Στην προηγούμενη εκδοχή της ιστορίας το ελληνικό στοιχείο του Ολυμπιακού είχε περιοριστεί σε δύο επιλογές. Τον Κώστα Φορτούνη και τον Λεονάρντο Κούτρη, από τη στιγμή που ο Στέφανο Καπίνο δεν μπόρεσε να μείνει για πολύ κάτω από την ερυθρόλευκη εστία.
Η επικράτηση των ξένων ήταν σαρωτική, πλην όμως αυτό δεν βοήθησε ιδιαίτερα την ομάδα, αντιθέτως έφερε στην επιφάνεια τη νοοτροπία του «δεν τρέχει τίποτα, ανεξαρτήτου αποτελέσματος» και για λόγο αυτό η ηγεσία της πειραϊκής εταιρίας πήρε την απόφαση, εκτός από τη ριζική ανακαίνιση να ενισχύσει σε σημαντικό βαθμό το ποσοστό των Ελλήνων παικτών, με σκοπό να αλλάξει το κλίμα και στα αποδυτήρια του Ρέντη.
