Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Τα συστήματα παρακολούθησης αλλά και άντλησης υλικού και προσωπικών δεδομένων που καταγγέλλει θεσμικά ο Νίκος Ανδρουλάκης - επέμεινε και χθες με δήλωσή του - μεταβάλλουν την πολιτική αντιπαράθεση ακόμη και εν μέσω υψηλών θερμοκρασιών. Και αναδιατάσσουν τις λεπτές ισορροπίες και τις υπόγειες ή υπέργειες συμπλεύσεις των κομμάτων.
Εδώ η υπόθεση, όπως την ανακοίνωσε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ μετά την έρευνα από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ανοίγεται προς τρεις κατευθύνσεις στο πολιτικό σκέλος της. Η κυβέρνηση δια του υπουργού Δικαιοσύνης κ. Τσιάρα προτεραιοποιεί τις έρευνες και την εβδομάδα που πέρασε έκανε το αίτημα επιτακτικό από τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ισίδωρο Ντογιάκο. Ορθό. Καμία σκιά δεν πρέπει να μένει στην παρούσα φάση και πολύ περισσότερο κανένας υπαινιγμός πως πίσω απ' το τρίτο άτι των παρακολουθήσεων ο δάκτυλος είναι κυβερνητικός. Κάτι τέτοιο είναι ή θα ήταν καταστροφικό για την κυβέρνηση ενώ η πιο λοξή ματιά παραπέμπει στο Γουότεργκεϊτ. Τη διαλεύκανση και τη διερεύνηση την απαιτούν οι κυβερνητικοί όπως επαναλαμβάνουν. Και θέλουν άμεση αποσύνδεση των υποθέσεων από το Μέγαρο Μαξίμου.
Η άλλη όχθη του πολιτικού τόξου έχει άλλη θεώρηση. Από μεριάς αξιωματικής αντιπολίτευσης οι τόνοι είναι υψηλοί - μιλάει για ομολογία πρωθυπουργικής ενοχής από χθες ο Αλέξης Τσίπρας - και μια δομική πολεμική ρητορική έχει κυριαρχήσει στις δημόσιες παρεμβάσεις του ΣΥΡΙΖΑ και των επιτελών του. Η όλη στρατηγική της Κουμουνδούρου περνάει από τον πιο θεσμικό λόγο και τρόπο. Από την ερώτηση που κατέθεσαν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ προς τον Πρωθυπουργό στη Βουλή μέχρι τη φράση καθεστωτική δυστοπία που χρησιμοποιεί ο Αλέξης Τσίπρας. Ευσεβής πόθος: οι της Κουμουνδούρου θέτουν στο στόχαστρό τους το επιτελικό κράτος και την μετάθεση της κυριότητας της ΕΥΠ στο πρωθυπουργικό γραφείο. Κάτω από τις γραμμές επιδιώκουν έναν τύπου ανένδοτο αγώνα με επίδικο τη Δημοκρατία και τη διαφάνεια. Προφανώς στο μέτωπο αυτό έχουν στόχο ως πηδαλιούχους τους ίδιους και προφανώς μια είδους πίεση στο ΠΑΣΟΚ να στρίψει το δικό του σκάφος αντιδεξιά οριστικά. Και το κλειδί των νέων μεταβολών στο πολιτικό παίγνιο, είναι η Χαριλάου Τρικούπη.
Δύο νέα δεδομένα. Οι οξύτατοι τόνοι του Νίκου Ανδρουλάκη προς την κυβέρνηση χαράσσουν δύο νέα δεδομένα: σύμφωνα με τη γραμμή του Μαξίμου, ο ίδιος φαίνεται να διαλέγει όχθη και αυτό που απομένει είναι να διαλέξουν και οι ψηφοφόροι του. Δεν περνάει απαρατήρητο από το Μέγαρο Μαξίμου πως η πλειοψηφία της εκλογικής βάσης του ΠΑΣΟΚ δεν καλοβλέπει τις συγκλίσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αρα και από εδώ ασκείται πίεση και ειδικότερα σε μια συγκυρία που ο Κυριάκος Μητσοτάκης κοιτά με θέρμη στα κεντρώα κοινά και μια σειρά επισημοποιημένων υποψηφιοτήτων (Χρυσοχοΐδης, Ροκόφυλλου) επιβεβαιώνουν τη στρατηγική.
Ευνοϊκή συγκυρία. Οι του ΣΥΡΙΖΑ πάλι βλέπουν μια ευνοϊκή στιγμή ώστε να χαλάσει η όποια χημεία ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ή να το πούμε πιο κομψά να μην είναι τόσο πειστικός ο διμέτωπος αγώνας του ΠΑΣΟΚ κατά των δύο πόλων του πολιτικού συστήματος. Προσεχώς, το ρεπορτάζ λέει πως η κυβέρνηση θα κινηθεί απενοχοποιημένα στο θέμα αλλά και επιθετικά. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα εμμείνει στην πολεμική του θέτοντας ζήτημα Δημοκρατίας. Στοχεύοντας στο επιτελικό κράτος. Με ορέξεις ήλθε από τη Λισαβόνα ο αρχηγός του. Στο ΠΑΣΟΚ θα αναδεικνύουν τις υποκλοπές. Λογικό αφορά κατευθείαν τον δικό τους αρχηγό. Θα επανέλθουν όμως σταδιακά σε έναν νέο διμέτωπο επιχειρώντας να ανακόψουν τυχόν φυγόκεντρες τάσεις της βάσης τους προς ΝΔ ή Κουμουνδούρου. Το ερώτημα είναι πόσο θα ανέβουν οι τόνοι και πόσο οι υποκλοπές θα απασχολήσουν κεντρικά το όλο γήπεδο της Πολιτικής.
