Απαντώντας ο Συμεών Σταμπουλού («Βιβλιοδρόμιο», 18-5-2019) στην κριτική μου για τη μετάφραση του ποιήματος του Ελιοτ Η Ερημη Γη («Βιβλιοδρόμιο», 11-5-19), επέλεξε να χλευάσει τα μεταφραστικά ολισθήματα που επισήμανα, να με λοιδορήσει χαρακτηρίζοντάς με σχολαστικό «ξερακιανό» φιλόλογο (κάτι σαν τον «ξερακιανό» δικηγόρο του Ελιοτ) και να αναγορεύσει τη δική του μεταφραστική αυθαιρεσία σε υπέρτατο κριτή. Δυστυχώς για αυτόν, την απόλυτη ακρίβεια της κριτικής μου επιβεβαιώνουν επτά μεταφραστές, τα ονόματα των οποίων παραθέτω πιο κάτω. Αν λοιπόν κάποιος βρίσκεται ολοκληρωτικά εκτεθειμένος και απομονωμένος σε αυτή την περίπτωση, δεν είναι ο κριτικός, που έχει καθήκον να ενημερώνει τους αναγνώστες για μια κακή μετάφραση, αλλά αυτός που την εκπόνησε.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή