Πότε δικαιολογείται να χτυπάς τα παιδιά σου; Ποτέ! Αυτή θα μπορούσε να είναι η απάντηση της κυβέρνησης της Ουαλίας η οποία ξεκίνησε την Τρίτη διαβουλεύσεις που θα διαρκέσουν 12 εβδομάδες με στόχο την απαγόρευση της σωματικής τιμωρίας των παιδιών. «Ολοι θέλουμε τα παιδιά μας να αρχίσουν τη ζωή τους με τον καλύτερο τρόπο. Δεν έχουν οδηγίες χρήσης. Καμιά φορά οι γονείς χρειάζονται καθοδήγηση ώστε να μεγαλώσουν υγιή και ευτυχισμένα παιδιά», τονίζει ο υπουργός Παιδικής και Κοινωνικής Μέριμνας Χα Ιράνκα-Ντέιβις, πατέρας τριών παιδιών.

Σωματική τιμωρία θεωρείται οποιαδήποτε πράξη γονέα ή νόμιμου κηδεμόνα η οποία προκαλεί σκόπιμα σωματικό πόνο ή έντονη δυσφορία σε ανήλικο και χρησιμοποιείται ως μέσο τιμωρίας για κάποιου είδους ανάρμοστη συμπεριφορά. Μπορεί να ποικίλλει από ένα χαστούκι ή μια ξυλιά στο ανήλικο έως την κακοποίησή του με τη χρήση ενός μέσου, παντόφλας, βούρτσας, ζώνης ή ακόμη και ενός μπαστουνιού. Το δυνατό τράνταγμα, το τσίμπημα ή ο εξαναγκασμός κατανάλωσης ουσιών θεωρούνται επίσης μορφές σωματικής τιμωρίας.

Αξιωματούχοι της ουαλικής κυβέρνησης τονίζουν ότι η σωματική τιμωρία είναι παρωχημένη και αναποτελεσματική, ενώ μπορεί μακροπρόθεσμα να έχει αρνητική επίδραση στο παιδί. «Ως κυβέρνηση είμαστε υποχρεωμένοι να αναλάβουμε δράση, εάν υπάρχει και ο παραμικρός κίνδυνος ένα παιδί να πάθει κακό», επισημαίνει ο Ιράνκα-Ντέιβις.

Η Σάρα Λιούις, νταντά δύο παιδιών από το Κάρντιφ, πρωτεύουσα της Ουαλίας, τονίζει σε τηλεφωνική συνέντευξη που παραχώρησε στους New York Times ότι η απαγόρευση της σωματικής τιμωρίας είναι καθοριστική για την προστασία των παιδιών διότι ο κάθε γονέας ή κηδεμόνας αντιλαμβάνεται με διαφορετικό τρόπο την έννοια της δικαιολογημένης τιμωρίας. «Εχω δει γονείς να χτυπούν τα παιδιά τους δημοσίως όταν είναι άτακτα. Πρόκειται ξεκάθαρα για κακοποίηση. Μπορείς να διδάξεις την πειθαρχία στα παιδιά χωρίς να τα κακοποιείς», εξηγεί.

Δεν τάσσονται, όμως, όλοι υπέρ της απαγόρευσης. Η ομάδα Be Reasonable («Να είσαι λογικός»), το όνομα της οποίας παραπέμπει στο νομικό όρο «λογική τιμωρία» που αναφέρεται σε περιπτώσεις στις οποίες κατ’ εξαίρεση δικαιολογείται η επιβολή σωματικής τιμωρίας στα παιδιά από τους γονείς τους, ισχυρίζεται ότι έχει συγκεντρώσει 1.500 υπογραφές εναντίον της πρότασης σε μία χώρα με συνολικό πληθυσμό που μόλις ξεπερνά τα 3 εκατομμύρια.

«Ενα χαστουκάκι πότε πότε διδάσκει στο παιδί την πειθαρχία. Κανείς δεν έπαθε ποτέ τίποτα από ένα χαστούκι. Κάθε παιδί είναι διαφορετικό και του ταιριάζει διαφορετικό είδος πειθαρχίας. Αυτές οι αποφάσεις πρέπει να λαμβάνονται από τους γονείς και όχι από την κυβέρνηση», δηλώνει η Αντζι Ρόμπινς, υποστηρίκτρια της ομάδας και μητέρα τριών παιδιών από το Νιούπορτ, στη Νοτιοανατολική Ουαλία.

Οι υποστηρικτές της καμπάνιας Be Reasonable επισημαίνουν ότι ο νόμος προβλέπει την προστασία των παιδιών από την κακοποίηση και ότι οι Αρχές πρέπει να επικεντρωθούν στην εφαρμογή του αντί να σπαταλούν χρόνο στην ποινικοποίηση των «καλών γονιών».

Υπέρ της κίνησης της Ουαλίας τάσσεται η NSPCC, η μεγαλύτερη φιλανθρωπική οργάνωση στη Βρετανία. Εκπρόσωπός της επισημαίνει ότι πρόκειται για πρωτοβουλία την οποία υπαγορεύει η κοινή λογική καθώς μέσω αυτής τα παιδιά θα αποκτήσουν ίσα δικαιώματα με τους ενηλίκους.

Απαγορεύεται στην Ελλάδα και άλλες 51 χώρες

Σε 52 χώρες παγκοσμίως ισχύει ο νόμος που απαγορεύει τη σωματική τιμωρία των παιδιών. Πρώτη τον υιοθέτησε η Σουηδία το 1979 και ακολούθησαν: Φινλανδία, Νορβηγία, Αυστρία, Κύπρος, Δανία, Λετονία, Κροατία, Γερμανία, Ισραήλ, Βουλγαρία, Τουρκμενιστάν, Ισλανδία, Ρουμανία, Ουκρανία, Ουγγαρία, Ελλάδα, Τόγκο, Ισπανία, Βενεζουέλα, Ουρουγουάη, Πορτογαλία, Νέα Ζηλανδία, Ολλανδία, Λίχτενσταϊν, Λουξεμβούργο, Μολδαβία, Κόστα Ρίκα, Αλβανία, Κονγκό, Κένυα, Τυνησία, Πολωνία, Νότιο Σουδάν, Πράσινο Ακρωτήριο, Ονδούρα, ΠΓΔΜ, Ανδόρα, Εσθονία, Νικαράγουα, Αγιος Μαρίνος, Αργεντινή, Βολιβία, Βραζιλία, Μάλτα, Μπενίν, Ιρλανδία, Περού, Μογγολία, Παραγουάη και Σλοβενία.

Η Σκωτία ανακοίνωσε τον Οκτώβριο ότι σχεδιάζει να απαγορεύσει τη σωματική τιμωρία έπειτα από διαβουλεύσεις που έγιναν το προηγούμενο καλοκαίρι. Θα είναι η πρώτη στο Ηνωμένο Βασίλειο που θα υιοθετήσει τον νόμο και ίσως αποτελέσει παράδειγμα για την Ουαλία. Στη χώρα μας ο νόμος τέθηκε σε ισχύ το 2006 και προβλέπει μεταξύ άλλων ακόμη και την αφαίρεση της επιμέλειας ανηλίκου.