«Κι αν ακόμα δεν υπήρχε Θεός, θα έπρεπε να τον εφεύρουμε», είχε γράψει ο Βολταίρος την εποχή του γαλλικού Διαφωτισμού. Σήμερα, κατ’ αναλογία, στην κυβέρνηση μπορούν να λένε πως «κι αν ακόμα δεν υπήρχε Μακρόν, θα έπρεπε να τον εφεύρουμε». Η επίσκεψη του γάλλου προέδρου στην Αθήνα ήρθε την κατάλληλη στιγμή για τον Αλέξη Τσίπρα και τους συνεργάτες του και τα μηνύματα που έστειλε φαίνεται πως ξεπέρασαν τις προσδοκίες του κυβερνητικού επιτελείου.

Κι όμως, λίγες ώρες πριν το προεδρικό Falcon προσγειωθεί στο Ελευθέριος Βενιζέλος, το ταξίδι Μακρόν στην Αθήνα κρεμόταν από μία κλωστή. Ο λόγος; Ο καταστροφικός τυφώνας Ιρμα που χτύπησε τη Γουαδελούπη και τα άλλα γαλλικά νησιά της Καραϊβικής. Είναι ενδεικτικό ότι η μοναδική ερώτηση που δέχθηκε ο γάλλος πρόεδρος κατά τη συνέντευξη Τύπου στο Μαξίμου, το απόγευμα της Πέμπτης, ήταν για ποιον λόγο δεν ακύρωσε το ταξίδι του, προκειμένου να σπεύσει αυτοπροσώπως στις πληγείσες περιοχές, με τον ίδιο να απαντά πως το σκέφτηκε σοβαρά.

«ΡΟΚ ΣΤΑΡ» ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ. Κατά τα λοιπά, η σχεδόν 27ωρη παρουσία Μακρόν στην Αθήνα ισοδυναμούσε με την παρουσία ενός σταρ, σε αντίθεση με τον προκάτοχό του Φρανσουά Ολάντ. Γνωρίζοντας άριστα το επικοινωνιακό παιχνίδι, ο γάλλος πρόεδρος κέρδισε τις εντυπώσεις, έστω κι αν τα φλας στράφηκαν μοιραία στην Μπριζίτ Τρονιέ, τη σύζυγό του, η οποία ακολούθησε πρόγραμμα ως φιλοξενούμενη των Σίσσυς Πελτσεμή και Μπέτυς Μπαζιάνα (συζύγων του Προκόπη Παυλόπουλου και του Αλέξη Τσίπρα).

Ο Μακρόν μάλιστα ξάφνιασε ακόμη και τη φρουρά του με την επιλογή να περπατήσει από το Μαξίμου έως τη γαλλική πρεσβεία (απέναντι από τη Βουλή), θυμίζοντας τον Νικολά Σαρκοζί, ο οποίος το 2008 υποχρέωσε τον άνθρωπο με το περίφημο βαλιτσάκι με τους κωδικούς των πυρηνικών –που είναι σκιά του εκάστοτε προέδρου –να τρέχει ανάμεσα στο πλήθος που χαιρετούσε ο τότε πρόεδρος στην Πλατεία Συντάγματος.

Η δε επιλογή της Πνύκας για να ξεδιπλώσει ο Μακρόν το όραμά του για την ενιαία Ευρώπη φέρεται αποκλειστικά δική του, συνεχίζοντας την παράδοση των γάλλων προέδρων που σέβονται τον ελληνικό πολιτισμό και την κληρονομιά του. Το φόντο με την Ακρόπολη που έπαιξε σε όλο τον κόσμο ήταν μια πολύ δυνατή εικόνα για την Ελλάδα και θύμισε κάτι από την επίσκεψη Ομπάμα –με τη διαφορά ότι εκείνος μίλησε στο Ιδρυμα Νιάρχος και ήταν σε φάση αποχώρησης, ενώ ο Μακρόν μόλις τώρα ξεκινά. Η ομιλία του γάλλου προέδρου, όπως και οι αναφορές του στο ΔΝΤ και τον ρόλο του στην Ελλάδα, ήταν ασφαλώς οι κορυφαίες στιγμές και ταυτόχρονα τα «δώρα» που προσέφερε στην ελληνική κυβέρνηση.

Πίσω από τις γραμμές δε, η ομιλία του για το ευρωπαϊκό όραμα είχε σαφή αποδέκτη το Βερολίνο και εναντιώνεται στην προσπάθεια της Γερμανίας για ηγεμονία στην Ευρώπη –με το timing μάλιστα να είναι ιδιαίτερα κρίσιμο, αφού σε δύο εβδομάδες θα διεξαχθούν οι γερμανικές εκλογές. Στους δημοσιογραφικούς κύκλους τούτο γινόταν αισθητό από το ενδιαφέρον που επέδειξαν απεσταλμένοι και ανταποκριτές γερμανικών εφημερίδων, οι οποίοι συναγωνίζονταν σε πλήθος τους συναδέλφους τους από τη Γαλλία.

Επειδή όμως τίποτε δεν είναι όπως πραγματικά φαίνεται, πίσω από τα καλά λόγια για την Ελλάδα και τις υποσχέσεις για επενδύσεις κρύβεται η αγωνία των Γάλλων για την οικονομική διείσδυση των Κινέζων στην Ευρώπη. Εξού και ο γάλλος πρόεδρος, αλλά και οι επιχειρηματίες που τον συνόδευαν, επέμειναν ιδιαίτερα τόσο στις συμφωνίες για το λιμάνι της Θεσσαλονίκης (σ.σ.: σε αντιδιαστολή με αυτό του Πειραιά, το οποίο εκμεταλλεύεται η κινεζική COSCO) όσο και στις επενδύσεις σε τουρισμό, ενέργεια, μεταφορές κ.λπ., όπου η παρουσία της Κίνας είναι ισχυρή. Αντίστοιχα, προς αυτή την κατεύθυνση κινείται και η ενίσχυση της (υπό ίδρυση) Αναπτυξιακής Τράπεζας με γαλλικά κεφάλαια.

ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ. Εμφανή, ωστόσο, ήταν τα μηνύματα Μακρόν και προς την ελληνική πλευρά. Η λέξη «μεταρρυθμίσεις» σχηματίστηκε πάμπολλες φορές στα χείλη του, ενώ η αναφορά του σε «λαϊκίστικα δημοψηφίσματα» στην Πνύκα εμπεριείχε μια αιχμή για το 2015 και την πρώτη φάση της διακυβέρνησης Τσίπρα.