Προφανώς, το ρεύμα αναθεώρησης της εθνικής αφήγησης για την Επανάσταση του 1821, τον εμφύλιο ως παράλληλη έκβαση μέσα στη φλόγα της εξέγερσης και την πρώτη συγκρότηση του Εθνους-Κράτους είναι καλοδεχούμενο, χρήσιμο, πολύτιμο, ουσιαστικό σε πλευρές του. Αναθεώρηση χρήσιμη σε όψεις των γεγονότων του τότε, όπως παρουσιάζονταν και ερμηνεύονταν μονόπλευρα και με ιδιοτέλεια από την κυρίαρχη κυρίως μεταπολεμική εθνικοφροσύνη. Προφανώς το πλέγμα Επανάσταση – Ταξική διάσταση – Ξένες δυνάμεις – Οθωμανική επικυριαρχία είναι περίπλοκο, σύνθετο, αντιφατικό. Κι αν η δεξιά ιστοριογραφία, αποθεώνοντας την εθνική ενότητα των ημερών της Επανάστασης και αποσιωπώντας κάθε ταξικό κινητήρα και αντιθέσεις, γέρνει το ζύγι της ιστορικής ερμηνείας προς το γνωστό τρίπτυχο Εκκλησία – Λαός – Ηρωισμός.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή