Η υπεξαίρεση ευρωπαϊκών επιδοτήσεων είναι πράγματι μια ιστορία που φτάνει πολύ πίσω στο παρελθόν, στις αρχές της Μεταπολίτευσης. Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ είναι μια υπενθύμιση του παλιού, κακού, ελληνικού κράτους αλλά και των πελατειακών σχέσεων του πολιτικού συστήματος με την κοινωνία. Η δε δικογραφία της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, η οποία βρίσκεται ήδη στη Βουλή και μελετάται από τα κόμματα, είναι η απόδειξη πως αυτή η εκδοχή της Ελλάδας δεν είναι ούτε περασμένη ούτε ξεχασμένη. Το ακριβώς αντίθετο, δυστυχώς. Γι’ αυτό δεν αρκούν οι παραιτήσεις του υπουργού και των υφυπουργών. Για να χυθεί άπλετο φως στην υπόθεση – όπως δηλώνει η κυβέρνηση ότι επιθυμεί – πρέπει το κυβερνών κόμμα να συμφωνήσει και στη συγκρότηση προανακριτικής επιτροπής, ώστε όντως η διερεύνησή της να είναι ενδελεχής και εις βάθος.
Οι λόγοι άλλωστε είναι πολλοί. Πρώτον, ο έλληνας φορολογούμενος καλείται να πληρώσει ένα πρόστιμο της τάξεως των 415 εκατ. ευρώ στην ΕΕ. Δεύτερον, είναι η τρίτη περίπτωση σε ελάχιστους μήνες που νυν και πρώην μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου ενδέχεται να αντιμετωπίσουν μια προανακριτική επιτροπή. Τρίτον, η ΝΔ εξελέγη υποσχόμενη τον εκσυγχρονισμό της χώρας αλλά οι διάλογοι των νεοδημοκρατών με στελέχη του ΟΠΕΚΕΠΕ που κυκλοφορούν δείχνουν για τους περισσότερους πολίτες μια κυβέρνηση που δεν διαφέρει σε τίποτα από τις προηγούμενες, τις οποίες κατηγορεί ως υπεύθυνες για τις χρόνιες παθογένειες του Δημοσίου.
Ούτε η κυβέρνηση ούτε όμως και το σύνολο της λεγόμενης σοβαρής αντιπολίτευσης έχουν την πολυτέλεια να επαναλάβουν το μοντέλο της τοξικής πολιτικής αντιπαράθεσης, το οποίο έχουν καθιερώσει τα τελευταία χρόνια. Η κοινοβουλευτική επιτροπή που θα συγκροτηθεί για να ερευνήσει τις ευθύνες των πολιτικών προσώπων οφείλει να κάνει σοβαρή ανακριτική δουλειά και να μη μετατραπεί σε πεδίο μικροκομματικών καβγάδων, οι οποίοι θα παράγουν απλά τίτλους σε έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα. Δεν είναι ώρα για σόου. Αν η διερεύνηση του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ εξελιχθεί σε ένα τέτοιο, οι εκπρόσωποι των άκρων καραδοκούν και δεν θα αφήσουν την ευκαιρία ανεκμετάλλευτη.
Η κάθαρση είναι αναγκαία. Η δέσμευση για πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης, ωστόσο, δεν μπορεί να αναλαμβάνεται μόνο επικοινωνιακά. Οι σκιές πάνω στην κυβερνητική εικόνα είναι ήδη αρκετές και η κοινή γνώμη απαιτεί απαντήσεις, δεν θέλει να ακούσει πάλι δικαιολογίες.
