Μία εβδομάδα μετά το συνέδριο-όπερα μπούφα του ΣΥΡΙΖΑ, που πιστοποίησε ότι το κόμμα είναι σε διαδικασία αποδρομής (προς μεγάλη μας στενοχώρια, όλων, φαντάζομαι), εκείνο που εξακολουθεί να απασχολεί τους πολιτικοδημοσιογραφικούς κύκλους περισσότερο ίσως απ’ οτιδήποτε άλλο, είναι σε τι οφείλεται η έκρηξη κατά Κασσελάκη, του προέδρου Αλέξη, δύο μόλις ώρες πριν ξεκινήσουν οι εργασίες του Συνεδρίου. Αναφέρθηκαν πολλά και διάφορα, με κορυφαίο ας πούμε ότι ο πρόεδρος Αλέξης παρενέβη γιατί αγωνιά για την τύχη του κόμματος στις ευρωεκλογές. Τις τελευταίες ημέρες όμως κυκλοφόρησε και μια, εν είδει φήμης, εκδοχή, η οποία εμένα πρέπει να πω ότι με παραξένεψε. Είναι αυτή που θέλει τον πρόεδρο Αλέξη να εκρήγνυται πληροφορούμενος, λέει, ότι ο διάδοχός του πρόεδρος Κασσελάκης, διαπιστώνοντας ότι το «ταμείον είναι μείον», ζήτησε διαχειριστικό έλεγχο επί των οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία χρόνια. Η εντολή, ισχυρίζονται αυτοί που διακινούν τη σχετική φημολογία, εδόθη αμέσως μετά τη διαπίστωση στις αρχές Δεκεμβρίου περί άδειων κομματικών ταμείων, πρόβλημα που λύθηκε ως γνωστόν πρόσκαιρα με τη δανειοδότηση του προέδρου Κασσελάκη στο κόμμα, προκειμένου να πληρωθούν οι οφειλές προς τους εργαζομένους στα ΜΜΕ του ΣΥΡΙΖΑ. Κατά τους διακινητές της φημολογίας, ο πρόεδρος Αλέξης εισέπραξε τα περί διαχειριστικού ελέγχου ως έμμεση, και κατά κάποιον τρόπο σοβαρή, αιχμή, εις βάρος της περιόδου που διετέλεσε εκείνος πρόεδρος του κόμματος…

Επιχείρηση… αποτσιπροποίησης

Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα δώσει ιδιαίτερη βαρύτητα στη σχετική «πληροφόρηση» από μια πηγή μου, αλλά ήρθε την Πέμπτη, η απόλυση του οικονομικού διευθυντή του ΣΥΡΙΖΑ κ. Ευθ. Γεωργόπουλου, η οποία τρόπον τινά ενεργοποίησε μέσα μου τις υποψίες ότι η φήμη που προαναφέρω, ίσως και να μην είναι και τόσο φήμη. Τελείωσε ίσως ο διαχειριστικός έλεγχος; Ποιος ξέρει. Θα φανεί, το επόμενο διάστημα. Στον ΣΥΡΙΖΑ άλλωστε, όπως είναι γνωστό, τίποτε δεν μένει κρυφό. Πιθανόν να είναι και άσχετα μεταξύ τους τα δύο θέματα. Και η απομάκρυνση του κ. Γεωργόπουλου να οφείλεται σε πιθανή επιχείρηση… αποτσιπροποίησης του ΣΥΡΙΖΑ.

Αλλωστε ο κ. Γεωργόπουλος είχε τοποθετηθεί στη θέση αυτή από τον κ. Τσίπρα, και υπήρξε μαζί με τον εκλιπόντα Μ. Δαρειώτη, στενός συνεργάτης του τέως προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, επί πολλά χρόνια.

info: κατά το ρεπορτάζ, ο κ. Κασσελάκης εισέβαλε στο γραφείο του κ. Γεωργόπουλου και σε έντονο ύφος φέρεται να του είπε «μάζεψέ τα, και φύγε τώρα». Και πως ο άλλος, απάντησε ότι δεν έχει αντίρρηση, αλλά θα περάσει κάποια άλλη στιγμή να πάρει τα πράγματά του, με τον κ. Κασσελάκη να μην του δίνει ούτε αυτή τη δυνατότητα. Γιατί τέτοια αντιμετώπιση; Κι αυτή είναι μια άλλη απορία που έχω…

info 2: κατά τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ της Κουμουνδούρου οι σχέσεις των δύο προέδρων είναι πλέον στο μηδέν. Για την ακρίβεια εκεί παρέμειναν, μετά τη γνωστοποίηση της «πληροφορίας» την οποία σημειώνω πιο πάνω. Και ως αποδεικτικό, σε όλα αυτά τα περί κακής σχέσης Κασσελάκη – Τσίπρα, διακινείται ότι ο πρόεδρος Κασσελάκης πληροφορήθηκε από τον διευθυντή του γραφείου του Μαν. Καπνισάκη την είδηση περί της παρέμβασης (μέσω Facebook – στα βήματα Πολάκη ο πρόεδρος Αλέξης) λίγα μόλις λεπτά πριν «ανέβει» το post. Και μάλιστα, τον Καπνισάκη είχε ενημερώσει ο διευθυντής του γραφείου Τσίπρα, Μιχ. Καλογήρου…

Στεναχώρια βαριά, έχει πλακώσει την αγνή καρδιά μου, με όλα αυτά…

Το επόμενο μεγάλο κόλπο

Πάντως, εξ όλων όσων εξελίσσονται στο παρασκήνιο με τον ΣΥΡΙΖΑ, έχω να αναφέρω ότι εξ εγκύρου πηγής, προκύπτει πως το επόμενο μεγάλο κόλπο Κασσελάκη που θα δούμε, είναι το τέλος της άτυπης τρόικας Παππάς – Φάμελλος – Πολάκης. Είναι – μου ανέφερε ο δικός μου – εξοργισμένος ο πρόεδρος Κασσελάκης από το γεγονός ότι η τριάδα αυτή, «του πήρε το Συνέδριο», και ουσιαστικά τον έθεσε υπό επιτροπεία με τη ματαίωση των εκλογών (όπου θα σάρωνε). Οσον δε αφορά τα περί αναβάθμισης του Εκτελεστικού Γραφείου του κόμματος, σε μια προσπάθεια να παραμεριστεί η Πολιτική Γραμματεία στην οποία οι αντίπαλοί του έχουν ισχυρή πλειοψηφία, ο πρόεδρος Κασσελάκης θεωρεί πως πρόκειται για μια συγκαλυμμένη προσπάθεια της «τριάδας» να αποκτήσει θεσμικό παρεμβατικό λόγο… Ρώτησα αν θα τους εξωπετάξει από την Πολιτική Γραμματεία με απόφασή του. Μου ανέφερε ο άνθρωπός μου ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει, είναι αντικαταστατικό. Η Πολιτική Γραμματεία εκλέγεται από την Κεντρική Επιτροπή. Και τότε, πώς, ξαναρώτησα. «Πολύ απλά δεν θα συγκαλείται το όργανο. Αλλωστε, ο πρόεδρός μας, όπως έχει δείξει, δεν έχει και σε καμία υπόληψη τα κομματικά όργανα. Προφανώς δεν θα τα συγκαλεί, και άρα θα αφαιρέσει από αυτούς τους τρεις τη δυνατότητα της παρέμβασης στις αποφάσεις. Απλό δεν είναι;».

Μόνο απλό; Πιο απλό δεν γίνεται.

Για όλα φταίει η γυμναστική

Σε σχέση με τον πρόεδρο Αλέξη, τον απόμαχο, τον βετεράνο, έχω να διορθώσω μια πλάνη που επικράτησε το προηγούμενο διάστημα και είχε να κάνει με τα προβλήματα στη βάδιση που είχε (και έχει) και τον αναγκάζουν να καταφεύγει σε γνωστό φυσικοθεραπευτή των Αθηνών, που κουράρει επίσης και άλλον αρχηγό κόμματος (ονόματα δεν θα πω)!

Δεν έχει τραυματιστεί στο μπάσκετ (και αυτός, όπως ο Ν. Ανδρουλάκης). Ο τραυματισμός του οφείλεται στη γυμναστική, και δη την έντονη γυμναστική. Ο πρόεδρος Αλέξης, όπως μου αναφέρθηκε, σε ένα από τα «φάρμακα» στα οποία κατέφυγε για να ξεπεράσει την καταθλιπτική περίοδο της παραίτησης από το κόμμα και της πολιτικής απραξίας, ήταν η έντονη γυμναστική. Το καλοκαίρι στη θάλασσα με μπάνιο, μετά, το φθινόπωρο με καθημερινό τζόκινγκ. Φαίνεται όμως πως η ένταση με την οποία έτρεχε ο πρόεδρος (να ξεφύγει ίσως και από συντρίμμια που έμειναν πίσω του, στον ΣΥΡΙΖΑ) του δημιούργησε τραυματικό πρόβλημα στην περιοχή των ισχίων, με αποτέλεσμα να ενοχλείται αρκετά και να καταφύγει σε ιατρική βοήθεια. Πάσχει από κάποιας μορφής «οστεΐτιδα».

Περαστικά, από καρδιάς εύχομαι…

Για τους αγωνιστές κατά της χούντας

«Αλικαρνασσός, Παρθένι, Ωρωπός, Κορυδαλλός, ο λεβέντης περιμένει της ελευθερίας το φως. Διότι δε συνεμορφώθην προς τας υποδείξεις», έγραψε και μελοποίησε κάποτε, για τα χρόνια της εξορίας του από τη χούντα των συνταγματαρχών, ο αξεπέραστος Μίκης Θεοδωράκης. Κι έγινε αυτό το τραγούδι, ο ύμνος για τους χιλιάδες απλούς ανθρώπους που στάθηκαν απέναντι στη δικτατορία και το πλήρωσαν με την προσωπική τους ελευθερία, με διώξεις των οικογενειών τους, με ξύλο, με βασανιστήρια. Ενας από αυτούς, είναι ένας πολύ δικός μας άνθρωπος, ο Γιώργος Ανωμερίτης, ένας τίμιος αγωνιστής, παραδίδει στην ιστορία, και το αναγνωστικό κοινό, ένα βιβλίο-σταθμό για εκείνα τα χρόνια του αγώνα. Τιτλοφορείται «Δελτίον Ταυτότητος Κρατουμένου», και πρόκειται για την καταγραφή από τον ίδιο ιστορικών βιωμάτων από την 7χρονη δικτατορία. Οπως ο ίδιος επισημαίνει, θέλει με τον τρόπο αυτόν, 50 χρόνια μετά την πτώση της χούντας, να παραδώσει αρχεία και όσα διατήρησε στην προσωπική του μνήμη «πριν κι αυτή χαθεί», για πρόσωπα και γεγονότα της αντίστασης, «χωρίς αναθεωρήσεις και ερμηνείες». Ο Γιώργος Ανωμερίτης, που συνελήφθη όντας νεολαίος της Ενώσεως Κέντρου, και καταδικάστηκε για την αντιχουντική δράση του σε… 145 χρόνια φυλάκιση, εξορίστηκε σε διάφορες φυλακές της χώρας, και αποδίδει όσα βίωσε σε όλη αυτή την πορεία, με έναν τρόπο τόσο δωρικό, αλλά και συνάμα τόσο συγκλονιστικά αληθινό. Σε μια εποχή έκπτωσης των αξιών για Δημοκρατία και Ελευθερία, το βιβλίο του Ανωμερίτη αποτελεί, θεωρώ, ένα πολύτιμο εργαλείο για ανάσχεση αυτής της πορείας…