Το όνομά της είναι γλωσσοδέτης, ακόμα και για τους Γερμανούς: Ανεγκρέτ Κραμπ – Καρενμπάουερ! Για αυτό και χρησιμοποιούνται συχνά τα αρχικά του ονόματός της: ΑΚΚ. Είναι η υποψήφια για τη διαδοχή της Ανγκελα Μέρκελ στην προεδρία της CDU. Και αν αύριο κερδίσει αυτή τη μάχη, σε δεύτερο χρόνο θα γίνει πιθανότατα και καγκελάριος της Γερμανίας.

Αν η διαδοχή της Ανγκελα Μέρκελ κρινόταν από τη διάθεση όλων των Γερμανών, τότε πρόεδρος της Χριστιανοδημοκρατικής Ενωσης θα ήταν χωρίς αμφιβολία η ΑΚΚ. Σύμφωνα με δημοσκόπηση του ινστιτούτου Forsa, είναι πιο αξιόπιστη (42% έναντι 15% του Φρίντριχ Μερτς), είναι συμπαθέστερη (41% έναντι 9% του Μερτς), είναι προσγειωμένη (41% έναντι 10% του Μερτς). Και αν η εκλογή καγκελαρίου γινόταν απευθείας, η ΑΚΚ θα έχει επίσης πολύ περισσότερες πιθανότητες από τον Μερτς να κερδίσει τον αντίπαλο του SPD, είτε είναι η Αντρέα Νάλες είτε ο Ολαφ Σολτς.

Ωστόσο, πρόεδρος της CDU δεν εκλέγεται από όλους τους Γερμανούς, αλλά από τους 1.001 συνέδρους που θα πάρουν μέρος στο αυριανό συνέδριο του κόμματος στο Αμβούργο. Για αυτούς μετρά περισσότερο η γνώμη εμβληματικών προσώπων της γερμανικής Χριστιανοδημοκρατίας, όπως ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, πρόεδρος της Μπούντεσταγκ, ο οποίος εκδήλωσε ανοιχτά την προτίμησή του στον Φρίντριχ Μερτς.

Σε αντίθεση με τον Σόιμπλε, η Ανγκελα Μέρκελ δημόσια δεν πήρε το μέρος κάποιου από τους τρεις υποψηφίους. Είναι όμως κοινό μυστικό ότι η προτίμησή είναι η Ανεγκρέτ Κραμπ – Καρενμπάουερ, γιατί μόνο με αυτήν πρόεδρο του CDU θα ολοκληρώσει την τέταρτη και τελευταία θητεία της στην καγκελαρία.

Πολιτικά η Ανεγκρέτ Κραμπ – Καρενμπάουερ είναι η υποψήφια που θα διασώσει την κληρονομιά της Μέρκελ. Θέλει να κρατήσει τη γερμανική Χριστιανοδημοκρατία στο πολιτικό Κέντρο όπου την οδήγησε η Μέρκελ. Είναι αντίθετη με τη δεξιά, εθνοκεντρική στροφή που επιδιώκουν οι άλλοι δύο συνυποψήφιοι, Φρίντριχ Μερτς και Γενς Σπαν. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι ετερόφωτη και πιόνι της Μέρκελ. Σε κοινωνικά θέματα, όπως ο γάμος ομόφυλων ζευγαριών, και σε ζητήματα εσωτερικής ασφάλειας, η καθολική ΑΚΚ, μητέρα τριών παιδιών από το Ζάαρλαντ, είναι σαφώς συντηρητικότερη από την Ανγκελα Μέρκελ.

Αλλά και για τις πολιτικές της επιλογές συγκρούστηκε στο παρελθόν μετωπικά με τη Μέρκελ. Το 2012 ως πρωθυπουργός του Ζάαρλαντ διαπίστωσε γρήγορα ότι ο κυβερνητικός συνασπισμός με τους κεντρώους Φιλελεύθερους και τους Πρασίνους, η λεγόμενη «Τζαμάικα», από τα χρώματα των τριών κομμάτων, δεν μπορούσε να λειτουργήσει εξαιτίας των Φιλελευθέρων. Και έτσι διέλυσε την «Τζαμάικα», παρά την έντονη αντίθεση της Μέρκελ. «Στο τηλέφωνο φώναζε, ήταν αρκετά οργισμένη» θυμάται η ΑΚΚ.

Η ΑΚΚ με σπουδές Πολιτικών και Νομικών Επιστημών έκανε το 2000 το πρώτο μεγάλο πολιτικό βήμα, έγινε υπουργός Εσωτερικών στο μικρό κρατίδιο του Ζάαρλαντ. Το 2011 έγινε πρόεδρος του τοπικού CDU και πρωθυπουργός του κρατιδίου, στο οποίο άλλοτε κυριαρχούσε ο Οσκαρ Λαφοντέν με το SPD. Ξανακέρδισε τις εκλογές το 2017 με απροσδόκητα μεγάλη διαφορά από το SPD, γεγονός που την έκανε γνωστή και πέρα από τα σύνορα του μικρού κρατιδίου της στα σύνορα με τη Γαλλία. Το Φεβρουάριο 2018 έγινε γενική γραμματέας του CDU και έφτασε στον προθάλαμο διαδοχής της Μέρκελ. Αν κερδίσει την αυριανή μάχη, ύστερα από 18 χρόνια προεδρίας της Μέρκελ, η Ανεγκρέτ Κραμπ – Καρενμπάουερ θα είναι η δεύτερη γυναίκα πρόεδρος του CDU. Θα το αντέξει αυτό η ανδροκρατούμενη εν πολλοίς Χριστιανοδημοκρατική Ενωση;

Τίποτα δεν εξοργίζει περισσότερο την ΑΚΚ από τον χαρακτηρισμό της ως «μίνι Μέρκελ». Τον χρησιμοποιούν οι εσωκομματικοί της αντίπαλοι και πέρασε ήδη σε πολλά μέσα ενημέρωσης της Γερμανίας και του εξωτερικού. Είναι «μία συνειδητή προσπάθεια μείωσής της με σαφή αντιφεμινιστικά χαρακτηριστικά» λέει η δημοσιογράφος Κριστίνα Ντουντς, συγγραφέας μαζί με την Εύα Κβάντμπεκ του βιβλίου για την ΑΚΚ με τίτλο «Μπορώ, θέλω και θα γίνω». Πρώτα πρόεδρος της CDU και στη συνέχεια καγκελάριος. «Αν επρόκειτο για άντρα, δεν θα πήγαινε στο μυαλό κανενός ο χαρακτηρισμός «μίνι»» προσθέτει η Ντουντς. Ο προφανής στόχος είναι η υποβάθμισή της ως «δοτής» και «συνέχειας» της Μέρκελ, η οποία είναι κόκκινο πανί για το υπερσυντηρητικό κομμάτι της γερμανικής Χριστιανοδημοκρατίας και τους λαϊκιστές της ακροδεξιάς Εναλλακτικής για τη Γερμανία (AfD).

Τη στήριξε κόντρα στον Σόιμπλε στο θέμα της Ελλάδας

Σε ζητήματα ευρωπαϊκής και διεθνούς πολιτικής η Κραμπ – Καρενμπάουερ δεν αναμείχθηκε ιδιαίτερα στο παρελθόν. Αλλά στο αποκορύφωμα της ευρω-κρίσης το 2015 στήριξε τη Μέρκελ κόντρα στον Σόιμπλε και την πρόταση για προσωρινή έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ. «Είχα την ίδια άποψη με την καγκελάριο Μέρκελ» είπε σε ντοκιμαντέρ του πρώτου γερμανικού καναλιού (ARD). «Το μεγαλύτερο πρόβλημα με την πρόταση αυτήν» εξήγησε «ήταν το ερώτημα εάν θα προκαλούνταν ντόμινο. Εάν έχει γίνει μία φορά, γιατί να μη γίνει και δεύτερη. Για αυτό και στο θέμα αυτό είχα στηρίξει την καγκελάριο Μέρκελ».