«Εχουμε δημιουργήσει ομάδες με στρατεύσιμους, οι οποίοι ασχολούνται όχι μόνο με τον επίσημο Τύπο και τις τηλεοράσεις αλλά και με μπλογκ ομάδων από διάφορες χώρες. Εχουμε δημιουργήσει μια ισχυρή βάση δεδομένων και από τα social media. Δηλαδή, υπάρχει ομάδα που παρακολουθεί τα social media, ελληνικά και ξένα […]».

Οι παραπάνω δηλώσεις του υπουργού Αμυνας Πάνου Καμμένου στους έλληνες ανταποκριτές στο Λονδίνο, όπως καταγράφονται χθες στα «ΝΕΑ», είναι απίστευτες και απαράδεκτες για ευρωπαϊκή δημοκρατία. Ο κ. Καμμένος, χωρίς καν να ερωτηθεί, ομολογεί ότι 80 στρατιώτες, αντί να υπηρετούν τη θητεία τους κανονικά όπου έχουν ταχθεί, βρίσκονται αποσπασμένοι (πού άραγε; στο Πεντάγωνο; σπίτι τους;) και όλη μέρα καταγράφουν τι γράφεται στο facebook, στο twitter, στο instagram.

Μα δεν είναι δημόσιος λόγος ο λόγος του Διαδικτύου; Σε έναν βαθμό (επειδή τα επίπεδα δημοσιότητας στα social media τα καθορίζουν εκείνοι που δημοσιεύουν) είναι. Αλλά, απ’ όσο γνωρίζω, πουθενά δεν προκύπτει ότι στις θεσμικές υποχρεώσεις του υπουργείου Αμυνας είναι να παρακολουθούνται όσα γράφονται στα ΜΜΕ, να ομαδοποιούνται σε φακέλους και το υλικό των παρακολουθήσεων αυτών να είναι προσβάσιμο (;) στον υπουργό. Σε ποιο θεσμικό κενό γεννήθηκε αυτός ο μηχανισμός-τέρας; Ποιος τον ενέκρινε; Και πώς θα αξιοποιηθεί –από ποιους και για ποιους;

Οσοι σπεύσουν να προσπεράσουν εύκολα την πληροφορία αυτή που έδωσε ο ίδιος ο υπουργός, ας έχουν στον νου τους τα εξής βασικά. Πρώτον, ότι η χώρα διαθέτει επίσημη υπηρεσία πληροφοριών, με υπαλλήλους –πράκτορες οι οποίοι πληρώνονται αδρά για τις υπηρεσίες τους –κι ας μη συμφωνεί, ενδεχομένως, ο κ. Καμμένος με τον Γιάννη Ρουμπάτη, την παραίτηση του οποίου ζητούσε τον Νοέμβριο του 2015. Δεύτερον, αρμοδιότητα για την ασφάλεια και τις πληροφορίες στον Στρατό υπάρχει, την έχει ο ΣΤ κλάδος του ΓΕΕΘΑ. Ολα τα άλλα είναι καθ’ υπέρβασιν και θεσμικώς ανυπόστατα.

Στο παρελθόν, ιδίως τότε που δέναμε τα σκυλιά με τα λουκάνικα (κυρίως επί Ακη Τσοχατζόπουλου), συζητούνταν η δημιουργία μιας στρατιωτικής ΚΥΠ, κατά τα αμερικανικά πρότυπα. Με δεδομένο το μέγεθος της χώρας, τις δυνατότητές της, τους συνασπισμούς στους οποίους μετέχει αλλά και το θεσμικό πλαίσιο, κάτι τέτοιο ήταν ανέφικτο και θεσμικά ανυπόστατο. Ωστόσο, Κύριος οίδε με ποιον απώτερο σκοπό, το συντηρεί σήμερα ο υπουργός Αμυνας –ο δεξιός κυβερνητικός εταίρος.

Ο οποίος τι προσδοκά στήνοντας αυτόν τον ιδιότυπο μηχανισμό στον Στρατό –στο χωράφι του παππού του; Είναι γνωστό ότι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, συνήθως, οι πληροφορίες κυκλοφορούν από δεύτερο χέρι. Η κρίσιμη καταγραφή αφορά τα πρόσωπα και τις ομάδες που χειρίζονται, σχολιάζουν, αναμεταδίδουν με τον άλφα η βήτα τρόπο τις διατιθέμενες πληροφορίες. Στα κοινωνικά δίκτυα δεν μπορείς να βρεις πληροφορίες, μόνο να φακελώσεις μπορείς. Κι αν συμβαίνει αυτό, είναι σοβαρό θέμα δημοκρατίας. Τα κόμματα και η κοινωνία των πολιτών χρειάζεται να ζητήσουν εξηγήσεις.

Αναρωτιέμαι πόσο καιρό θα υφίστανται την απειλή κατά των ελευθεριών χωρίς ουσιαστικές αντιδράσεις.

Τελευταία Νέα