Το περασμένο Σαββατοκύριακο ήταν σημαδιακό για τους φίλους του μπάσκετ. Για την ακρίβεια ενός μπάσκετ του παρελθόντος, με έντονο τον ρομαντισμό και το συναίσθημα. Το Μαρούσι, με οδηγούς από τον πάγκο τον Σκαραφίγκα και τη Γκουζίνη (ζευγάρι και στη ζωή!) από τη μια πλευρά. Υστερα από 11 χρόνια, άνοδος στην Α1. Και επίσης ο Τρίτωνας, ομάδα που είχε να εμφανιστεί στα σαλόνια 44 χρόνια! Θα έλεγε κάποιος «μια ολόκληρη ζωή».

Το τι θα κάνουν οι δύο ομάδες ουδείς μπορεί να το προεξοφλήσει. Δεν γίνεται λόγος για το πώς θα σταθούν, αλλά για το αν τελικά δηλώσουν συμμετοχή. Κυρίως γιατί τα μεγέθη στην Α1 είναι εντελώς διαφορετικά και μια απόφαση που δεν τη μετράς σωστά μπορεί να σε οδηγήσει σε περιπέτειες. Δεν είναι, ωστόσο, το νόημα του αθλητισμού να εξαργυρώνεις το εισιτήριο της ανόδου; Και εντέλει, τι ακριβώς είναι ο Τρίτωνας που σε πολλούς δεν λέει και πολλά; Ισως για τους σημερινούς φίλους του μπάσκετ, τη λεγόμενη «πιτσιρικαρία της εποχής», ο Τρίτωνας είναι η ομάδα των Σεπολίων και τη γνωρίζουν επειδή εκεί έπαιζε μπάσκετ ο Γιάννης Αντετοκούνμπο. Μαζί φυσικά με τα αδέλφια του, όλη η οικογένεια εκεί διέμενε. Για τους «ψαγμένους», όμως, πρόκειται για τον… τρίτο πόλο των «μικρών» που έδιναν αθλητικές μάχες στο κέντρο της Αθήνας. Υπήρχε ο Πανελλήνιος, στη Μαυρομματαίων, στην Κυψέλη. Ο Σπόρτιγκ, στην Ηλία Ζερβού. Ο Τρίτων, εκεί κοντά στην Πλατεία Βικτωρίας, στην οδό Τήνου, και αργότερα μετακόμισε στα Σεπόλια. Ομάδα του κέντρου της πόλης και ένεκα της ανέγερσης πολυκατοικιών αναγκάστηκε να βρει αλλού στέγη. Αφησε, ωστόσο, το στίγμα του στο ελληνικό μπάσκετ. Με παίκτες όπως ο ξεχωριστός Μπαμπανικολός ή ο υπέροχος Κοκορόγιαννης, που μιλούν σήμερα στα «ΝΕΑ» και στον Γιάννη Λαμπίρη και θυμούνται πολλά. Ή όπως ο αξέχαστος Κώστας Μουρούζης.

Οπως και να έχει, η πορεία του Τρίτωνα το επόμενο διάστημα θα έχει ενδιαφέρον. Και θα την παρακολουθούμε!