Λίγοι γνωρίζουν ότι ο Τάσος Μητρόπουλος γεννήθηκε στοn Βόλο, στις 23 Αυγούστου του 1957. Οι πιο πολλοί, όταν θυμούνται το πάθος με το οποίο έπαιζε στον Ολυμπιακό, νομίζουν πως είναι βέρος Πειραιώτης! Κι όμως ο Μητρόπουλος όχι μόνο γεννήθηκε στοn Βόλο, αλλά μεγάλωσε και στη Νέα Φιλαδέλφεια ύστερα από ένα σύντομο πέρασμα από το Αιγάλεω, όπου οι γονείς του εγκαταστάθηκαν για λίγο αφήνοντας τον Βόλο όταν αυτός ήταν ακόμα βρέφος.
Τον Πειραιά o Μητρόπουλος τον γνώρισε ως παίκτης του Εθνικού το 1976, στα 21 του χρόνια. Αποκτήθηκε για να παίζει στη θέση του σέντερ φορ ως αναπληρωματικός του μεγάλου Ρομπέρτο Καλκαντέρα κι αφού προηγουμένως είχε αγωνιστεί για τρία χρόνια στον Αρη Πετρούπολης. Ο Εθνικός πλήρωσε για τον Μητρόπουλο 400 χιλιάδες ευρώ και τον πούλησε στον Ολυμπιακό το 1981 για 19 ολόκληρα εκατομμύρια δραχμές!
Οποια φανέλα κι αν φόρεσε, η καρδιά του χτυπούσε για τον Ολυμπιακό – το έδειχνε με κάθε του κίνηση, μέχρι και το τελευταίο του φάουλ
«Ολοι οι καλοί χωράνε»
Η μεταγραφή του ήταν τότε από τις ακριβότερες στο ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά έμοιαζε κομμάτι εκτός λογικής: ο Μητρόπουλος αγωνιζόταν στον Εθνικό ως σέντερ φορ και η θέση του σέντερ φορ στον Ολυμπιακό ήταν ρεζερβέ από τον Νίκο Αναστόπουλο που σκόραρε κατά ριπάς. Ο Σταύρος Νταϊφάς που απέκτησε τον αποκαλούμενο Ψηλό είχε πει πως «όλοι οι καλοί χωράνε» και πως το μυστικό της συνύπαρξης των δύο θα ήταν το να γίνουν καλοί φίλοι. Ο πρόεδρος του «επαγγελματία Ολυμπιακού» (έτσι αποκαλούσαν όλοι την ομάδα που μεταξύ του 1980 και του 1984 κέρδισε τα τέσσερα πρώτα πρωταθλήματα στην περίοδο της έναρξης του επαγγελματικού ποδοσφαίρου…) αποδείχτηκε προφήτης: ο «Αναστό» και ο «Μητρό» όχι μόνο συνέθεσαν ένα εξαιρετικό επιθετικό δίδυμο, αλλά έγιναν και κολλητοί εκτός του γηπέδου, παρά τον ολότελα διαφορετικό χαρακτήρα τους. Ο Αναστόπουλος ήταν ομιλητικότατος κι ατακαδόρος, ο Μητρόπουλος πιο κλειστός και κομμάτι εκρηκτικός.
Οσοι τούς έζησαν ισχυρίζονται πως για τη φιλία τους μέτρησε η απόφαση του Μητρόπουλου να αλλάξει ρόλο και να μη διεκδικήσει τη θέση του φορ υποχρεώνοντας τον Αναστόπουλο να παίξει στο πλάι. Ο Ψηλός φόρεσε και τίμησε τη φανέλα με το Νο 10 παίζοντας σαν all around μεσοεπιθετικός: είχε αποκτήσει την ικανότητα να αγωνίζεται σε πολλές θέσεις από τον καιρό που είχε πρωτοφορέσει την φανέλα του Αρη Πετρούπολης, στον οποίο είχε αγωνιστεί και ως κεντρικός αμυντικός και ως μέσος, όταν του είχε ζητηθεί!
Ο Μητρόπουλος ήταν ο παίκτης πίσω από τα πολλά γκολ του Αναστόπουλου: είχε την ικανότητα να τον βρίσκει εύκολα, ακόμα και πασάροντάς του την μπάλα με το κεφάλι. Στα περίφημα εντυπωσιακά γκολ του Αναστό με «ψαλίδια» αυτός έχει κερδίσει την μπάλα ψηλά – ένα γκολ κόντρα στον ΠΑΟΚ στο Καραϊσκάκη είναι ενδεικτικό της συνεργασίας τους. Αυτό βέβαια δεν σήμαινε πως δεν σκόραρε κι ο ίδιος. Σε 270 ματς που έδωσε με τον Ολυμπιακό από το 1981 μέχρι το 1992 σκόραρε 55 φορές, πανηγυρίζοντας με έναν τρόπο χαρακτηριστικό: σαν να πετάει λάσο!
Τα 55 του γκολ αποτελούν επίδοση σπουδαία, διότι ο Ψηλός δεν χτυπούσε πέναλτι. Αυτά τα άφηνε στον Αναστόπουλο, με τον οποίο έχουν πρωταγωνιστήσει και σε διάφορες ιστορίες εκτός αγωνιστικού χώρου. Το 1984 δεν κατέβηκαν στην προετοιμασία της ομάδας καλοκαιριάτικα εξαιτίας διαφωνιών με τον τότε πρόεδρο Σταύρο Νταϊφά. Το 1989 τσακώθηκαν με τον πρόεδρο Αργύρη Σαλιαρέλη όταν αυτός έφερε προπονητή στην ομάδα τον Ιμπρε Κόμορα, πεθερό του Λάγιος Ντέταρι. Ο Μητρόπουλος φόρεσε το περιβραχιόνιο του αρχηγού κι αυτό από μόνο του τον έκανε να αισθάνεται πως έχει λόγο για όλα.
Με άλλους εμβληματικούς άσους του Ολυμπιακού σε μία νίκη 2-0 επί του ΠΑΟΚ το 1983. Εικονίζονται Βαμβακούλας, Αναστόπουλος και Λεμονής
Παρών και στα δύσκολα
Αυτή η γενικότερα αρχηγική συμπεριφορά του, πιο πολύ και από τα ουκ ολίγα γκολ του, ήταν ο λόγος που έγινε δημοφιλής στους οπαδούς του Ολυμπιακού. Ο Μητρόπουλος ήταν παρών όχι μόνο σε θριάμβους αλλά και σε χρονιές πολύ δύσκολες. Ο δυναμικός του χαρακτήρας τού επέβαλλε να βγαίνει μπροστά – όχι τυχαία τον αποκαλούσαν Ράμπο. Αν κάποιος έφτιαχνε ένα DVD με τις μεγάλες στιγμές του Μητρόπουλου θα έπρεπε οπωσδήποτε σε αυτές να συμπεριλάβει και μια σκηνή στο γήπεδο του Απόλλωνα Καλαμαριάς τον Οκτώβριο του 1987.
Ο Ολυμπιακός, διοικητικά διαλυμένος και με μια πολύ κακή ομάδα, έχανε με 1-0 και ήταν χωρίς νίκη για έξι αγωνιστικές. Ο Μητρόπουλος ισοφάρισε κι όταν είδε τον επόπτη γραμμών να σηκώνει τη σημαία του για να ακυρώσει το γκολ για επιθετικό φάουλ τον πήρε και τον πήγε στη μεσαία γραμμή με το έτσι θέλω! Στα χάι λάιτς αυτής της καριέρας και το περίφημο φάουλ που έκανε στον Στράτο Αποστολάκη όταν αυτός έχοντας αφήσει τον Ολυμπιακό επέστρεψε στο Καραϊσκάκη ως παίκτης του ΠΑΟ σε ένα ντέρμπι: μόλις στο τρίτο λεπτό του ματς ο Ράμπο με ένα τάκλιν τον σήκωσε στον αέρα – το ωραίο είναι πως όλοι το περίμεναν! Κατά τη διάρκεια της καριέρας του ο Μητρόπουλος έχασε 51 ματς από τιμωρίες που αποκόμισε από κίτρινες και κόκκινες κάρτες.
Δεν είναι παράξενο που ο Μητρόπουλος έφυγε από τον Ολυμπιακό, παρά την αγάπη του για το περιβραχιόνιο του αρχηγού και τη φανέλα που τίμησε. Το 1992 ήταν 35 χρονών. Ο Ολυμπιακός είχε προπονητή τον Ολεγκ Μπλαχίν και τη φανέλα με το 10 τη φορούσε ο Βασίλης Καραπιάλης.
Ο Ράμπο μπορούσε να είναι πολλά αλλά όχι αναπληρωματικός. Ο Αναστόπουλος του πρότεινε να πάνε μαζί στον Ιωνικό αλλά ο Ντούσαν Μπάγεβιτς που πάντα τον εκτιμούσε ως αντίπαλο του ζήτησε να υπογράψει για την ΑΕΚ: πήγε και μαζί του κέρδισε δύο πρωταθλήματα. Και αφού πέρασε κι από τον Απόλλωνα και τον Ηρακλή έφτασε και στη Βέροια, στην οποία ξαναβρήκε τον Προτάσοφ και τον Τσαλουχίδη για να οδηγήσει την ομάδα σε μια εύκολη παραμονή και να καταφέρει να δυσαρεστήσει και τον Ολυμπιακό του αλλά και τον Μπάγεβιτς που τον βοήθησε να μεγαλώσει την καριέρα του: στις 16 Δεκεμβρίου του 1996, το αήττητο του Ολυμπιακού με τον Ντούσαν Μπάγεβιτς στον πάγκο έσπασε στη Βέροια – ο Μητρόπουλος ήταν ο σκόρερ σε εκείνο το ματς που έληξε με 1-0. Στη Βέροια έκανε κι ένα μεγάλο προσωπικό ρεκόρ: το τελευταίο γκολ που σημείωσε εκεί, τον Απρίλιο του 1996 κόντρα στην ΑΕΚ, του επέτρεψε να γίνει ο πιο μεγάλος σε ηλικία παίκτης που σκόραρε σε ελληνικό πρωτάθλημα καθώς ήταν 39 ετών, 7 μηνών και 29 ημερών – το σχετικό ρεκόρ έσπασε μόλις φέτος ο Ματιέ Βαλμπουενά σκοράροντας με τη φανέλα της Παναχαϊκής.
Στον γεμάτο περιπέτειες δρόμο που πήρε φεύγοντας από τον Ολυμπιακό υπάρχει κι ένα σχεδόν ανεξήγητο πέρασμά του από τον Παναθηναϊκό, του οποίου υπήρξε ποδοσφαιριστής για λίγους μήνες. Πήγε εκεί λόγω της φιλίας του με τον ορθοπεδικό και γιατρό του Αργύρη Μήτσου κι αγωνίστηκε σε ένα ματς κι ενώ οι οπαδοί του ΠΑΟ τον αποδοκίμαζαν σε κάθε του προσπάθεια. Ο Μητρόπουλος πήρε αυτή την απόφαση πιθανόν γιατί ήθελε να δείξει πως δεν υπάρχει τίποτα που να φοβάται: ήταν ποδοσφαιρικά ακατανόητη, πλην όμως συμβατή με το γενικότερο προφίλ του. Κάποια χρόνια αργότερα σε εποχές μεγάλης αντιπαράθεσης του Ολυμπιακού με τον ΠΑΟΚ για τους ίδιους περίπου λόγους δέχτηκε τη θέση του σχολιαστή σε εκπομπή του καναλιού Open ιδιοκτησίας του μεγαλομέτοχου του ΠΑΟΚ Ιβάν Σαββίδη, μολονότι οι φίλοι του τού έλεγαν πως κάνει λάθος.
Εφυγε έπειτα από ελάχιστους μήνες: κανείς από όσους τον γνωρίζουν δεν ένιωσε έκπληξη για όλα αυτά. Ετσι είναι ο Μητρόπουλος: ούτε ακούει, ούτε μετρά πολύ τις γνώμες των άλλων. Το πέρασμά του από το Open δεν συγχωρέθηκε από τους οπαδούς του Ολυμπιακού όσο το πέρασμά του από τον ΠΑΟ: εκείνο σχεδόν δεν μέτρησε κι ο Ράμπο είχε την τύχη να ολοκληρώσει την καριέρα του στα 41 του στον Ολυμπιακό. Είχε μάλιστα χαρίσει και μια στιγμή από τις δικές του στην επιστροφή του. Στις 10 Δεκεμβρίου του 1997 μπήκε αλλαγή σε ένα ματς του Ολυμπιακού με τη Ρόζενμποργκ στο παγωμένο ΟΑΚΑ και στο σύντομο της εμφάνισής του με τη μαχητικότητα του κέρδισε ένα φάουλ με το οποίο ο Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς έγραψε το τελικό 1-1. Τα χειροκροτήματα ήταν για τον σκόρερ, η αποθέωση για τον Τάσο.
Ο Μητρόπουλος συνέχισε να δουλεύει στον Ολυμπιακό και μετά το τέλος της προπονητικής καριέρας του. Υπήρξε για χρόνια άτυπα γενικός αρχηγός της ομάδας, αλλά και βοηθός προπονητών όπως ο Ντούσαν Μπάγεβιτς, ο Τάκης Λεμονής, ο Γιάννης Ματζουράκης, ο Αλμπέρτο Μπιγκόν έχοντας τεράστια συμμετοχή σε τίτλους που η ομάδα κέρδισε. «Τον βλέπαμε να μπαίνει στη Λεωφόρο και λέγαμε πως ο τύπος είναι ικανός να αδειάσει το γήπεδο μόνος του και να πάρει όλο τον κόσμο στο κυνήγι» έλεγε πριν από χρόνια ένας παίκτης του ΠΑΟ που τον είχε αντίπαλο. Ιστορικός έχει υπάρξει κι ένας καβγάς του με τον πρόεδρο του ΠΑΟ Αγγελο Φιλιππίδη, για τον οποίο είχε πει έπειτα από επεισόδια εις βάρος του Ολυμπιακού πως θα του άξιζε να πάει στη φυλακή, αλλά δεν του το εύχεται γιατί μπορεί και να του αρέσει.
Ο Μητρόπουλος συνέχισε να δουλεύει στον Ολυμπιακό και μετά το τέλος της προπονητικής καριέρας του. Υπήρξε για χρόνια άτυπα γενικός αρχηγός της ομάδας, αλλά και βοηθός προπονητών όπως ο Ντούσαν Μπάγεβιτς, ο Τάκης Λεμονής κ.ά.
Σταρ
Ο Μητρόπουλος υπήρξε σταρ. Οταν ήταν ζευγάρι με την ηθοποιό Ελενα Ναθαναήλ κάθε δημόσια εμφάνισή τους προκαλούσε πανικό, όπως και τα ζεϊμπεκιές του στα μπουζούκια. Λίγα χρόνια αφότου η Ναθαναήλ έφυγε από τη ζωή νεότατη, παντρεύτηκε την επίσης ηθοποιό Νένα Χρονοπούλου. Εχει υπάρξει δημοτικός σύμβουλος Πειραιά και υποψήφιος της ΝΔ λόγω της προσωπικής σχέσης του με τον Αντώνη Σαμαρά. Εχει φορέσει 77 φορές τη φανέλα της Εθνικής και πήρε μέρος μαζί της στο Μουντιάλ των ΗΠΑ. Με τον Ολυμπιακό κέρδισε 4 πρωταθλήματα και 2 Κύπελλα ως παίκτης και άλλα τόσα στον πάγκο του. Πάντα στην πρώτη γραμμή.
