τι άλλο.

Εντελώς συμπτωματικά (ή και όχι) συμπτώματα καταγράφονται εντόνως στη συζήτηση που αφορά τα δύο κορυφαία ζητήματα της εγχώριας ατζέντας. Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και το Μεταναστευτικό.

Στο πρώτο, διαβάζουμε κι ακούμε περί της γενναιότητας του Πρωθυπουργού να αναλάβει την ευθύνη για την οποία είναι ανεύθυνος, ενώ βεβαίως υποστηρίζεται με πάθος η άποψη ότι όλοι γνώριζαν το σκάνδαλο πλην του Μεσσία Κυριάκου. Διαβάζουμε κι ακούμε, επίσης, ότι θα βρεθούν και θα επιστραφούν όλα τα χρήματα που μοιράστηκαν παρανόμως, χωρίς κανένας, φυσικά, να εξηγεί ακριβώς πώς θα γίνει αυτό (είπαμε, η μαγεία δεν θέλει λεπτομέρειες). Το μέλλον είναι αύριο, άλλωστε, και η απατεωνιά ζει για το σήμερα. Οταν οι αγρότες φτωχύνουν λόγω μειωμένων επιδοτήσεων και τα προϊόντα ακριβύνουν, οκ, θα το ξανασυζητήσουμε.

Η συζήτηση για το Μεταναστευτικό είναι ακόμα χειρότερη, αφού σε κάθε επισήμανση για τα στατιστικά, την εμπειρία και τους νόμους, απλώς βρίζουν και ειρωνεύονται με διάφορες ευφάνταστες εκφράσεις, χωρίς να αντιπαραθέτουν ποτέ μισό πραγματικό στοιχείο, έναν αριθμό έστω, ρε αδελφέ. Εχουν δε ως επιχείρημα πια την ακροδεξιά στροφή της ΕΕ, παρότι δεν έχουμε από αυτή την πολιτική κανένα χειροπιαστό αποτέλεσμα μέχρι στιγμής, π.χ., στις επιστροφές και απελάσεις. Αντιθέτως, την ίδια ώρα που ζητάνε την κατάργηση του διεθνούς δικαίου του ασύλου και της μετανάστευσης με επιχειρήματα εθνικής θολούρας, όλοι οι σοβαροί διεθνείς οργανισμοί και η Τράπεζα της Ελλάδος (όχι τίποτα αριστεροί κλαπατσίμπαλοι) εξηγούν πειστικά, με πραγματικά δεδομένα, ότι έχουμε απόλυτη ανάγκη τη νόμιμη μετανάστευση. Αλλά πού ξέρουν αυτοί; Σάμπως έχουν κανένα know how στη μοιρασιά επιδοτήσεων και τις μετακινήσεις αιγοπροβάτων για να τους ξεπλένουν οι opinion makers;