Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Σύνδεση μέλους
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Πέθανε χθες, σε ηλικία 94 ετών, σε νοσοκομείο του Παρισιού, ο Βαλερί Ζισκάρ Ντ' Εστέν, μεγάλη πολιτική μορφή της Γαλλίας, πρόεδρος της χώρας από το 1974 έως το 1981. Είχε εισαχθεί στις 17 Νοεμβρίου στο καρδιολογικό τμήμα του νοσοκομείου της πόλης Τουρ, ενώ τον Σεπτέμβριο εισήχθη με λοίμωξη του αναπνευστικού σε νοσοκομείο του Παρισιού. Ο Ζισκάρ Ντ' Εστέν έκανε μια από τις τελευταίες δημόσιες εμφανίσεις του στις 30 Σεπτεμβρίου του 2019 κατά τη διάρκεια της κηδείας του Ζακ Σιράκ.
Ο Ντ' Εστέν εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής το 1956, σε ηλικία μόλις 30 ετών και παρέμεινε κεντρικό πρόσωπο στην πολιτική ζωή της Γαλλίας για πολλές δεκαετίες. Ο κεντροδεξιός πολιτικός συνέβαλε, στη διάρκεια της προεδρίας του, στον εκσυγχρονισμό της γαλλικής κοινωνίας, επέτρεψε το διαζύγιο κοινή συναινέσει, νομιμοποίησε τις αμβλώσεις και μείωσε την ηλικία της ψήφου από τα 21 στα 18 έτη.
Ο Καραμανλής. Σε όλη του τη ζωή υπήρξε θαυμαστής της Ελλάδας και του πολιτισμού της, ενώ ήταν φίλος του Κωνσταντίνου Καραμανλή στον οποίο διέθεσε το προεδρικό αεροπλάνο της Γαλλικής Δημοκρατίας για να επιστρέψει στην Αθήνα στις 23 Ιουλίου του 1974.
Αργότερα μάλιστα δήλωνε ότι «δεν μετανιώνει καθόλου το ότι η Ελλάδα μπήκε στην Ευρωπαϊκή Ενωση» την 1η Ιανουαρίου 1981, όταν της χώρας «ηγείτο ο Κωνσταντίνος Καραμανλής (...) ένας άνδρας με μεγάλες ικανότητες και μεγάλο σθένος». Μετά όμως το δημοψήφισμα της κυβέρνησης Τσίπρα στις 5 Ιουλίου του 2015, μιλώντας στον ιστότοπο του γαλλικού περιοδικού «L'Express» είχε δηλώσει πως «πρέπει να τεθεί η Ελλάδα εκτός της ευρωζώνης, διότι οι έλληνες εκλογείς εγκατέλειψαν την οικονομική ένωση, και επομένως έμμεσα τη νομισματική ένωση όταν εξέλεξαν πρωθυπουργό της χώρας τον ηγέτη της ριζοσπαστικής αριστεράς Αλέξη Τσίπρα και επιβεβαίωσαν αυτή την επιλογή με το δημοψήφισμα».
Είχε ταξιδέψει αρκετές φορές στη χώρα μας σε μία μάλιστα από αυτές - ως πρόεδρος πλέον της Γαλλικής Ακαδημίας - παρέστη και μίλησε στην ονοματοδοσία πλατείας στη μνήμη της Ρομιγί τονίζοντας ότι «ευχαριστώ τον Δήμο Αθηναίων που, με την ευγενική του χειρονομία έδωσε το όνομά της σε μια Πλατεία και την επέλεξε μάλιστα με τρόπο ώστε η Jacqueline de Romilly να μην έχει παρά μερικά βήματα να κάνει για τη συνάντηση με την Αρχαία Ελλάδα, την Ελλάδα του 5ου αιώνα που αγαπούσε ιδιαίτερα», όπως και ο ίδιος ο κορυφαίος γάλλος πολιτικός.
Η ζωή του. Ο Βαλερί Ζισκάρ Ντ' Εστέν γεννήθηκε το 1926 στο Κόμπλεντς της Γερμανίας, όπου ο πατέρας του υπηρετούσε ως οικονομικός διευθυντής των γαλλικών αρχών κατοχής μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Η οικογένεια Ντ' Εστέν κατάγεται από τη νοτιοκεντρική περιοχή της Ωβέρνης με δικό τους πύργο στο Σαμελιέρ. Νέος υπηρέτησε στα τεθωρακισμένα της Στρατιάς της Ελεύθερης Γαλλίας και σπούδασε στην Grande Ecοle - ENA. Εξελέγη βουλευτής στη γαλλική Εθνοσυνέλευση το 1956 με το Ανεξάρτητο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα. Το 1959 διορίστηκε υφυπουργός Οικονομικών και τρία χρόνια αργότερα έγινε υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας σε ηλικία 36 ετών - ο πιο νέος υπουργός Οικονομικών στην ιστορία της χώρας. Συγκρούστηκε με τους ορθόδοξους Γκoλικούς για ζητήματα ιδιωτικής πρωτοβουλίας, για τα θέματα της ΕΟΚ και για τους πιο στενούς δεσμούς με τις ΗΠΑ. Αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο παύθηκε των καθηκόντων του από τον Ντε Γκολ. Το 1974 εξελέγη πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, λίγο αφότου η Βρετανία, η Δανία και η Ιρλανδία έγιναν μέλη της ΕΟΚ. Οταν έφυγε από το Μέγαρο των Ηλυσίων, ο Λεονίντ Μπρέζνιεφ βρισκόταν ακόμα στο Κρεμλίνο.
Οπως και ο Σαρλ ντε Γκολ, προώθησε τη σύσφιξη των σχέσεων Γαλλίας - Γερμανίας αλλά, σε αντίθεση με εκείνον, υποστήριζε την ένταξη της Βρετανίας στην (τότε) ΕΟΚ. Το 1981 έχασε τις εκλογές από τον Φρανσουά Μιτεράν, ενώ παράλληλα ο πρώην πρωθυπουργός του Ζακ Σιράκ, διέσπασε την ενότητα της παράταξης των συντηρητικών στρεφόμενος εναντίον του. Παράλληλα με τον πρώην καγκελάριο της Γερμανίας Χέλμουτ Σμιτ, ο Ντ' Εστέν - ή VGE όπως τον αποκαλούσαν στη Γαλλία - έδωσε ώθηση στο ευρωπαϊκό σχέδιο, μετά τη στασιμότητα των δεκαετιών του 1960 και του 1970. Στο βιβλίο του «Ακόμα πιο στενή Ενωση», ο Ντεσμόντ Ντινάν γράφει πως οι δύο ηγέτες ήταν «εντελώς διαφορετικοί χαρακτήρες και προσωπικότητες - ο Ζισκάρ αγέρωχος, Ολύμπιος, συγκαταβατικός, ο Σμιτ επιτηδευμένα ανεπιτήδευτος και κυκλοθυμικός». Ομως, παρατηρεί ο συγγραφέας «και οι δύο ήταν έντονοι, αυστηροί και ευφυείς που μιλούσαν δύο κοινές γλώσσες: τα οικονομικά και τα αγγλικά».
