Τέτοια εποχή συνηθίζεται να γίνονται προβλέψεις για οικονομική ανάπτυξη το επόμενο έτος. Ο γερμανικός οίκος Berenberg πάει ένα βήμα παραπέρα και κάνει εκτιμήσεις για το πως θα είναι ο οικονομικός κόσμος έως το 2028. Για την ευρωζώνη προβλέπει μέτρια ανάπτυξη της τάξης για τις ΗΠΑ προβλέπει σταθερή μείωση στους ρυθμούς επέκτασης της οικονομίας. Επίσης χτυπά το καμπανάκι για ελλείψεις εργατικού δυναμικού σε σημαντικά μέρη του κόσμου, κυρίως λόγω δημογραφικών αλλαγών και προβλέπει που θα έχουν διαμορφωθεί μέχρι τότε τα επιτόκια των κεντρικών τραπεζών –εάν δεν συμβεί στον πλανήτη κάτι δραματικά απροσδόκητο.

Η Ευρωζώνη

Στην Ευρωζώνη η καθυστερημένη επίδραση των προηγούμενων μειώσεων των επιτοκίων από την ΕΚΤ και η σταδιακά εξελισσόμενη γερμανική δημοσιονομική τόνωση πιθανότατα θα αντισταθμίσουν σε μεγάλο βαθμό για το 2026 την συνεχιζόμενη αρνητική επίδραση από το εξωτερικό εμπόριο. Οι δασμοί των ΗΠΑ θα πλήττουν την οικονομία και ο βιομηχανικός κολοσσός της με τις κρατικές επιδοτήσεις Κίνας συνεχίζει να κερδίζει μερίδιο αγοράς, σημειώνεται.

Καθώς ο ιδιωτικός τομέας αντιδρά στην τόνωση και η ισχυρότερη γερμανική ζήτηση ενισχύει την εμπιστοσύνη και στις γειτονικές χώρες, η Ευρωζώνη θα μπορούσε να ζήσει το 2027 κορύφωση ανάπτυξης άνω της τάσης, έως και σε 1,5%. Ωστόσο, το 2028, η επιβράδυνση της αύξησης των γερμανικών δαπανών και η επιστροφή της ΕΚΤ σε μια ουδέτερη στάση πολιτικής, με σταδιακές αυξήσεις των επιτοκίων από τα μέσα του 2027 προς ένα ουδέτερο επιτόκιο καταθέσεων περίπου 3%, πιθανότατα θα επαναφέρουν τον πραγματικό ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ της Ευρωζώνης περίπου στο υποκείμενο ρυθμό τάσης 1,2%, εκτιμά η Berenberg.

Οι ΗΠΑ

Στις ΗΠΑ οι επενδύσεις που σχετίζονται με την τεχνητή νοημοσύνη και η αύξηση του πλούτου των νοικοκυριών, η οποία οφείλεται στην υπερβολική δημοσιότητα για την τεχνητή νοημοσύνη στις χρηματιστηριακές αγορές, έχουν μέχρι στιγμής καλύψει εν μέρει τις αντιαναπτυξιακές πολιτικές του Τραμπ, όπως οι δασμοί και η καταστολή της μετανάστευσης. Αυτή η δυναμική πιθανότατα θα συνεχιστεί και τον επόμενο χρόνο, επιτρέποντας στις ΗΠΑ να έχουν ένα έτος ανάπτυξης άνω της τάσης, περίπου στο 1,8%. Η ανάπτυξη αυτή θα ελαφρώς μειωμένη από 1,9% φέτος. Από το 2027 και μετά, ωστόσο, το κλείσιμο των συνόρων για τα ξένα ταλέντα και η μείωση της ελκυστικότητας για το παγκόσμιο κεφάλαιο πιθανότατα θα οδηγήσουν την ανάπτυξη των ΗΠΑ πίσω στη μακροπρόθεσμη τάση της, περίπου στο 1,5%, σημειώνεται.

Η Βρετανία

Η επιβράδυνση της αύξησης των μισθών, τα ασθενή κέρδη στην απασχόληση και η αύξηση των προσωπικών φόρων, ενώ ο πληθωρισμός παραμένει υψηλός, αναμένεται ότι θα συμπιέσουν την πραγματική αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών το 2026 στη Βρετανία. Η επιβράδυνση της αύξησης του ΑΕΠ από 1,5% σε ετήσια βάση φέτος σε 1% το 2026 θα πρέπει σταδιακά να εξαλείψει τις υπερβολικές πιέσεις στις τιμές, μειώνοντας τον πληθωρισμό από 3,8% σε ετήσια βάση τώρα σε 2,0% το 2027. Καθώς ο πληθωρισμός επιστρέφει σε αποδεκτό ρυθμό, η Τράπεζα της Αγγλίας μπορεί να αντισταθμίσει τη δημοσιονομική εξυγίανση μειώνοντας τα επιτόκια. Αυτό θα πρέπει να στηρίξει την ανάκαμψη της αύξησης του ΑΕΠ προς τον ρυθμό τάσης του 1,5% το 2027 και το 2028, λίγο υψηλότερο από ό,τι στην Ευρωζώνη, λόγω λιγότερο δυσμενών δημογραφικών στοιχείων, αναφέρεται.

Οι κίνδυνοι

Λόγω των χαμηλών ποσοστών γεννήσεων στο παρελθόν, οι ελλείψεις εργατικού δυναμικού αναμένεται να επιδεινωθούν σε μεγάλα μέρη του κόσμου, εκτιμά ο οίκος. Παρά την αύξηση της παραγωγικότητας από την εφαρμογή τεχνητής νοημοσύνης, αυτό δεν θα αντισταθμίσει πλήρως τη δημογραφική αλλαγή. Επομένως, ο οίκος αναμένει σταδιακή αύξηση του πληθωρισμού των μισθών και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού το 2027 και το 2028. «Μαζί με τα υψηλά δημοσιονομικά ελλείμματα και ορισμένα νέα εμπορικά εμπόδια, αυτό θα προκαλέσει μια μέτρια αύξηση του δομικού πληθωρισμού. Τα ουδέτερα επιτόκια πολιτικής για την αποτροπή της αύξησης του πληθωρισμού πάνω από το 2,5% σε βιώσιμη βάση είναι περίπου 4% για την Fed των ΗΠΑ, 3,5% για την Τράπεζα της Αγγλίας (BoE) και 3% για την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ECB). Αναμένουμε ότι τα επιτόκια πολιτικής θα είναι κοντά σε αυτά τα επίπεδα το 2028», προστίθεται.

Όλα αυτά με την προοπτική ότι δεν θα υπάρξει κάποιο μεγάλο αρνητικό συμβάν. Για παράδειγμα, η Κίνα δεν θα εισβάλει στην Ταϊβάν, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα περιορίσουν πιθανές χρηματοπιστωτικές κρίσεις και οι εμπορικοί πόλεμοι δεν θα κλιμακωθούν περαιτέρω.

Επίσης η Brenberg δεν προβλέπει ούτε πιθανές δραματικές πολιτικές στροφές προς το καλύτερο, όπως σημειώνει. Αντίθετα, υποθέτει ότι η Κίνα θα συνεχίσει να σπαταλά κεφάλαια δημιουργώντας βιομηχανική πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα, ότι οι πολιτικές του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ θα παραμείνουν ασταθείς και ότι οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις για την τόνωση της πιθανής ανάπτυξης στην Ευρωζώνη θα παραμείνουν περιορισμένες.