Μάλιστα. Οπως τ’ ακούς. Για όλα φταιν’ τα μίντια. Δυο χρόνια τώρα γκούρου-γκούρου το πίστεψα κι εγώ και πήγα στο πιο κοντινό μου έντυπο να ζητήσω τα ρέστα. Πλην δεν υπήρχε τσεντέζιμο. Οπότε γύρισα άπρακτος σπίτι και στην τσέπη άδειος. Αύριο τώρα. Αρκετά το πολέμησα σήμερα το μίντιο, και αύριο μέρα είναι.

Ισως, τώρα, σας κάνει εντύπωση ότι έκανα («μου πήρε» λένε τώρα το «έκανα», αλλά εγώ τις κρατάω τις παραδόσεις. «Μου πήρε» έλεγε και μια πρόχειρη υπουργός «δυο μήνες να καταλάβω». Ωραία κυρία μου σ’ τους πήρε τους μήνες και πού τους πήγε; Ρωτάω να πά’ να πάρω κάνα μήνα άδεια γιατί μ’ έφαγε η δουλειά χωρίς αργία πολύ καιρό τώρα), ίσως σας προκαλεί εντύπωση, επαναλαμβάνω, ότι έκανα δυο χρόνια να καταλάβω ότι αιτία όλου του κακού που μας βρήκε είναι τα μίντια και οι περικοκλάδες τους.

Δεν θέλω να δικαιολογηθώ, αλλά πριν από αυτά τα δυο χρόνια, όταν η σημερινή κυβέρνηση ήταν αντιπολίτευση κι έβγαινε σε κάθε κανάλι, σε κάθε έντυπο, σε κάθε ραδιοφωνικό σταθμό και κατήγγελλε για να το πω κομψά όλα τα στραβά κι ανάποδα του τότε κουβέρνου, λέγαμε δόξα τω Θεώ που υπάρχει αυτό το βήμα να ακούμε και καμιά αλήθεια.

Τώρα όμως αλλάξανε τα πράγματα. Για όλα φταίν’ τα μίντια.

πες πες το εμπέδωσα και γω.

Οχι. Εχουνε δίκιο οι κρατούντες.

Πάει ο υπουργός Εθνικής Αμυνας κύριος Καμένος με τ’ όνομα. Πετάει πάνω από τα Ιμια, κάνει τον σταυρό του και ρίχνει στη θάλασσα ένα δάφνινο στεφάνι στη μνήμη των πεσόντων. Χρειάζεται ολόκληρο βίντεο γι’ αυτό;

Είναι δυνατόν; Δεν λέω εγώ να το κρύψεις. Τι το κάναμε εδώ Ερντογάν-Σεράι;

Να το πεις. Σαν είδηση. Πες:

«Ενας υπουργός πήγε στη θάλασσα και πέταξε ένα στεφάνι για τη μνήμη γενικώς. Ετσι να ‘χουμε κάτι να θυμόμαστε».

Οχι που μου τον έχεις γκρο πλαν την υπουργάρα, κι απο κάτω το Ιμιο κι η θάλασσα του Αιγαίου εν πλήρη κυματισμό. Το βλέπει μετά ο Οθωμανός, γίνεται Τούρκος.

Υστερα βγαίνει και λέει ο Κύριος Παππάς ότι εγκαινιάζει Κέντρο Διαστημικής Ερευνας. Είναι ανάγκη να ζουμάρεις στο Διαστημικής; Το βλέπει ο άλλος μετά ο ουτιδανός ο γελοιογράφος, τον ζωγραφίζει με το σκάφανδρο, γελάει ο κάθε πικραμένος. Γράψε γενικά ότι ο κύριος Παπάς εκεί που καθότανε έκανε κι ένα κέντρο Ερευνας. Το Ερευνας είναι που έχει σημασία. Αλλωστε του πάει και σαν σωματότυπος. Βλέπεις τον Παππά να περνάει, λες «Να κι ένας ερευνητής».

Αίφνης βγαίνει ο Κύριος Ξυδάκης στον Σκάι, λέει «Επί δραχμής η Ελλάδα μεγαλούργησε». Τι το αφήνεις έτσι στον αέρα. Είναι δυνατόν; Αφού το βλέπεις, ο άνθρωπος μέσα στον γενικότερο φιλοσοφικό ετασμό που τον διακρίνει έτοιμος είναι να την ξαμολήσει την μπαρούφα, βάλε κάτι άλλο. Ενα πιο ανώδυνο. Ρίξε ένα τραγούδι. Εν ανάγκη δείξε την Πάολα να τραγουδάει Θεοδωράκη.

Οχι, λάθος. Ούτε αυτό. Θα γίνει έξαλλος ο Ελλην, γιατι του θίγεις τ’ άγια. Κι έχει δίκιο ο μπαγάσας, είναι σαν να τραγουδάει η Αγνή Μπάλτσα το «Συννεφιασμένη Κυριακή». Λάθος. Το ‘χει τραγουδήσει η Μπάλτσα το «Συννεφιασμένη». Τι να κάνω κι εγώ, στην Ελλάδα ζω. Περδεύτηκα.

Πάντως για να μην ξεχνιόμαστε. Για όλα φταίν’ τα μίντια.

Πρώτα πρώτα μην πας μακριά, αν δεν υπήρχαν τα μίντια θα ‘γραφα εγώ όλες αυτές τις αηδίες; Επ’ ουδενί.

Καλημέρα σας.