Ανέβηκε στο κοινοβουλευτικό βήμα ο Αλέκος Φλαμπουράρης κι ενημέρωσε το Σώμα ότι «η πανδημία φανέρωσε με τον πιο σκληρό τρόπο το νεοφιλελεύθερο πρόσωπο της ΝΔ, που ακόμα και μπροστά στον όλεθρο που διασπείρει η πανδημία του κορωνοϊού εμφανίζεται προκλητικά αδιάφορη». «Ωραία, και;» θα πείτε. Τίποτα, απλά με εξέπληξε που άλλαξε λίγο την αντιπολιτευτική κοινοτοπία της επίκλησης του ακροδεξιού νεοφιλελευθερισμού και μίλησε για σκέτο νεοφιλελευθερισμό.  

Διάταξη

Χθες έριξαν ένα μίνι ματς στη Βουλή για τις συλλήψεις των γυναικών που διαδήλωσαν την Ημέρα Εξάλειψης της Βίας κατά των Γυναικών. Ελαβε μέρος κι ο Ανδρέας Λοβέρδος διευκρινίζοντας ότι η διάταξη για την απαγόρευση συγκεντρώσεων που κρίθηκε συνταγματική ήταν αυτή που προέβλεπε περιορισμούς για τέσσερις μέρες. Για να καταλήξει ότι το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη ελέγχεται επειδή «δεν έχει διευκρινίσει τι πρέπει να συμβεί». Λογικό το βρίσκω. Λοβέρδος και Χρυσοχοΐδης απευθύνονται στο ίδιο ακριβώς κοινό.  

Μοντέλο

«Αν σήμερα δεν αμφισβητούνται ευρέως οι ενέργειες του Πρωθυπουργού, αυτό είναι διότι δεν υπάρχει αντιπρόταση από την αντιπολίτευση», διαπίστωσε ο Παύλος Γερουλάνος. Κι έγινε και πιο συγκεκριμένος επεξηγώντας ότι εννοεί πως ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ κάνουν αντιπολίτευση αλλαγής μοντέλου διαχείρισης, ενώ η χώρα και η οικονομία της χρειάζονται αλλαγή μοντέλου διοίκησης. Καλές οι ακαδημαϊκού στυλ παρατηρήσεις, αλλά εγώ αν ήμουν αρχηγός του κόμματός του θα του ζητούσα μια παρουσίαση με συγκεκριμένες προτάσεις.  

Μάθημα  

Μιλώντας στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο της Κύπρου ο Νίκος Χαρδαλιάς επισήμανε στο κοινό του πως «το μεγάλο μάθημα της πανδημίας σε διεθνές επίπεδο ήταν κάτι που εμείς, οι άνθρωποι της Πολιτικής Προστασίας, ήδη γνωρίζαμε: πως όλοι μας συνδεόμαστε με τους διπλανούς μας, στα καλά αλλά και στα κακά που μας συμβαίνουν». Κι εγώ που νόμιζα ότι αυτό είναι το μεγάλο μάθημα που όλοι διδάσκονται – με τον εύκολο ή τον δύσκολο τρόπο – από τον γάμο.