Οι τίτλοι χθες ήταν, νομίζω, ελλιπείς. Γιατί δεν επέστρεψε ο Φώτης Κουβέλης και τυπικά στον ΣΥΡΙΖΑ. Μάλλον ο ΣΥΡΙΖΑ επέστρεψε στον Φώτη Κουβέλη.

Η γραμμή των γεγονότων όμως πολλές φορές είναι επαρκής για να αναλύσεις μια πολύπλοκη συγκυρία. Το 2010, η τότε ανανεωτική πτέρυγα του Συνασπισμού, με επικεφαλής τον Κουβέλη, αποχώρησε από το κόμμα. Ο τελευταίος σχεδόν αμέσως ίδρυσε τη ΔΗΜΑΡ, οριοθετώντας τις δικές του σκέψεις από την «αριστερίστικη» μετεξέλιξη του κόμματος της Κουμουνδούρου. Για την ακρίβεια, η αποχώρησή της ενίσχυσε την αριστερή πτέρυγα του κόμματος. Αφαίρεσε το «δεξιό» αντίβαρό του. Το παρέδωσε με μεγαλύτερη ευκολία στα κινήματα της αγανάκτησης που μόλις ξεπρόβαλλαν.

Δύο χρόνια μετά, στις δεύτερες εκλογές του 2012, ο Φώτης Κουβέλης έδειξε έμπρακτα πώς εννοούσε τον όρο «ανανεωτική Αριστερά». Εδωσε στήριξη στον Σαμαρά για να σχηματίσει κυβέρνηση. Πρότεινε και είχε μάλιστα υπουργούς και κομισάριους της δικής του επιρροής. Η χώρα είχε μπει βαθιά σε επιτροπεία, η ΔΗΜΑΡ εμφανιζόταν ως δύναμη εγγύησης και σταθερότητας του αστικού συστήματος. Βετεράνος της πολιτικής με τραγιάσκα και μουστάκι προέβλεπε από εκείνες τις μέρες πως η ΔΗΜΑΡ θα αποχωρούσε γρήγορα από την κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου. «Ο Φώτης είναι ο μόνος που και να φύγει, δεν κινδυνεύουν η κυβέρνηση και οι δανειακές υποχρεώσεις. Θα προχωρήσουν οι Αντώνης και Βαγγέλης» έλεγε. Πρόλαβε βέβαια ο Φώτης να ακούσει εξάψαλμους από τους παλιούς του συντρόφους για τη σύμπραξη με τη Δεξιά. Ο μυστακοφόρος με την τραγιάσκα δικαιώθηκε με το βίαιο κλείσιμο της ΕΡΤ. Ο Φώτης αποχώρησε. Μα η κυβέρνηση Σαμαρά δεν κινδύνευσε. Θα χρειαζόταν λίγος καιρός ακόμη εξάλλου μέχρι την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Κι εδώ ο Φώτης αποχώρησε από το αφήγημα της συνέχισης της διακυβέρνησης Σαμαρά και δεν ψήφισε τον Σταύρο Δήμα για το ανώτατο πολιτειακό αξίωμα, οδηγώντας τη χώρα στην αγκαλιά του ΣΥΡΙΖΑ. Η τότε χειρονομία ολοκληρώθηκε τυπικά χθες.

Ο Φώτης Κουβέλης εγγράφεται πια στο άρμα του ΣΥΡΙΖΑ. Ενδιάμεσα, ο τελευταίος συνθηκολόγησε και χρεώθηκε ένα Μνημόνιο. Αν κληθεί να στηρίξει και έμπρακτα τούτη την κυβέρνηση, θα είναι έτοιμος από καιρό να το κάνει. Εξάλλου την αξιολογεί ως προοδευτικό πόλο απέναντι στον νεοφιλελεύθερο Κυριάκο. Η τραγική ειρωνεία είναι πως παρότι ο Φώτης στο παραπάνω σημείωμα μετακινήθηκε αρκετές φορές, τούτη τη φορά έμεινε ακίνητος. Τώρα χρειάστηκε ένα ολόκληρο κόμμα να στρίψει 180 μοίρες για να ξανασυναντηθεί μαζί του. Δεν ξέρω αν το καταλάβατε, τη χώρα την κυβερνάει ο Κουβέλης από το 2012 και πέρα.