Το Βέλγιο είναι χωρίς αμφιβολία ομάδα με ταλέντο. Η διαπίστωση φυσικά δεν έχει να κάνει με την εμφάνιση του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος της χώρας απέναντι στον Παναμά και την εύκολη νίκη με 3-0. Αυτό που έγινε στο χθεσινό ματς ήταν αναμενόμενο, καθώς η διαφορά δυναμικότητας ήταν χαώδης. Αυτό όμως που πρέπει να επισημανθεί έχει να κάνει με την εικόνα που βγάζουν οι Βέλγοι στη δημιουργία. Και είναι μια εντυπωσιακή εικόνα η οποία στηρίζεται στο ταλέντο παικτών όπως ο Ντε Μπρόινε, ο Μάρτενς και ο Αζάρ, αλλά κανείς δεν πρέπει να αφήνει εκτός κάδρου τον προπονητή των Βέλγων. Ο Ρομπέρτο Μαρτίνεθ είναι ένας εξαιρετικός προπονητής, ένας κόουτς που έχει δουλέψει πολύ καλά με την ομάδα του κι αυτό είναι κάτι παραπάνω από εμφανές.

Το Βέλγιο έχει μεγάλες δυνατότητες. Μπορεί να μην έχει βαριά φανέλα, έχει όμως σίγουρα τις ικανότητες να κάνει τη διαφορά σε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο. Το ταλέντο υπάρχει, δουλειά έχει γίνει. Τι απομένει λοιπόν για να μπορέσουν οι Βέλγοι να πετύχουν τη διάκριση που τόσο πολύ επιθυμούν;

Θέμα χαρακτήρα

Το κύριο ζητούμενο για την ομάδα του Βελγίου είναι να δείξει χαρακτήρα στα δύσκολα παιχνίδια που θα ακολουθήσουν. Γιατί και σε άλλες διοργανώσεις υπήρχαν προϋποθέσεις για να κάνουν οι Βέλγοι το ξεπέταγμα, αλλά δεν μπόρεσαν να τα καταφέρουν.

Αυτή τη φορά ίσως τα πράγματα να είναι διαφορετικά. Αυτό όμως δεν μπορεί να το πει κάποιος έπειτα από ένα παιχνίδι με αντίπαλο τον Παναμά. Ο χαρακτήρας του Βελγίου θα φανεί στο παιχνίδι απέναντι στους Αγγλους και στη φάση των νοκάουτ παιχνιδιών, αν βέβαια η ομάδα του Μαρτίνεθ εξασφαλίσει την πρόκριση στην επόμενη φάση. Το σίγουρο πάντως είναι ότι το Βέλγιο δείχνει πιο έτοιμο από ποτέ για την υπέρβαση. Το αν θα πετύχει είναι κάτι που θα φανεί στην πορεία. Ολοι όμως πρέπει να βλέπουν την παρέα του Λουκάκου ως φαβορί.