Τον θάνατο του πρίγκιπα Φίλιππου ανακοίνωσαν χθες το μεσημέρι τα Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ. «Με μεγάλη της λύπη η Αυτής Μεγαλειότης η Βασίλισσα ανακοινώνει τον θάνατο του αγαπημένου της συζύγου, του Δούκα του Εδιμβούργου, Φίλιππου», αναφέρεται στην ανακοίνωση, ενώ την ίδια στιγμή οι σημαίες στα επίσημα κτίρια κυμάτιζαν μεσίστιες. Ο βρετανός πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον σε δήλωσή του τόνισε ότι ο πρίγκιπας Φίλιππος «διαμόρφωσε και ενέπνευσε τις ζωές αναρίθμητων νέων ανθρώπων».

Γεννημένος στο Μον Ρεπό της Κέρκυρας στις 10 Ιουνίου 1921, ο Φίλιππος ήταν μέλος του Οίκου Σλέσβιχ – Χόλσταϊν – Σόντερμπουργκ – Γλίξμπουργκ, ως το πέμπτο παιδί και ο μοναδικός γιος του πρίγκιπα της Ελλάδας και της Δανίας Αντρέα. Υπήρξε δε σύζυγος της βασίλισσας Ελισάβετ τα τελευταία 73 χρόνια (ήταν ο πιο μακροχρόνιος σύζυγος βασίλισσας στη βρετανική ιστορία), με την οποία απέκτησε τέσσερα παιδιά: τον Κάρολο, την Αννα, τον Ανδρέα και τον Εδουάρδο. Εμεινε δε στο πλευρό της παρά τα κατά καιρούς «σύννεφα» που υπήρξαν στις σχέση τους.

Ο Φίλιππος εγκατέλειψε τα καθήκοντά του το 2017, ενώ έκτοτε οι δημόσιες εμφανίσεις του ήταν σπάνιες, ειδικά αφότου υποβλήθηκε σε επέμβαση ισχίου το 2018. Μετά το ξέσπασμα της πανδημίας το βασιλικό ζεύγος είχε μετακομίσει στο Κάστρο του Ουίνδσορ. Ωστόσο, ήταν φανερό ότι η υγεία του επιδεινωνόταν σημαντικά εδώ και κάποιο διάστημα, με αποτέλεσμα να εισάγεται τακτικά στο νοσοκομείο.

Αν και θεωρείται πως διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη της σύγχρονης μοναρχίας στη Βρετανία, ο ίδιος είχε δηλώσει για τον εαυτό του κάποτε πως ήταν «ένας αναξιόπιστος πρίγκιπας των Βαλκανίων, χωρίς ιδιαίτερη αξία ή διάκριση». Στην πορεία, ωστόσο, υπήρξε απολύτως αφοσιωμένος στον ρόλο του, με αποτέλεσμα να κατοχυρωθεί ως το πλέον δραστήριο μέλος της βασιλικής οικογένειας, καθώς επί πολλές δεκαετίες το ημερήσιο πρόγραμμά του ήταν γεμάτο από δραστηριότητες.

Η σχέση του με τα ΜΜΕ δεν υπήρξε ιδιαιτέρως καλή. Αρκετές φορές ο ίδιος τα χαρακτήριζε «ερπετά που διψούν για αίμα», καθώς η συντριπτική πλειονότητα των αναφορών στο πρόσωπό του αφορούσαν τις… γκάφες του, αλλά και τα σενάρια για ανάμειξή του στον θάνατο της πριγκίπισσας Νταϊάνας, το 1997. Μάλιστα, κάποτε είχε δηλώσει στον βιογράφο του: «Εχω γίνει μια καρικατούρα. Σε αυτό το σημείο έχω βρεθεί. Πρέπει απλώς να το αποδεχτώ».

Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Φίλιππος υπηρέτησε στον Βρετανικό Στόλο της Μεσογείου και του Ειρηνικού. Αποστρατεύθηκε όταν η Ελισάβετ έγινε βασίλισσα, το 1952, έχοντας προηγουμένως φθάσει μέχρι τον βαθμό του αντιπλοιάρχου.

Οσον αφορά τις απόψεις του για τη μοναρχία και τη δημοκρατία και τις σχέσεις μεταξύ τους, αξιοσημείωτη είναι μια δήλωση που έκανε το 1969, ευρισκόμενος στον Καναδά: «Είναι μια τελείως λανθασμένη αντίληψη να φανταστεί κανείς ότι η μοναρχία υφίσταται προς το συμφέρον του μονάρχη. Αυτό δεν ισχύει. Υπάρχει προς το συμφέρον του λαού. Εάν σε οποιαδήποτε στιγμή οποιοδήποτε έθνος αποφασίσει ότι το σύστημα αυτό δεν είναι αποδεκτό, τότε είναι στο χέρι του να το αλλάξει».