Σε πολιτικούς όρους, η ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης και ενδεχομένως ενός 4ου Μνημονίου μεταρρυθμίσεων –με αντάλλαγμα την ελάφρυνση του χρέους –θα σημάνει το τέλος της διαδικασίας διαμόρφωσης του συστημικού ΣΥΡΙΖΑ. Η ειρωνεία είναι ότι χωρίς Μνημόνιο δεν νοείται πλέον λόγος ύπαρξης της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι αλήθεια ότι η μεταμόρφωση αυτή, που επιβάλλεται από τις ανάγκες της ελληνικής οικονομίας και τις απαιτήσεις των δανειστών, συνδέεται ευθέως ανάλογα με τη διάρκεια ζωής της σημερινής κυβέρνησης. Είναι όμως και αντιστρόφως ανάλογη με τις δημοσκοπικές επιδόσεις του κόμματος και τους σχεδιασμούς της επόμενης ημέρας.

Στη μία πλευρά της τραμπάλας βρίσκεται ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και η νέα κυβέρνησή του, η οποία έχει μία και μοναδική εντολή: να συμφωνήσει το συντομότερο δυνατόν με τους δανειστές στο κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης. Γιατί όχι και σε ένα τέταρτο Μνημόνιο μεταρρυθμίσεων, όπως ζητά το ΔΝΤ, με αντάλλαγμα χειροπιαστές δεσμεύσεις από τους δανειστές για την ελάφρυνση του χρέους και την ένταξη της χώρας στην ποσοτική χαλάρωση του Ντράγκι. Ακόμη και από τη σύνθεση του οικονομικού επιτελείου της νέας κυβέρνησης γίνεται σαφές ότι στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές δεν θα υπάρξουν κόκκινες γραμμές.

Στο υπουργείο Εργασίας η τοποθέτηση της νέας, χωρίς «βαρύ» αριστερό πολιτικό παρελθόν, υπουργού Εφης Αχτσιόγλου δίνει το στίγμα. Παράγοντες της αγοράς προεξοφλούν ελληνική υποχώρηση στα κρίσιμα μέτωπα για τις αλλαγές στα εργασιακά, στον βαθμό που αυτές δεν δοκιμάζουν τη σταθερότητα της συγκυβέρνησης. Ετσι, αναμένεται ότι περάσει αύξηση του ορίου των ομαδικών απολύσεων που ζητά η τρόικα και δεν θα επανέλθουν οι συλλογικές διαπραγματεύσεις στον καθορισμό του κατώτατου μισθού. Το ύψος του θα εξακολουθήσει να αποτελεί απόφαση της κυβέρνησης, χωρίς να αποκλείεται να χαμηλώσει και άλλο αν το ΔΝΤ πιέσει έντονα για κάτι τέτοιο.

Στο υπουργείο Ενέργειας και Περιβάλλοντος η μετακίνηση του, ευέλικτου, πρώην υπουργού Ανάπτυξης Γιώργου Σταθάκη προσφέρει εγγυήσεις ότι τίποτα δεν πρόκειται να κολλήσει από την πλευρά του, τουλάχιστον στις ιδιωτικοποιήσεις και ιδιαίτερα στο θέμα της ΔΕΗ. Αλλωστε η εμπλοκή του πρώην υπουργού Ανάπτυξης στις διαπραγματεύσεις για τα κόκκινα δάνεια των νοικοκυριών έδειξε ότι μπορεί να «μάχεται ηρωικά», αλλά στο τέλος ξέρει και να «πέφτει». Απόδειξη ότι, παρά τις τότε κόκκινες γραμμές, οι τελικές ρυθμίσεις απελευθέρωσαν τους πλειστηριασμούς και για την πρώτη κατοικία.

Στο υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης την έκπληξη έκανε νέος υπουργός Δημήτρης Παπαδημητρίου. Ωστόσο πρόσωπο – κλειδί φαίνεται να είναι ο νέος υφυπουργός Στέργιος Πιτσιόρλας που κατά πολλούς ήταν ο καλύτερος «υπουργός» της προηγούμενης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, με βάση τις επιδόσεις του στο ΤΑΙΠΕΔ. Δείγμα και αυτό της αναγκαστικής στροφής της ηγεσίας της κυβέρνησης προς τον ρεαλισμό. Οπως και το ψαλίδι στις μέχρι χθες αρμοδιότητες του Χρήστου Σπίρτζη στον τομέα των ιδιωτικοποιήσεων.

Οσο γι’ αυτούς που βρίσκονται στην άλλη πλευρά της τραμπάλας, θα δουν τα όρια της πολιτικής ευελιξίας τους να δοκιμάζονται από τον επώδυνο μετασχηματισμό του κόμματός τους. Και αυτός είναι ο λόγος που η ολοκλήρωσή του εξακολουθεί να θεωρείται αβέβαιη.

Τελευταία Νέα