Ο χαμαιλέων είναι μεγάλη σαύρα και μάλιστα από τις πιο αρχαίες του είδους. Ζει παντού! Τρώει τα πάντα! Επιβιώνει σε όλα τα εδάφη, κάτω από τις πλέον δυσχερείς συνθήκες. Το χαρακτηριστικό του χαμαιλέοντα που τον έχει κάνει διάσημο (στην Ελλάδα κυρίως) είναι η ικανότητά του να αλλάζει χρώματα ανάλογα με το περιβάλλον και τις περιστάσεις. Τα ειδικά κύτταρα του χαμαιλέοντα του επιτρέπουν απόλυτη κάλυψη και παραλλαγή για μια ολόκληρη μέρα, για μια ολόκληρη ζωή για κάποιους!

Η μεταφορική σημασία του ουσιαστικού «χαμαιλέων» δεν είναι και η πλέον τιμητική για κάποιον. Η ικανότητα να αλλάζεις χρώματα αναλόγως των συμφερόντων σου –είτε επιβίωσης είτε κέρδους –δεν αποτελεί μέρος των προτερημάτων κάποιου, αντιθέτως οι πολλοί το θεωρούν αδυναμία. Ισως η κατάλληλη λέξη που θα χαρακτήριζε απόλυτα τους «καιροσκόπους», τους άγοντες και φέροντες τις ιδέες και τα πιστεύω τους κατά τα προσωπικά συμφέροντά τους, θα ήταν «χαμερπείς» και όχι «χαμαιλέοντες», ή απλά το επίρρημα «χαμαί» θα τα έλεγε όλα, το κατ’ ευφημισμόν «λέων» είναι καταγέλαστο!

Στα χρόνια της κρίσης οι σαύρες χαμαιλέοντες, που παρεμπιπτόντως έχουν μάτια που κοιτούν το ένα ανεξάρτητα από το άλλο, έχουν πληθύνει. Τις συναντάς σε κάθε στροφή. Στο ποδόσφαιρο οι χαμαιλέοντες αλλάζουν χρώματα ανάλογα με τα συμφέροντα των εκάστοτε ισχυρών. Τη μια ακούνε Μαρινάκης και κοκκινίζουν, την επομένη μαθαίνουν για Αλαφούζο και πρασινίζουν· κιτρινίζουν ή ασπρομαυρίζουν σαν πετάξει κάποιος από τους Δικεφάλους πάνω από τα κεφάλια τους. Κι έτσι νομίζουν ότι επιβιώνουν. Μέχρι που ένα βράδυ κάποιο πόδι πατάει τους χαμαιλέοντες και μένει μόνο το «χαμαί». Το «λέων» πάει για το τσίρκο!

Κάποιοι βρήκαν ελαφρυντικά στην προχθεσινή εμφάνιση του Ολυμπιακού, που αντικειμενικά ήταν για Χρυσό Βατόμουρο, κάποιοι άλλοι «θαύμασαν» την αλλαγή του Μοράις από τον Χιμένεθ, που ομολογουμένως είχε αντίκρισμα. Κάποιοι επίσης είδαν και έκριναν επιεικώς την τουριστική παρουσία του Παναθηναϊκού στην Κέρκυρα. Η ήττα της Ξάνθης, η νίκη του Πανιωνίου, η ισοπαλία της Λάρισας σχολιάστηκαν «αδέσμευτα», άλλωστε τι δεσμεύσεις να έχεις με τον κυνηγό Πανόπουλο, τον γιατρό Δάρα, τον δικηγόρο Κούγια;

Οσοι θεωρούν και όσοι πιστεύουν ότι όσα γράφονται ή όσα λέγονται με κριτικό ένδυμα, επισήμως για κάποιο ματς, είναι «αντικειμενικά» απολαμβάνουν ύπνο βαθύ. Και ο πιο αντικειμενικός σχολιαστής κάπου στο βάθος, όχι πολύ βαθιά ομολογουμένως, έχει ένα χρώμα να του βάφει την πένα, έχει μια πληγή να του καθοδηγεί τη σκέψη και τα δάχτυλα.

Οσοι πιστεύουν ότι οι χαμαιλέοντες βρίσκονται πλάι τους αποφεύγουν να κοιτάξουν στους καθρέφτες τους. Οσοι, τέλος, βρυχώνται για την αντικειμενικότητά τους, δεν είναι λέοντες, το επίρρημα «χαμαί» τους χαρακτηρίζει!