Η βιωματική σχέση με τα γεγονότα της εποχής τους, είναι, για τις κοινωνίες και τους πολίτες, δυναμικό στοιχείο συνοχής, συνειδητοποίησης κι εγρήγορσης. Το πώς διαμορφώνεται, επίσης, η κοινή γνώση, για τη δημόσια ιστορία και η ιστορική μνήμη, αλλά και πώς αυτές αξιοποιούνται δημιουργικά ή εργαλειοποιούνται ευκαιριακά, επηρεάζει την ποιότητα κι αξιοπιστία του πολιτικοθεσμικού και κομματικού συστήματος. Ομως, είναι συνηθισμένο πολιτικό και πολιτισμικό σύμπτωμα, να αλλοιώνονται και να φενακίζονται η δημόσια ιστορία και η ιστορική μνήμη από αφηγήματα επετειακά ή προσωπικά, με ψευδεπίγραφες μεταποιημένες, εκ των υστέρων, διηγήσεις. «Η ιστορία εν τω γίγνεσθαι», η ζώσα ιστορικότητα της καθημερινότητας είναι, βεβαίως, υπόθεση μελετητικών ερευνών, αλλά δεν πρέπει να γίνεται υλικό μυθοπλασίας κι επικοινωνιακών μεθοδεύσεων.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή