Αναζήτηση
«Ο Ισραηλινός Στρατός στη πραγματικότητα δεν βιάζει. Τα πέη των Ισραηλινών στρατιωτών δεν ανήκουν στο οπλοστάσιο του στρατού αλλά στη προσωπική ζωή των στρατιωτών» έγραψε πρόσφατα η Γερμανίδα φιλόσοφος Julia Christ.
Η δημοσίευση αυτών των απόψεων σε ένα από τα πιο διαπρεπή φιλοεβραϊκά περιοδικά στην Ευρώπη, το Κ-Magazine -που υποστηρίζεται και από το γαλλικό κράτος- ήρθε σε μια στιγμή που οι Ισραηλινοί προβαίνουν σε αποκαλύψεις περί βάναυσων σεξουαλικών εγκλημάτων της Χαμάς.
Την Τετάρτη 30 Νοεμβρίου, μια τριμελής εξεταστική επιτροπή του ΟΗΕ που διερευνά εγκλήματα πολέμου στη σύγκρουση Ισραήλ-Χαμάς ανακοίνωσε ότι θα επικεντρωθεί στη διερεύνηση τυχόν σεξουαλική βία από τη Χαμάς στις επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου στο Ισραήλ.
Η πρόεδρος της επιτροπής Ναβανεθέμ Πιλάι είπε ότι θα διαβιβάσει τα αποδεικτικά στοιχεία στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο και κάλεσε να εξετάσει τις διώξεις εν μέσω προηγούμενων επικρίσεων από το Ισραήλ και τις οικογένειες των Ισραηλινών ομήρων ότι ο ΟΗΕ είχε σιωπήσει.
«Τώρα είμαι πρόεδρος μιας επιτροπής που με εξουσιοδότηση να το διερευνήσει αυτό. Επομένως, δεν υπάρχει περίπτωση να μην το κάνουμε», δήλωσε η Πιλάι. Ήδη, είπε ότι κάποιοι Ισραηλινοί επιθυμούν να δώσουν μαρτυρίες και ότι αυτές θα παραδοθούν στους εισαγγελείς.
Βέβαια, μπορεί οι Ισραηλινοί να ισχυρίζονται μαζικούς βιασμούς και σεξουαλικά εγκλήματα από πλευράς Χαμάς, αλλά το Τελ Αβίβ αρνείται να συνεργαστεί με την επιτροπή, του ΟΗΕ, την οποία κατηγορεί ως προκατειλημμένη έναντι του Ισραήλ. Έτσι, όπως αναφέρει και το Reuter, η επιτροπή θα μπορούσε να δυσκολευτεί να συγκεντρώσει επαρκή στοιχεία για να υποστηρίξει μελλοντικές κατηγορίες, εάν δεν χορηγηθεί πρόσβαση. Την ίδια στιγμή η Χαμάς αρνείται τις κατηγορίες.
«Από την ίδρυση της COI (Ερευνητική Επιτροπή) το 2021, το Ισραήλ έχει καταστήσει σαφές: δεν θα συνεργαστεί με αυτό το όργανο που εισάγει διακρίσεις και τους Επιτρόπους του», δήλωσε η μόνιμη αποστολή του Ισραήλ στον ΟΗΕ στη Γενεύη σε δήλωση στο Reuters την Πέμπτη. «Τα ισραηλινά θύματα δεν θα δικαιωθούν ποτέ από αυτήν την Εξεταστική Επιτροπή».
Η Χαμάς βιάζει, οι Ισραηλινοί ποτέ
Δεδομένου ότι οι Ισραηλινές αρχές προπαγανδίζουν ότι οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις είναι το πιο ηθικό στράτευμα το κόσμου, η Julia Christ υποστήριξε ότι δεν μπορεί να ειπωθεί ότι η σεξουαλική ακεραιότητα των γυναικών στη Γάζα είναι δευτερεύουσας σημασίας στους πολεμικούς στόχους του Ισραήλ. «Το αντίθετο μάλιστα. Μια Ισραηλινή γυναίκα για τη Χαμάς, είναι ένα αντικείμενο που πρέπει να καταστραφεί, αργά, σε ένα αφάνταστο χρονικό διάστημα, όπως πιστοποιείται από τον αριθμό των διαφορετικών σπερματοζωαρίων που βρέθηκαν μέσα και πάνω στα σώματα των θυμάτων».
Ισραηλινοί στρατιώτες παίζουν μουσικά όργανα κοντά στα σύνορα με τη Γάζα, κατά τη διάρκεια μιας προσωρινής εκεχειρίας μεταξύ του Ισραήλ και της Χαμάς, στο νότιο Ισραήλ, 29 Νοεμβρίου 2023. (REUTERS/Alexander Ermochenko)
Η ίδια ισχυρίζεται ότι κανείς στην ανώτατη διοίκηση του Ισραηλινού Στρατού δεν εξουσιοδοτεί, σχεδιάζει ή διατάζει τη χρήση τους ως όπλα σε αυτόν τον πόλεμο: αντίθετα, είναι ένα αδίκημα που τιμωρείται αμείλικτα από τον κώδικα του στρατού.
Ίσως να «επιτρέπεται» για κάποιους ο βιασμός
Πράγματι, ο στρατιωτικός ποινικός κώδικας στο Ισραήλ διώκει σεξουαλικά εγκλήματα, όπως συμβαίνει σε κάθε οργανωμένο στρατό του κόσμου. Έτσι πρέπει. Ακόμα και αποδειχτούν σεξουαλικά εγκλήματα από τη Χαμάς, πρέπει να λογοδοτήσουν οι ένοχοι.
Ωστόσο, η καθημερινή πραγματικότητα του Ισραηλινού Στρατού είναι πολύ πιο δύσοσμη από τα «πρέπει» και τα επίσημα νομικά τεφτέρια.
Οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις είχαν προχωρήσει το 2016 στον αδιανόητο διορισμό του συνταγματάρχη Eyal Karim στη θέση του αρχιραβίνου των Ενόπλων Δυνάμεων το 2016. Πρόκειται για μια προσωπικότητα που στο παρελθόν είχε απαντήσει σχετικά με τον βιασμό στη διάρκεια του πολέμου, ότι προς όφελος της διατήρησης του ηθικού των πολεμιστών και της φυσικής κατάστασης κατά τη διάρκεια των ένοπλων συγκρούσεων, επιτρεπόταν να «ικανοποιηθεί η κακή τάση πηγαίνοντας με εβραίες παρά τη θέλησή τους».
Οι δηλώσεις τους είχε κάνει πολλούς ραβίνους να βγουν από τα ρούχα τους. Οι Ραβίνοι Jonathan Wittenberg, Laura Janner-Klausner, Alexandra Wright και Richard Jacobi πρόσθεσαν: «Ο αντίκτυπος των λέξεων τόσο άστοχων και επιβλαβών δεν μπορεί να ξεπλυθεί με το πέρασμα του χρόνου.
Ξεκαθάρισαν ότι «διαψεύδουμε έντονα την ιδέα ότι οποιοδήποτε μέρος του εβραϊκού νόμου έχει συγχωρήσει τη χρήση βιασμού σε καιρό πολέμου»
«Ο Ραβίνος Καρίμ ρωτήθηκε εάν επιτρέπεται στους στρατιώτες του Ισραηλινού Στρατού να διαπράττουν βιασμό σε περιόδους πολέμου. Η απάντησή του θα έπρεπε να ήταν ένα κατηγορηματικό «όχι» είχαν σημειώσει οι ραβίνοι.
Τα θλιβερά στατιστικά κακοποιήσεων του Ισραηλινού Στρατού
Το σίγουρο πάντως είναι ότι οι ίδιες οι Ισραηλινές φαίνεται να υποφέρουν από τον ίδιο του στρατό της χώρας τους. Σε έκθεση του Στρατού του 2021 για το 2020 σημειωνόταν μέση ετήσια αύξηση 11% στις αναφορές για σεξουαλική κακοποίηση στο στράτευμα, ενώ το 2020 ήταν διπλάσια, 24%. Παρόμοια άνοδος παρατηρήθηκε το 2018, η οποία αποδόθηκε στην καμπάνια #MeToo στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης».
Από τις 1542 καταγγελίες για σεξουαλική κακοποίηση από ένστολους, μόνο σε 31 ασκήθηκε δίωξη.
To 2021 περίπου το 1/3 των γυναικών που υπηρετούσαν στον Στρατό έχουν υποστεί σεξουαλική παρενόχληση τουλάχιστον μία φορά, σύμφωνα με έκθεση των Ισραηλινών αρχών.
Σκηνή από τη Χορογραφία LEVIAH της Shemesh η οποία φέρνει στη σκηνή τα συναισθηματικά προβλήματα και τη συνήθη σεξουαλική παρενόχληση που βιώνουν συχνά οι γυναίκες στρατιώτες στο Ισραήλ.
Μια εμβληματική περίπτωση είναι η Shemesh.
Η 36χρονη τότε Shemesh, αφού υπηρέτησε στη Στρατιωτική Υπηρεσία Πληροφοριών για εννιά μήνες, σπούδασε στην Ακαδημία Μουσικής και Χορού της Ιερουσαλήμ για έναν χρόνο πριν μετακομίσει στην Ολλανδία, όπου απέκτησε πτυχίο στη χορογραφία.
Σε συνέντευξή της, όμως το 2018 στη haaretz η είχε αναφέρει: «Όλες μας παρενοχλούμαστε σεξουαλικά στον στρατό, σχεδόν σε καθημερινή βάση. Ίσως υπάρχουν κάποιες που θα πουν ότι κάνω λάθος, αλλά έτσι βλέπω τα πράγματα. Ίσως οι καταστάσεις στις οποίες βρισκόμουν να ήταν πιο ακραίες, αλλά κατά τη γνώμη μου αυτές οι καταστάσεις δεν είναι ασυνήθιστες».
Τι έχει να πει η φιλοσοφία γι΄αυτό;
