Η καβαφική έρευνα σήμερα

Η πρόσφατη συγκεντρωτική έκδοση μελετημάτων και άρθρων του ομότιμου καθηγητή Χαράλαμπου Λ. Καράογλου για την ποίηση του Κ.Π. Καβάφη θέτει εκ νέου και με άκρα ευθύτητα το ζήτημα της πρόσληψης του καβαφικού έργου και του τρόπου με τον οποίο αυτό τροφοδοτεί τη σύγχρονη φιλολογική έρευνα και κριτική. Ο τόμος περιλαμβάνει κείμενα γραμμένα κατά τη διάρκεια περίπου σαράντα χρόνων, από το 1980 έως το 2018, τα οποία χωρίζονται σε τρεις μεγάλες ενότητες. Η πρώτη περιλαμβάνει μελετήματα που προσεγγίζουν το έργο του Αλεξανδρινού με διάθεση σχολιαστική και με την πρόθεση να διευρύνουν τον ορίζοντα της ερμηνείας του μέσα από την εστίαση σε συγκεκριμένα ποιήματα κάποια από τα οποία μελετώνται και σε σχέση με την ιστορική συγκυρία και στιγμή. Η δεύτερη επιχειρεί να διερευνήσει τη στάση που επεφύλαξε η μεσοπολεμική κριτική στον Καβάφη – συγκεκριμένα η αθηναϊκή κριτική των χρόνων 1918-1924 – με αφετηρία τη στιγμή της ανακάλυψής του, ενδιάμεσο σταθμό τις απόπειρες να εξηγηθεί η έλξη που άσκησε ο ποιητικός του λόγος πάνω στη βάση του εγκεφαλισμού, της δυνατότητάς του να «συγχρονίσει» την ελληνική λογοτεχνία με τα σύγχρονά της ευρωπαϊκά ρεύματα και της πεζολογίας του (η οποία λειτούργησε ενισχυτικά άλλοτε του θαυμασμού και άλλοτε της επίκρισης) και κατάληξη το συμπέρασμα σχετικά με τον «ανοιχτό» και «θετικό» χαρακτήρα του καβαφικού έργου στις διάφορες εκδοχές και αποτιμήσεις. Στο δεύτερο αυτό μέρος εντάσσεται ένα ακόμα μελέτημα σχετικά με τον περίφημο ηδονισμό της καβαφικής ποίησης ως πυρήνα του διαλόγου που άνοιξε η κριτική – κυρίως δε η γενιά του ’30 – με αυτή.