Αναζήτηση
Αστειευόμουν φίλε μου.
Τελικά θα μας ισοπεδώσουν οι μπάσταρδοι
Βορά στους εφιάλτες
που κατασκευάσαμε με την αξία μας
Νίκος Παπαδάκης, Ο,τι [δεν] θα μπορούσε να γίνει αλλιώς
Η τήρηση των αρχών του κράτους δικαίου, της συνταγματικής νομιμότητας έναντι παντός, συνιστά την καλύτερη απάντηση στην όποια παραληρηματική ή χουλιγκανική [ένοπλη] βία.
Η Δημοκρατία αντιμετωπίζει τους κινδύνους της με διαφανείς διαδικασίες κι όχι με θεσμικές αποκλίσεις. Δεν απαντάει με ιδεολογήματα και ανομία στις προκλήσεις εκτροπής, στην οργή και στο μίσος, με λούμπεν αντικοινοβουλευτική υποκουλτούρα και με κατάχρηση εξουσίας στις προβοκάτσιες, με διαφθορά στο οργανωμένο έγκλημα.
Τα κύτταρα της Δημοκρατίας χρειάζονται ανανέωση. Με εμπιστοσύνη στους θεσμούς και τους κανόνες, στις ταυτότητες και στα δικαιώματα όλων.
Το δηλητήριο των νέων διχασμών, η μαγεία [μαύρη;] του εξωτικού ακραίου συνθήματος, το πρόσχημα ότι «η Δημοκρατία δεν κινδυνεύει γιατί αυτοπροστατεύεται» [από ποιους άραγε;] δεν είναι τίποτε άλλο από υποδόριες ενέσεις πολιτικής ανοσίας και κοινωνικής απάθειας.
Κλασικό παράδειγμα δημοκρατικής νωχέλειας η όλη διαδικασία[δίωξη, παραπομπή, δίκη] της Χρυσής Αυγής, η οποία δεν τιμά το δικαιϊκό/δικαστικό σύστημα κι αφήνει περιθώρια παρερμηνειών για όλους τους εμπλεκόμενους κρατικούς και πολιτικούς φορείς. Από την επίσπευση της ΝΔ στη χαλαρότητα του ΣΥΡΙΖΑ ο πολίτης διακρίνει μια πολιτική [κι όχι μόνο δικανική] διαφοροποίηση που γεννάει εύλογα ερωτήματα.
– Η ευρωπαϊκή Ακροδεξιά μάς απειλεί μέσω των προσφυγικών ροών;
– Η τριχοτόμηση της Δεξιάς υπηρετεί κάποιο εθνικό σχέδιο;
– Οι γνωστοί/άγνωστοι χρηματοδότες της ΧΑ έχουν ιδιόμορφη ασυλία γιατί εντάχθηκαν σ’ επικοινωνιακά παιχνίδια;
– Η Βουλή[και ο Πρόεδρός της] κρατάνε ισορροπίες για ψηφοθηρικούς λόγους;
– Οι δημοσιογράφοι [πλην εξαιρέσεων] δεν βρίσκουν το θέμα «πιασάρικο»;
– Οι δια[γ]νοούμενοι περί άλλα τυρβάζουν; [Οπως π.χ. ποια θεατρική παράσταση προδίδει καλύτερα το νόημα των αρχαίων συγγραφέων]
Κατά τη γνώμη μου, οι προκλητικές αντικοινοβουλευτικές/αντιδημοκρατικές/ρατσιστικές εγκληματικές δράσεις δεν αναχαιτίζονται με νόμους και κηρύγματα.
Το δημοκρατικό πολίτευμα και το πολιτικό σύστημα, με τα τόσα ασυγχώρητα λάθη και τις δόλιες παραλείψεις, οφείλουν να κάνουν τώρα διπλό κόπο για να πείσουν τον λαό ότι δεν παίζουν παιχνίδια πίσω από την πλάτη του.
Το θέλουν; Το μπορούν; Θα φανεί πολύ σύντομα.
Τώρα πλέον κανείς δεν είναι [ούτε φαίνεται] αθώος.
ΥΓ1: Εάν υπάρχει, κρυμμένη στο κράτος, ακροδεξιά φωλιά [που προφανώς πρέπει νομίμως να εκκαθαριστεί], το ίδιο πρέπει να ισχύει για τα ακροαριστερά μορφώματα[που προφανώς εκκολάπτονται στο παρακράτος]. Οπως σωστά έχει δηλώσει ο Μάνος Χατζιδάκις, «…κάθε αντικοινωνικό και απάνθρωπο φαινόμενο συμπεριφοράς δεν προέρχεται από ιδεολογία, δεν περιέχει ιδεολογία, δεν συνθέτει ιδεολογία. Είναι η μεγεθυσμένη έκφραση/εκδήλωση του κτήνους που «κρύβουμε» μέσα μας…».
ΥΓ2: Ο πραγματικός διπολισμός έχει να κάνει από τη μια μεριά με τις φανερές δυνάμεις της συνταγματικής Δημοκρατίας κι από την άλλη με τις κρυφές δυνάμεις της έμμεσης [ή εκ του πλαγίου] πολιτειακής ανατροπής.
Ο καθηγητής Γιάννης Πανούσης πρώην υπουργός
