«Στον χώρο της εισόδου κάθε δημόσιας υπηρεσίας θα πρέπει να είναι εμφανώς αναρτημένος ο σταυρός ως έκφραση της ιστορικής και πολιτιστικής παράδοσης της Βαυαρίας». Η παράγραφος 28 του κανονισμού λειτουργίας ισχύει από χθες για όλες τις κρατικές Αρχές και υπηρεσίες της Βαυαρίας. Ο πρώτος που την εφάρμοσε ήταν ο εμπνευστής της, ο βαυαρός πρωθυπουργός Μάρκους Ζέντερ. Οι κάτοικοι της οποίας είναι στην πλειονότητά τους καθολικοί. Αλλά δεν αρκεί να είναι, για τον Ζέντερ πρέπει και να φαίνεται. Γι’ αυτό και επέβαλε διά νόμου τη «σταυροφορία» στις δημόσιες υπηρεσίες. Αφού κρέμασε χθες τον σταυρό στην είσοδο της πρωθυπουργικής καγκελαρίας στο Μόναχο, αναχώρησε για το Βατικανό και το ραντεβού με τον προκαθήμενο της Καθολικής Εκκλησίας. Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι ο Πάπας Φραγκίσκος συμμερίζεται τη θέρμη του «σταυροφόρου» Ζέντερ. Το αντίθετο μάλιστα. Ο καθολικός καρδινάλιος Μονάχου και Φράιζινγκ, Ράινχαρτ Μαρξ, καταδίκασε εξ αρχής την απόφαση της βαυαρικής κυβέρνησης. Ο Μαρξ, προκαθήμενος της Συνόδου Καθολικών Επισκόπων Γερμανίας, θεωρεί αδιαπραγμάτευτο τον θρησκευτικό, χριστιανικό συμβολισμό του σταυρού. «Εάν ο σταυρός εκλαμβάνεται μόνον ως πολιτισμικό σύμβολο, τότε απαλλοτριώνεται στο όνομα του κράτους», είχε τονίσει σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ». Για τον καρδινάλιο Μαρξ, «δεν μπορεί το κράτος να προσδιορίζει το νόημα του σταυρού». Ο σταυρός, εξηγούσε, «δεν είναι ποτέ σύμβολο για μία χώρα, έναν πολιτισμό, αλλά σύμβολο σωτηρίας όλου του κόσμου». Πρέπει να ενώνει μία κοινωνία και όχι να τη διχάζει.

«Το κράτος δεν επιτρέπεται να ταυτίζεται με θρησκευτικά σύμβολα, παντός είδους», έγραψε η έγκυρη «Νόιε Τσίρχερ Τσάιτουνγκ» σχολιάζοντας την έναρξη ισχύος της απόφασης. Μόνον ένα κράτος το οποίο παραιτείται από την αξίωση να προσδιορίζει και να ιεραρχεί θρησκευτικές πεποιθήσεις δίνει τη δυνατότητα σε όλους τους πολίτες του να ταυτιστούν μαζί του.

Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για τον «σταυροφόρο» Μάρκους Ζέντερ και τη Χριστιανοκοινωνική Ενωση που κυβερνά με απόλυτη πλειοψηφία στη Βαυαρία. Εκείνο που κάνουν είναι κατάχρηση ενός θρησκευτικού συμβόλου, εν προκειμένω του σταυρού, για μικροκομματικούς σκοπούς. Χωρίς να έχει προηγηθεί κανένας διάλογος, καμία συνεννόηση με τους εκκλησιαστικούς φορείς, ο Ζέντερ ξεκίνησε πριν από πέντε εβδομάδες τη «σταυροφορία» του, γιατί έχει μπροστά του εκλογές στη Βαυαρία τον Σεπτέμβριο. Θα είναι η πρώτη εκλογική αναμέτρηση του νέου πρωθυπουργού της Βαυαρίας και τα ποσοστά στις δημοσκοπήσεις δεν είναι καλά. Ζέντερ και CDU χρησιμοποιούν τη «μάχη του σταυρού» και ποντάρουν σε θέματα ταυτότητας και πατρίδας, ελπίζοντας να ανακόψουν τις διαρροές ψηφοφόρων προς το ακροδεξιό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD). Η απόφαση θα έπρεπε να ισχύει για μουσεία, πανεπιστήμια, ακαδημίες, αλλά ο ένας μετά τον άλλον οι υπεύθυνοι αρνούνται να κρεμάσουν τον σταυρό που θέλει ο Ζέντερ. Η αντιπολίτευση στη Βαυαρία ζητεί από τον Ζέντερ να αποσύρει την εγκύκλιο. Το πιθανότερο είναι να σκοντάψει στα δικαστήρια. «Πιστεύουμε ότι είναι αντισυνταγματική», λέει η πράσινη αντιπρόεδρος της βαυαρικής Βουλής, Ουλρίκε Γκότε. Είναι σίγουρη ότι αυτό το βλέπει και η κυβέρνηση, γι’ αυτό δεν προβλέπονται έλεγχοι και ποινές για όσες υπηρεσίες δεν συμμορφώνονται. Πιθανότατα η απόφαση θα κριθεί αντισυνταγματική από το Συνταγματικό Δικαστήριο τον ερχόμενο Οκτώβριο. Αλλά μέχρι τότε θα έχουν μεσολαβήσει οι εκλογές του Σεπτεμβρίου. Και ο «σταυροφόρος» Ζέντερ θα έχει κάνει τη δουλειά του.