Δεν είναι λίγα τα βιβλία που έχουν γραφτεί για τον Μπομπ Ντίλαν κατά τη διάρκεια των εξήντα και πλέον χρόνων της καριέρας του όταν βρέθηκε στο επίκεντρο της δημοσιότητας.

Ο τόμος «Bob Dylan: Mixing Up the Medicine» των Μαρκ Ντέιβιντσον και Πάρκερ Φίσελ ξεπερνά μία απλή έκδοση, τόσο στο περιεχόμενο των οπτικών τεκμηρίων όσο και στον σχεδιασμό του που χρειάστηκε έξι χρόνια για να ολοκληρωθεί. Πρόκειται για τον τόμο που αφορά το αρχείο του ίδιου του νομπελίστα και αντλεί υλικό από μια συλλογή που βρίσκεται στο Bob Dylan Center στην Τούλσα της Οκλαχόμα.

Είναι ένας θησαυρός περίπου 6.000 πρωτότυπων χειρογράφων του Μπομπ Ντίλαν, συμπεριλαμβανομένων προσχεδίων στίχων, σημειωματαρίων και ποικίλων εφήμερων. Σε αυτά περιλαμβάνονται αμέτρητες φωτογραφίες, ταινίες και χιλιάδες ώρες καθηλωτικών ηχογραφήσεων σε στούντιο, καθώς και ζωντανές ηχογραφήσεις.

Το «Bob Dylan: Mixing Up the Medicine» συνδυάζει την οπτική αρχειακή καταγραφή με τα δοκίμια από ένα ετερόκλητο πλήθος μελετητών του Ντίλαν. Καλλιτέχνες όπως ο ζωγράφος Ed Ruscha, οι μουσικοί Richard Hell και Lee Ranaldo, λογοτέχνες όπως οι Greil Marcus, Joy Harjo, Michael Ondaatje και Amanda Petrusich ή ο ιστορικός Douglas Brinkley είναι ορισμένοι από τους επισκέπτες του Bob Dylan Center.

Καθένας τους έσκυψε στο αρχειακό υλικό, ανέσυρε τον θησαυρό του και έδωσε τη δική του ερμηνεία στο φαινόμενο Ντίλαν. Ο οποίος στα 82 του χρόνια αυτή τη στιγμή κάνει περιοδεία στην Αμερική, όχι για να παίξει τις παλιές επιτυχίες, αλλά τα νεότερα τραγούδια του βγαλμένα κυρίως από το άλμπουμ του 2020 «Rough and Rowdy Ways», αγνοώντας σχεδόν ό,τι άλλο προϋπήρξε.

Ως επίσημη έκδοση του αρχείου, το σκληρόδετο βιβλίο των 608 σελίδων δίνει πρόσβαση σε αυτό το πολύπλευρο θησαυροφυλάκιο που βρίσκεται λίγα βήματα μακριά από το αρχειακό σπίτι του ινδάλματος των νεανικών χρόνων του Ντίλαν, του τραγουδοποιού και συνθέτη φολκ μουσικής Γούντι Γκάθρι.

Το εντυπωσιακά σχεδιασμένο «Bob Dylan: Mixing Up the Medicine» παρουσιάζεται ως το οικοδόμημα – όπως θα γράψει χαρακτηριστικά το allaboutjazz.com – που αντικατοπτρίζει έντονα τη φύση των υλικών που περιέχονται σε αυτό: μοναδικά, μέχρι πρότινος αδημοσίευτα, άγνωστα, τα οποία μπορεί άλλοτε να μυθοποιούν και άλλοτε να διαφωτίζουν το πρόσωπο ή την περσόνα του Μπομπ Ντίλαν.

Τα περιεχόμενα του τόμου είναι βαθιά προσωπικά, φωτίζοντας έτσι την πορεία στον χρόνο μιας αξιοσημείωτης καριέρας όπου έχει μεγαλύτερη σημασία.

Οπως το επιδιώκει μια φωτογραφία του δερμάτινου μπουφάν που φορούσε ο Ντίλαν στο θρυλικό ηλεκτρικό σετ του 1965 στο φεστιβάλ Newport Folk, καθώς και ένα αντίγραφο του πεζογραφικού ποιητικού του έργου «Last Thoughts On Woody Guthrie», που απήγγειλε στο τέλος μιας συναυλίας στο δημαρχείο της Νέας Υόρκης δύο χρόνια νωρίτερα.

Η ποσότητα και ο πλούτος των ντοκουμέντων είναι εντυπωσιακά, αναφέρει η «Liberation».

Εστω κι αν τελικά μπορούμε να συμφωνήσουμε με όσα γράφει ένας από τους συντελεστές του «Bob Dylan: Mixing Up the Medicine», ο Τζεφ Γκολντ: «Κατά τη γνώμη μου, αυτό στο οποίο καταλήγει η παρούσα έκδοση είναι ότι, παρά την ατελείωτη ροή βιβλίων για τον Ντίλαν, είναι ανόητο να πιστεύουμε ότι μπορούμε να γνωρίζουμε τι περνάει από το μυαλό αυτού του εξαιρετικού όντος».

Ο Lee Ranaldo, κιθαρίστας των Sonic Youth, το συνοψίζει στον τίτλο του κειμένου του «I Just Want to See It» (Απλά θέλω να το δω), γράφοντας για τον μυθικό δίσκο βινυλίου που ηχογράφησαν ο Robert Zimmerman (πριν μετονομαστεί σε Μπομπ Ντίλαν) και οι φίλοι του Larry Kegan και Howie Rutman την παραμονή των Χριστουγέννων του 1956 σε ένα μαγαζί στο Saint Paul της Μινεσότα, το Terlinde Music Shop. Αυτή η μοναδική πρέσα είναι τόσο θρυλική που το μουσείο διαθέτει μόνο έναν πίνακά της.

Τι απέγινε; Οπως συμβαίνει με πολλά πράγματα εδώ, «τίποτα δεν αποκαλύπτεται».

Τελευταία Νέα