Τελικά, υπήρξε αντίδραση. Αναφέρομαι στις προχθεσινές ερωταπαντήσεις του Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλου, με τις οποίες κατηγορούσε ως υποκριτές τους Νίκο Ανδρουλάκη και Στέφανο Ξεκαλάκη χωρίς να τους κατονομάζει. Η αντίδραση ήρθε από τον ευρωβουλευτή και ήταν έντονη για ένα σημείο του κωνσταντινοπουλικού άρθρου, το οποίο υποστηρίζει ότι στην καλύτερη των περιπτώσεων αγνοεί τον τρόπο λειτουργίας των θεσμών στην καρδιά της ΕΕ. Εγραφε ανάμεσα σε άλλα ο βουλευτής: «Ο κ. Πιτέλα και οι σοσιαλδημοκράτες να κάνουν δημόσιες σχέσεις με τον κ. Τσίπρα και κάποιοι να εθελοτυφλούν στις Βρυξέλλες εις βάρος του ΠΑΣΟΚ, για να μη χαλάσουν τις δικές τους δημόσιες σχέσεις; Υποκρισία». Κατηγορούσε, δηλαδή, τον Ανδρουλάκη ότι δεν κάνει τίποτα εκεί στις Βρυξέλλες για να σταματήσει το φλερτ των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών προς τον Αλέξη Τσίπρα, τον οποίο, υπενθυμίζω, συχνά – πυκνά καλούν στις προσυνόδους τους οι Σοσιαλιστές ηγέτες ως παρατηρητή –υπάρχουν εξάλλου και τα φωτογραφικά ντοκουμέντα με τα πλατιά χαμόγελα και τον Πρωθυπουργό να έχει, ως συνήθως, τα χέρια στις τσέπες. Τι απαντά, λοιπόν, ο Ανδρουλάκης; Οτι δεν είναι στο χέρι του να κάνει κάτι γι’ αυτό. Για τον απλό λόγο πως μόνο το κόμμα, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ, μπορεί να ασκήσει βέτο στην παρουσία του Τσίπρα στις προσυνόδους των Σοσιαλιστών ηγετών. Για την ακρίβεια μόνο η πρόεδρος Φώφη Γεννηματά, λόγω του θεσμικού της ρόλου, έχει το δικαίωμα να ασκήσει βέτο, λέει. Ενδιαφέρουσα επισήμανση. Κι ακόμη πιο ενδιαφέροντα όσα αφήνει να εννοηθούν.
Επιστολή
Μένω στον ευρωβουλευτή, ο οποίος για να αποδείξει πως δεν μπορούν να τον βάζουν στο ίδιο τσουβάλι με τον ΣΥΡΙΖΑ –βλέπε τους εσωκομματικούς του αντιπάλους πίσω στην πατρίδα –έστειλε και επιστολή, μαζί με την Εύα Καϊλή, στον πρόεδρο της ευρωομάδας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών Τζιάνι Πιτέλα. Για ποιο θέμα γράφουν, λοιπόν, στον «αγαπητό Τζιάνι»; Η αφορμή είναι ο Μελανσόν, αλλά το ζήτημα είναι οι σχέσεις των Σοσιαλιστών με την Αριστερά εν γένει. Η ευρωομάδα της Αριστεράς GUE, της οποίας μέλος είναι και ο ΣΥΡΙΖΑ, έβγαλε, όπως θυμίζουν οι δυο έλληνες ευρωβουλευτές, μια χλιαρή ανακοίνωση «όπου δεν αναφέρονταν καθόλου στην ανάγκη να εμποδιστεί μια ενδεχόμενη νίκη του Εθνικού Μετώπου στις εκλογές», απλά ζητούσε να μην ψηφιστεί η Λεπέν, χωρίς να στηρίζει όμως τον μόνο της αντίπαλο, τον Μακρόν. «Πρέπει να καταστήσουμε σαφές στους συνομιλητές μας στη GUE», υποστηρίζουν Ανδρουλάκης και Καϊλή, «ότι η συνεργασία μεταξύ των πολιτικών μας ομάδων εξαρτάται από την ξεκάθαρη υποστήριξη του κ. Μακρόν. Αν δεν πιστεύουν στην ανάγκη να ενωθούμε όλοι μαζί ενάντια στην Ακροδεξιά, αδυνατούμε να καταλάβουμε πώς μπορούμε να συνεργαστούμε μαζί τους σε νομοθετικά κείμενα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο».
Ονειρα
Ο επικεφαλής του ΕΛΚ στο Ευρωκοινοβούλιο Μάνφρεντ Βέμπερ είπε χθες, σύμφωνα με το EURACTIV.com, πως το μόνο πρόβλημα που απομένει στην Ελλάδα –να λύσει, εικάζω –είναι ότι ο Πρωθυπουργός της Αλέξης Τσίπρας είναι κομμουνιστής. Στον Βέμπερ ανέλαβε να απαντήσει –ποιος άλλος; –ο αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Δημήτρης Παπαδημούλης, ο οποίος δήλωσε στο EURACTIV.com ότι ο Βέμπερ θα αναγκαστεί να αποδεχθεί πως ο Τσίπρας θα είναι ηγέτης της Ελλάδας για πολλά χρόνια. Για την ακρίβεια είπε: «Ο Βέμπερ αποκλίνει και πάλι από τις απόψεις της πλειοψηφίας του Ευρωκοινοβουλίου αλλά και του Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ και του Βάλντις Ντομπρόβσκις, που επίσης ανήκουν στο ΕΛΚ, αλλά βλέπουν θετικά τη συμφωνία Ελλάδας – δανειστών. Ο κύριος Βέμπερ μπορεί να ονειρεύεται τον Αλέξη Τσίπρα, αλλά πρέπει να τον πληροφορήσω πως θα αναγκάζεται να τον βλέπει στον ξύπνιο του ως Πρωθυπουργό της Ελλάδας για πολλά χρόνια». Και περιμένει, συμπλήρωσε, «το σχόλιο της κεντροδεξιάς ΝΔ για αυτή την πρωτοφανή δήλωση που είναι μνημείο φανατισμού και αναχρονισμού». Ο Παπαδημούλης εξάγει το εγχώριο –καφενειακού επιπέδου –στυλ αντιπαράθεσης στα τηλεπαράθυρα και στις μαγευτικές Βρυξέλλες. Συμπεριφέρεται σαν να είχε, δηλαδή, απέναντι του τον Αδωνη.
Βαρόμετρο
«Η ελευθερία των μέσων ενημέρωσης είναι το βαρόμετρο της δημοκρατίας και της ευημερίας». Αυτή είναι η κατακλείδα της χθεσινής ομιλίας του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Στέλιου Κούλογλου στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών στη Γενεύη, σε εκδήλωση που διοργάνωσαν ο ΟΗΕ και η UNESCO με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Ελευθερίας του Τύπου. Δεν διαφωνεί κανείς. Αλλά τα λέει, άραγε, ενθυμούμενος την προηγούμενη ιδιότητά του, αυτή του δημοσιογράφου, ή τα υποστηρίζει και ως συριζαίος;
Αναζήτηση
