«Κάντε το όπως ο Μακρόν» έγραφε η Νόνη Καραγιάννη σε ένα ενδιαφέρον κείμενό της το περασμένο Σάββατο στα «ΝΕΑ». Αλλά, αλήθεια, τι πρέπει να κάνουμε «όπως ο Μακρόν»; Πρώτα απ’ όλα, να σημειώσουμε ότι σχεδόν οι πάντες (με την εξαίρεση του ΚΚΕ και της Χρυσής Αυγής) προσπαθούν να οικειοποιηθούν το φαινόμενο Μακρόν. Οι πάντες «ψηφίζουν» Μακρόν, από τη ΝΔ, τη ΔΗΣΥ, Το Ποτάμι μέχρι τον ΣΥΡΙΖΑ. Συναίνεση. Ο ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος στήριξε τον υποψήφιο της βαθιάς Αριστεράς, τον Ζαν-Λικ Μελανσόν, μετακινήθηκε προς τον Μακρόν με το ορθό μεν αλλά μάλλον ελάχιστα πειστικό επιχείρημα της ήττας της εθνολαϊκιστικής Ακροδεξιάς (Εθνικό Μέτωπο – Λεπέν) στην επιχείρηση κατάληψης της γαλλικής προεδρίας. Και το επιχείρημα δεν μπορεί να είναι πειστικό όταν προέρχεται από ένα κόμμα που έφερε ακροδεξιό σχηματισμό στην κυβέρνηση. Κανένα αριστερό κόμμα δεν έχει διαπράξει κάτι παρεμφερές στην Ευρώπη. Από την άλλη, και η ΝΔ διεκδικεί τον Μακρόν σε επίπεδο τόσο ομοιοτήτων ηγετών (Μακρόν – Μητσοτάκης) όσο και περιεχομένου πολιτικής ατζέντας. Η ΝΔ «μακρονίζει», ενώ ταυτόχρονα «ιερωνυμίζει» –εναγκαλίζεται την Εκκλησία. Πόσο πειστικό;

Τελικά όμως πού ανήκει –εννοώ πολιτικά, ιδεολογικά –ο Μακρόν; Βεβαίως ο ίδιος διατείνεται ότι είναι «πέραν Αριστεράς και Δεξιάς», ότι εκφράζει τις νέες διαχωριστικές γραμμές που έχουν εμφανιστεί στις σύγχρονες ευρωπαϊκές κοινωνίες σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης. Το τι είναι ο Μακρόν δεν ορίζεται από αυτό που δηλώνει αλλά από το πρόγραμμα, τις θέσεις του, την πολιτική του και τη διαδρομή του. Ετσι ο Μακρόν μπορεί να είναι νέος, αλλά έχει συγκεκριμένο πολιτικό παρελθόν και διαδρομή. Προέρχεται από τις τάξεις του γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος (PS). Συνεργάτης του Μισέλ Ροκάρ, βασικός οικονομικός σύμβουλος του απερχόμενου προέδρου Φρανσουά Ολάντ και υπουργός Οικονομικών της σοσιαλιστικής κυβέρνησής του. Μπορεί το Σοσιαλιστικό Κόμμα ουδέποτε να τον ενσωμάτωσε οργανωτικά ή ακόμη και συναισθηματικά, αλλά δεν τον απέρριψε κιόλας. Επομένως η πολιτική αφετηρία του Μακρόν είναι σαφής: ο σοσιαλδημοκρατικός χώρος.

Ποιες είναι οι κεντρικές συντεταγμένες του πολιτικού προγράμματος Μακρόν (στο μέτρο που έχουν συγκεκριμενοποιηθεί); Θα μπορούσα να τις συνοψίσω σε τρεις: πρώτον, ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις για τον εκσυγχρονισμό της βαθύτατα σκληρωτικής γαλλικής οικονομίας (φορολογικό σύστημα, αγορά εργασίας, ρόλος του κράτους κ.λπ.) προκειμένου η Γαλλία «να συμβιβαστεί» με την παγκοσμιοποίηση αλλά και με τη νέα ευρωπαϊκή οικονομική πραγματικότητα. Δεύτερον, Ευρώπη, ευρωπαϊκή ενοποίηση. Ο Μακρόν εμφανίζεται αυτή τη στιγμή ως ο ευρωπαίος πολιτικός με τις πλέον καθαρές και προωθημένες θέσεις για την εμβάθυνση της ευρωπαϊκής ενοποίησης, αρχίζοντας από την ευρωζώνη, θέσεις που θα θελήσει να προωθήσει σε στενή συνεργασία με τη Γερμανία. Τρίτον, κοινωνική ισορροπία και δικαιοσύνη. Ο Μακρόν εμφανίζεται να γνωρίζει τα όρια και αιτήματα της γαλλικής κοινωνίας και να κινείται στη λογική του σκανδιναβικού προτύπου (ανάπτυξη με flexsecurity κ.λπ.). Αθροιστικά οι τρεις αυτές συντεταγμένες, (i) προοδευτικές μεταρρυθμίσεις, (ii) Ευρώπη, (iii) ανάπτυξη με κοινωνική δικαιοσύνη, συγκροτούν (ή μπορούν να συγκροτήσουν) το πρόγραμμα της σύγχρονης ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας.

Είναι σαφές λοιπόν πού ανήκει πολιτικά ο Μακρόν. Ανήκει στον ευρύτερο χώρο, τον οποίο στην Ελλάδα θέλουν να εκφράσουν η Δημοκρατική Συμπαράταξη (ΔΗΣΥ) και οι όμορες δυνάμεις του χώρου της Κεντροαριστεράς –σοσιαλδημοκρατίας. (Θα έλεγα ιδιαίτερα οι κινήσεις πολιτών για τη σοσιαλδημοκρατία που σήμερα έχουν και τη Συνδιάσκεψή τους). Επομένως κάποιοι στην Ελλάδα επιχειρούν, αν και όχι με υψηλή επιτυχία ακόμη, σε επίπεδο πολιτικού λόγου και θέσεων να «το κάνουν» όπως λίγο – πολύ ο Μακρόν αλλά μέσα στο ιδιαίτερο ελληνικό πολιτικό περιβάλλον. Το φαινόμενο όμως Μακρόν προσφέρει διδάγματα και για το είδος των πολιτικών σχηματισμών που απαιτούνται σήμερα, καθώς το παραδοσιακό μοντέλο των σοσιαλιστικών κομμάτων φαίνεται να πεθαίνει. Δυστυχώς όμως ο ελληνικός κεντροαριστερός χώρος φαίνεται ότι δεν μπορεί να «το κάνει όπως ο Μακρόν». Είναι βαθύτατα μπλοκαρισμένος από προσωπικές ατζέντες και άλλα τινά.

Τελευταία Νέα