Το παράλληλο σύμπαν του Κριστιάν Μπολτανσκί

Θα μπορούσε η διοργάνωση μιας αναδρομικής έκθεσης να ενέχει μια γενναία δόση ειρωνείας του καλλιτέχνη προς τον συλλέκτη, της τύχης προς τον τζογαδόρο, της ζωής προς τον θάνατο; Και μόνο η ανατρεπτική υποδοχή που επιφυλάσσεται στον επισκέπτη στον τελευταίο όροφο του Κέντρου Πομπιντού, στο Παρίσι, εκεί όπου η 50 και πλέον ετών εικαστική πορεία του Κριστιάν Μπολτανσκί παρουσιάζεται μέσα από 40 έργα σε απέριττο και εξαιρετικά μεστό τρόπο, καθιστά την απάντηση και στα τρία ερωτήματα θετική. Διότι πάνω από την είσοδο του εκθεσιακού χώρου μάς υποδέχεται η λέξη «Αναχώρηση» («Départ») γραμμένη με κόκκινους γλόμπους ανάμεσα στους οποίους κρέμονται τα καλώδια να ενώνουν τις φωτεινές κουκκίδες. Αναχώρηση για τον κόσμο του εικαστικού που έχει μιλήσει για τον θάνατο, την απώλεια και την απουσία μέσα από τις εγκαταστάσεις του στις οποίες πρωταγωνιστεί συχνά η φωτογραφία; Για το σύμπαν του αυτοδίδακτου γλύπτη, φωτογράφου, ζωγράφου και κινηματογραφιστή που το 2009 «πούλησε τη ζωή του» με τη μορφή 24ωρου βίντεο στον αυστραλιανό τζογαδόρο και συλλέκτη έργων τέχνης Ντέιβιντ Γουόλς με τη συμφωνία ότι θα πληρωθεί το έργο σε δόσεις μέχρι τον θάνατό του; Για την Ιστορία ο Γουόλς, ο οποίος μέχρι τη συγκεκριμένη συμφωνία δήλωνε ότι δεν έχει χάσει ποτέ, τελικά φαίνεται πως τα βρήκε δύσκολα με τον Μπολτανσκί, αφού για να βγει κερδισμένος θα έπρεπε ο καλλιτέχνης να έχει πεθάνει μέσα σε δύο χρόνια. Μετά την παρέλευση επτά ετών θα ήταν ζημιωμένος. Και έχουν περάσει πλέον 11 από την ημέρα που οι κάμερες μπήκαν στο εργαστήριο του Μπολτανσκί και καταγράφουν τα πάντα επί 24ώρου βάσεως και τα μεταδίδουν σε μια σπηλιά στο Μουσείο Τεχνών της Τασμανίας, που ανήκει στον συλλέκτη.