Οι συνταγματολόγοι και η γνωμοδότηση Ντογιάκου

Το συνταγματικό δίκαιο είναι μια «κανονιστική» επιστήμη με μια ειδικότερη έννοια που τη διαφοροποιεί από τις άλλες νομικές επιστήμες. Οχι μόνο επειδή – όπως και αυτές – ασχολείται με κανόνες δικαίου, εν προκειμένω τους συνταγματικούς κανόνες, αλλά και γιατί οι κανόνες αυτοί αποτελούν το a priori της νομικής, πολιτικής και κοινωνικής ζωής, προς το οποίο θα πρέπει να συμμορφώνονται κυβερνώντες και κυβερνώμενοι. Ετσι, το βασικό ερώτημα στο οποίο καλούνται να απαντήσουν οι συνταγματολόγοι, χωρίς βέβαια να διαθέτουν κάποιο αλάθητο, αλλά μόνο μια μεγαλύτερη εξειδίκευση, είναι αν μια νομοθετική ρύθμιση ή μια διοικητική ή δικαστική απόφαση ή μια πολιτική πράξη ή μια ιδιωτική συμπεριφορά είναι σύμφωνη ή αντίθετη προς το Σύνταγμα. Υπό την πρακτική αυτή διάστασή της, η οποία είναι εκείνη που ενδιαφέρει κυρίως την κοινή γνώμη, η επιστήμη του Συντάγματος αξιολογεί αυτό που κάθε φορά ισχύει, υπάρχει ή γίνεται σε υπο-συνταγματικό επίπεδο, με βάση αυτό που πρέπει να ισχύει σε συνταγματικό επίπεδο, δηλαδή το συνταγματικό «δέον γενέσθαι».