Στη Βουδαπέστη, το ευτυχώς λησμονημένο στην Ελλάδα ερώτημα «Γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελά, πατέρα;» έχει ήδη απαντηθεί. Διότι ο εθνάρχης Βίκτορ Ορμπαν, αυτός που δεν φοβήθηκε «ούτε τους απάτριδες των Βρυξελλών ούτε τα λεφτά του Σόρος», όχι μόνο κέρδισε προχθές τις εκλογές, αλλά συνέτριψε τους πάντες. Το 48,5% των Ούγγρων τον ψήφισε και το κόμμα του, το εθνικιστικό Fidesz, που ο ίδιος ίδρυσε το 1988, κατέλαβε τις 133 από τις 199 έδρες της Βουλής, αφήνοντας 30 μονάδες πίσω το ακροδεξιό Jobbik που εσχάτως επιχείρησε μια στροφή προς το Κέντρο.
Από χθες λοιπόν η ΕΕ γνωρίζει πως έπειτα από δύο συνεχείς θητείες θα έχει για ακόμη τέσσερα χρόνια στο πηδάλιο της Ουγγαρίας έναν πολιτικό που δεν κρύβει ότι θαυμάζει τον Πούτιν και τις πρακτικές του. Στην Ουγγαρία το πορτρέτο του Ορμπαν κοσμεί όλες τις δημόσιες υπηρεσίες, τα μέσα ενημέρωσης ανήκουν είτε στο κράτος είτε σε ολιγάρχες προσκείμενους στο καθεστώς, το οποίο διορίζει άλλωστε δικαστές, πανεπιστημιακούς, στρατιωτικούς, καλλιτέχνες κ.ο.κ. Η Βουλή και οι υπόλοιποι θεσμοί έχουν λίγο – πολύ διακοσμητικό χαρακτήρα και η προσωπολατρία θυμίζει άλλες, πλην όμως όχι λησμονημένες στην Ουγγαρία εποχές.
«Και όλα αυτά με ευρωπαϊκά κονδύλια», σημείωνε χθες από τις Βρυξέλλες κοινοτικός διπλωμάτης, υπενθυμίζοντας ότι η Ουγγαρία είναι το κράτος – μέλος της ΕΕ που έχει ωφεληθεί σχετικώς περισσότερο τα τελευταία χρόνια από τις κοινοτικές χρηματοδοτήσεις, οι οποίες στην περίπτωσή της αντιστοιχούν στο 4% του ΑΕΠ.
Το ερώτημα λοιπόν τι μέλλει γενέσθαι με τη Βουδαπέστη αρχίζει πλέον και απασχολεί σοβαρά την Ευρώπη. Σε ό,τι αφορά την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εξετάζεται το ενδεχόμενο της υποβολής στο εγγύς μέλλον πρότασης προς τα κράτη – μέλη υπέρ της επιβολής κυρώσεων κατά της Ουγγαρίας από την ΕΕ. Πρόκειται για μια διαδικασία που προβλέπεται από την κοινοτική νομοθεσία και έχει ήδη εγκαινιαστεί στην περίπτωση της Πολωνίας. Συγκεκριμένα, με βάση τη Συνθήκη για την ΕΕ, προβλέπεται ότι αν ένα κράτος – μέλος παραβιάζει τις βασικές αρχές της ΕΕ, όπως είναι η δημοκρατία, τα υπόλοιπα κράτη μπορούν ομοφώνως ακόμη και να του στερήσουν το δικαίωμα της ψήφου στις διαδικασίες λήψης των κοινών αποφάσεων.
«Η αποτελεσματικότερη μορφή πίεσης θα ήταν η περικοπή των ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων προς τις χώρες της ΕΕ που δεν σέβονται τις κοινές αξίες, και μάλιστα με απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου», σημειώνουν οι ίδιες πηγές, υπενθυμίζοντας πως το ευρωπαϊκό δίκαιο δίνει τη δυνατότητα σε κράτη – μέλη να προσφεύγουν κατά κρατών – μελών της ΕΕ στους δικαστές του Λουξεμβούργου.
Η επικράτηση Ορμπαν στην Ουγγαρία αναμένεται ότι, εκτός από τα θεσμικά προβλήματα, θα δημιουργήσει και πολιτικούς τριγμούς στην Ευρώπη. Κυρίως δε στον χώρο της ευρωπαϊκής Κεντροδεξιάς και του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ), στους κόλπους του οποίου ανήκει το κόμμα του Ορμπαν. Μετά τα αποτελέσματα των προχθεσινών εκλογών η πιθανολογούμενη εδώ και καιρό εκδίωξη του Fidesz από το ΕΛΚ μάλλον φαίνεται απίθανη. Από την άλλη όμως έντονες είναι και οι αντιδράσεις αυτών που πιστεύουν ότι το ΕΛΚ, που αυτοαποκαλείται «η καρδιά της Ευρώπης», δεν μπορεί να φιλοξενεί ένα σαφώς αντιευρωπαϊκό κόμμα το οποίο αρνείται την παραμικρή κίνηση αλληλεγγύης προς την Ελλάδα και τις άλλες χώρες – μέλη της ΕΕ που σηκώνουν το άχθος της προσφυγικής κρίσης.
Οι εντάσεις στο εσωτερικό του ΕΛΚ αναμένεται να ενταθούν με την πάροδο του χρόνου και να «χρησιμοποιηθούν» ενόψει των ευρωεκλογών του 2019, μετά τις οποίες ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν έχει δηλώσει πως θα επιδιώξει να δημιουργήσει στην Ευρώπη, όπως έκανε στη Γαλλία, μια νέα ευρωπαϊκή πολιτική ομάδα που θα κινείται μεταξύ Κεντροδεξιάς και σοσιαλδημοκρατίας. Πολλοί από τους σημερινούς ευρωβουλευτές του ΕΛΚ είναι πιθανό, εφόσον επανεκλεγούν, να προσχωρήσουν στην κίνηση Μακρόν. Στην περίπτωση δε που το κόμμα του Ορμπαν εξακολουθήσει και μετά τις ευρωεκλογές να ανήκει στο ΕΛΚ, οι φυγάδες αυτοί κατά πάσα πιθανότητα θα αυξηθούν.
Αναζήτηση
