Εχει δίκιο ο Λευτέρης Πετρούνιας με τις εκτιμήσεις του. Οταν αναβάλλονται οι Ολυμπιακοί Αγώνες, σημαίνει πολλά αυτό για τη ζωή και την κανονικότητα. Συμφωνεί, πάντως, με την απόφαση της ΔΟΕ, αφού αντιλαμβάνεται πως είναι άκρως επικίνδυνο σε τέσσερις μήνες να ταξιδέψουν εκατομμύρια κόσμου σε μια πόλη και να παρακολουθήσουν από κοντά τους Αγώνες. Αυτή η απόφαση βρίσκει σύμφωνους άπαντες.

Ακόμα και το μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός της τετραετίας, όπως είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες, δεν θα μπορούσαν παρά να ακολουθήσουν τον δρόμο που ακολούθησαν και οι υπόλοιπες μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις. Αυτόν της αναβολής και του επαναπρογραμματισμού για την επόμενη χρονιά. Το έχει και λίγο η μοίρα των Ιαπώνων. Το 1940 ήταν που θα διοργάνωναν τους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος έφερε την ανάθεση των Αγώνων αρχικά στο Ελσίνκι και στη συνέχεια την ακύρωσή τους (όπως και εκείνων του 1944).

Τώρα, ένας πόλεμος διαφορετικού είδους, ένας πόλεμος της ανθρωπότητας απέναντι σε έναν αόρατο εχθρό, φέρνει μια λογική αναβολή των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο, αφήνοντας ξανά τους Ιάπωνες με τη… γλύκα στο στόμα. Και με την ελπίδα πως το 2021 δεν θα υπάρχει κανένας πόλεμος, καμιά πανδημία, κανένα δυσάρεστο γεγονός που θα μπορεί να τους πάρει και πάλι μέσα από τα χέρια κάτι που περιμένουν δεκαετίες.

Στη ΔΟΕ κατάλαβαν, έστω και έπειτα από πιέσεις (κι ενώ πρώτα έδιναν διαβεβαιώσεις για κανονική διεξαγωγή των Αγώνων στις ημερομηνίες που είχαν προγραμματιστεί) πως δεν θα μπορούσαν να γίνουν οι Αγώνες με τόσο κόσμο παρόντα. Και πως υπήρχε φόβος – ακόμα κι αν μέχρι τότε έχει επιστρέψει η κανονικότητα – εκ νέου εξάπλωσης του κορωνοϊού, που θα δημιουργούσε νέα προβλήματα. Για το καλό της ανθρωπότητας, οι Αθάνατοι πήραν τη σωστή απόφαση. Και το καλοκαίρι του 2021 αναμένεται πια με μεγάλη αθλητική αγωνία.